กระทู้: ตอบกลับ: ...... ห้องเม้าท์ ........

หวัดดี พิม

เป็นห่วงแม่พิมเหมือนกันนะ แต่ไม่รู้จะช่วยพิมและครอบครัวอย่างไร ถ้าพี่พร้อมกว่านี้อยากช่วยนะ

แม่คงเครียดเรื่องเดิม ไหนการค้าการขายเดี๊ยวนี้มันฝืดเคียงอีก เจอเรื่องความแห้งแล้งอีกคงกลุ้มมาก

อีกไม่กี่วันค่าแรงขึ้นอีกทำให้ค่าใช้จ่ายเพิ่ม คนตกงานอีก แล้วสังเกตว่าจะไปค้าขายกันทำให้ยอดขาย

แต่ละคนลดเพราะคนขายเพิ่ม คนซื้อเท่าเดิม สงกรานต์พิมพาแม่ไปเที่ยวจังหวัดใกล้ๆสิ หยุดขายหรือเปล่า

พิมแล้วกลางคืนแม่นอนหลับไหม เป็นกำลังใจให้ทั้งพิมและแม่นะ พิมทำของอร่อย และของชอบให้แม่ได้กิน

ฝีมือพิมแม่ก็ชื่นใจแล้ว ลูกสาวช่วยเหลือดูแลแม่ดีขนาดนี้


สวนของบ้านพิมผลไม้ออกเต็มที่เมื่อไรอยากเห็นอีก(รูป) ผลไม้โปรดพี่เงาะโรงเรียน กับมังคุด แต่เงาะกินมากไม่ค่อยได้

เจ็บคอแล้วป่วยทุกที่ ทุเรียนได้นิดหน่อย แบบว่าอยากไปทุกอย่าง

งานองุ่นที่ราชบุรีมี 23 24 25 มีนา ...ถูกต้องแล้วเร็วมาก เพราะพี่พึ่งจะรู้ข่าวเหมือนกันอยากไป ปกติไปวังน้ำเขียว

เจอแต่องุ่นน้อยและใบ อยากเห็นองุ่นแบบเต็มต้น ฝันค้างอีก

พิม พี่ดาขอร่วมบริจาคน้ำหนักให้พี่เจี๊ยบด้วยคนนะ


อาหารที่เอามาให้ดูนี้มื้อไหนน้อง ส่วนมากกินเวลาไหน ที่ถามไม่ใช่อะไรจะทำเนียนไปกินด้วยมีแต่ของโปรด

ทั้งนั้น แล้วอย่างนี้พวกเราจะผอมได้อย่างไรอะไรก็โปรดไปหมด

พิมวันอาทิตยนี้ทำห่อหมกหรือเปล่า ส่งข่าวด้วย

พิมพี่เชยมากไม่เคยไปเที่ยวเขาดิน เคยพาหลานไปเที่ยวที่ศรีราชา และชอบมากได้ไปดูปลาที่บางแสน

ชอบสัตว์น้ำ และเสียดายเงินมากที่ไปดูที่พารากอน ปลาน้อยมากค่าบัตรก็ไม่ถูก


รถถัง เดี๋ยวก็จะกลับใต้แล้วผักสะตอได้กินแน่ แล้วคิดเมนูไว้หรือยังว่าอยากกินอะไรบ้าง

จะได้กินให้ครบ ให้สมกับที่นานๆๆ ได้ลงไป

พี่เจี๊ยบจ๋า คนที่เมืองไทยเขาคุยกันเรื่องเมืองไทยมากมาย พร้อมจะกลับมาหรือยัง

ปล.เห็นด้วยกับพิมนะ คิดถึงมด พี่เยาะ พี่พานา น้องเสิด คิดถึงอย่างแรงเลยนิ หายกันไปนานมาก ๆ ๆ

คิดถึงพวกเรามังไหมอะ ได้โปรดส่งข่าวมาบ้างจากวัน เป็นเดือน อย่าให้หายไปเป็นปีเลย


อ้อเกือบลืมพิมไปได้ลูกหว้ามาจากไหน พี่ดาต้องสรรหามากินอีกแล้วต้องเดือดร้อนแม่ที่ใต้อีกแล้ว

ตอนเด็กๆๆ จะมีต้นหว้าอยู่ริมสระบัวใกล้กับสถานีรถไฟชุมทางทุ่งสง ทุกวันนี้ยังอยู่หรือเปล่าไม่รู้เพราะ

ไม่ได้ไปนานมาก พวกเรานี้ออกแนวชักสูงวัยเพราะรำลึกวัยเด็กกันใหญ่ แต่ไม่แก่นะหน้าตาเด็กอย่างแรง

ถ้าเพื่อนเห็นจะรู้ว่ากำลังแอ๊บอยู่ ดูแลตัวเองกันด้วยนะอาการเปลี่ยนแปลงบ่อย

พี่ดาค่ะ .... ผลไม้ที่ขายตอนนี้ (กล้วย) ก็อืด ๆ หน่อยค่ะ บางอาทิตย์ก็ต้องขายราคาเลหลังซะเยอะ คิดซะว่าไม่ได้กำไร แต่ก็ยังดีที่ได้ทุนกลับมา แต่ตอนนี้ค่าเช่าที่อะไรก็แพงมากค่ะพี่ แพงขึ้นกว่าเดือนก่อนปีก่อนอีกค่ะ อย่างตลาดข้างบ้านที่เคยคิดราคาวันละ 240 บาท ตอนนี้เค้าขอเพิ่มเป็น 290 แล้วอาทิตย์ละ 3 วัน แล้วก็ขอเก็บเป็นรายเดือนรวดเดียว ก็เฉลี่ยค่าที่ตลาดเดียวเดือน ๆ นึงก็ 3 พันห้าแล้ว ไม่รวมอีก 2-3 ตลาด รวมแล้วก็เดือนละเป็นหมื่น แต่ของกลับขายได้น้อยลง เพราะคนเดิมน้อยลง มันก็ท้อใจเหมือนกันค่ะ

ส่วนกับข้าว ... อันนี้ก็ยังขายได้ดีตามปกติค่ะพี่ เพียงแต่ตั้งแต่เริ่มเดือนนี้มาจะขายอืด ๆ หน่อย คือปกติคนจะรุมจนต้องรอคิวเป็นสิบคน แต่ตอนนี้คนมารอคิวน้อยลงเหลือแค่ 4-5 คน ลูกค้าดีใจ แต่แม่ค้าแอบเครียดค่ะ แห๊ะๆ แต่ก็ดีว่ายังขายหมดทุกอาทิตย์ หรือว่าอย่างมากก็เหลือกลับมาถุงสองถุงเท่านั้นเองค่ะ

แต่จะว่าไปอาทิตย์ก่อนหน้านี้ที่ฝนตกตอนเช้าอ่ะค่ะ พิมแอบเครียดมาก เพราะว่าไปถึงตลาดยังไม่เท่าไหร่ ตักแกงขายไปยังไม่ถึงหนึ่งในสามของที่ทำไปขายเลย อยู่ดี ๆ ฝนก็ตกมาก พิมน่ะใจหายแว๊บเลยค่ะ นึกสงสารแม่มาก คิดไปสารพัดว่าถ้าฝนตกหนักตลอดเช้าอย่างนี้ใครจะมาซื้อของเรา แล้วที่เหลือจะเอาไปทำอะไร แล้วเราจะทำยังไงกับทุนที่ลงไปเกือบหมื่น เรียกว่าคิดมากมายเลยค่ะ แต่สุดท้ายฝนหยุดให้ คนก็ทยอยมาซื้อจนหมดเหมือนกันค่ะพี่

แม่พิมเองตอนนี้ คิดว่าถ้าไม่เหนื่อยก็คงจะนอนไม่ค่อยหลับอ่ะค่ะ พิมเองก็ช่วยสุดความสามารถแล้วเท่าที่จะทำได้ ก็ได้แต่หวังว่ามันจะดีขึ้นในเร็ววันค่ะพี่

ว่าแต่ช่วงต้น พ.ค. พิมจะไปที่บ้านสวนค่ะพี่ คาดว่าช่วงนั้นผลไม้น่าจะเริ่มแก่ทุกอย่างแล้ว ถ้าได้ไปยังไงจะถ่ายรูปมาฝากพี่ดาและทุก ๆ คนนะคะ ... ^__^

พูดถึงองุ่น ตอนพิมไปเชียงใหม่คราวที่ผ่านมากะว่าจะไปเที่ยวสวนองุ่นที่ชื่อเอเดนค่ะ เค้าว่าสวยมาก อยู่ทางเดียวกับเวลาเราไปม่อนแจ่ม .... แต่ว่าไม่มีรถโดยสารผ่านค่ะ ต้องเหมารถไปอย่างเดียว ค่าเหมาครึ่งวันเค้าคิด 1300 เลยไม่ได้ไปเลยค่ะ น่าเสียดายมากๆ เห็นจากรูปที่คนอื่นเค้าไปเที่ยวแล้วถ่ายมา แอบน้ำลายไหลในความสวยงามของพวงองุ่น ฮ่ะๆ

ว่าแต่พิมเพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่าราชบุรีก็มีปลูกองุ่น นึกว่าเค้าเลี้ยงแต่ปลาสวยงามขายซะอีกค่ะพี่

พูดถึงอาหารที่พิมทำ .... พิมพยายามจะทำให้ครบ 3 มื้อค่ะ ไม่อยากซื้อแล้ว เพราะเดี๋ยวนี้อาหารตามสั่ง และก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านพิมแพงค่ะ ถ้าไม่แพงก็แบบว่าข้าวแข็งมาก ไม่สะอาดไม่ถูกปาก ก็เลยพยายามจะทำเองตลอด มื้อเช้าก็พยายามจะทำง่าย ๆ ค่ะพี่ พวกข้าวต้ม แซนด์วิสไรงี้ กลางวันก็จะกับข้าว 2 อย่าง เย็นก็จะกับข้าวอีก 2 อย่างค่ะพี่ ถ้าเหลือก็เก็บไว้ให้แคชเค้ากินตอนมื้อดึกตอนที่เค้ายังต้องทำงานแต่พิมนอนหลับไปแล้วอ่ะค่ะ

ว่าแต่หมู่นี้ไม่รู้พิมเป็นอะไร ช่วงดึก ๆ หิวจะบ่อยมาก (หรือเค้าเรียกว่าโหยก็ไม่รู้) มันจะออกอาการหิวแบบว่าถ้าไม่กินก็จะมวนในท้อง แล้วก็อาเจียนอ่ะค่ะพี่ ก็เลยต้องพยายามหาอะไรมากินตลอด น้ำหนักมันก็เลยเหมือน ๆ จะขึ้นแต่ไม่มากค่ะ พยายามคุมอยู่ ........ ก็ไม่รู้ว่าไอ้อาการแบบนี้มันเพราะโรคกะเพาะถามหาอีกไหม แต่ภาวนาขอให้ไม่ใช่เพราะคราวก่อนที่เป็นนี่ตอนอาเจียนมีเลือดปนออกมาด้วยค่ะ >_<"

.................

อาทิตย์นี้คงไม่ได้ทำห่อหมกค่ะพี่ ทำไปติดกัน 3 อาทิตย์แล้ว อาทิตย์ไหนทำห่อหมกทีไร ออกจากบ้านไปขายของเกือบ 7 โมงครึ่งทุกที (ลูกค้าก็บ่นกันบูี้บี้ทุกที) เพราะมันใช้เวลามาก แค่เวลานึ่งก็เกือบ 2 ชม. แล้ว ไหนจะเวลาทำปลา แล่ปลา เวลาทำใบยอ ทำกระทง คนให้ข้นเนียนและอื่นๆ รวมกันแล้วทำห่อหมกปลาช่อน 1 หม้อ 100 ใช้เวลาประมาณ 7 ชม. แต่ได้กำไรน้อยไม่คุ้มเวลาที่เสียไปแล้วก็ไม่คุ้มเหนื่อย แม่ก็เลยหยุดทำค่ะ บอกว่าอีกสัก 3 เดือนค่อยทำใหม่ (ใจจริงอยากทำทุกอาทิตย์นะคะ เพราะขายดีมากกๆๆๆๆ แต่เหนื่อยจริงๆ) >_<"

นี่คุณสามีกับเพื่อนเค้าก็นัดกันจะไปเขาดินอีกแล้วค่ะ น่าจะเดือนหน้า เพราะว่าคราวที่ผ่านมาเดินยังไม่ครบเลย เนื่องจากต้องไปธุระกันต่อ ... แล้วก็เลยว่าถ้าไปเดือนหน้า จะทำข้าวกล่องไปกินกันเหมือนคราวที่แล้วด้วย แบบว่าประหยัดดีค่ะ พิมซื้อหมูมาประมาณ 100 บาท เอาไปทำหมูแดดเดียวส่วนนึง อีกส่วนก็ทำคะน้าผัดใส่หมูไป 3 กล่อง และที่เหลือก็ทำผัดกะเพราราดข้าวไปได้อีก 3 กล่องค่ะ คุ้มมากๆ ค่ะพี่

ป.ล. ลูกหว้าได้มาจากตลาดบางกะปิค่ะ กิโลละ 60 บาท พิมซื้อมา 20 บาท กินจนลิ้นม่วง ปากม่วงเลยค่ะ