กระทู้: ครัวสีแดง

คิดถึงน้องพิมมากเลยนะ ไปหาหมออีกครั้งก็ดีนะ แต่ข้อสำคัญน้องพิมน่าจะพักผ่อนมากกว่านี้ ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเราหรอก เพราะพวกเราต่างคนต่างก็เป็นห่วง ..และรอน้องพิมเสมอ

วันนี้ว่าจะไปก็ไม่ได้ไปค่ะพี่เยาะ กว่าจะกลับถึงบ้าน 3 ทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ฝ่าฝนที่ตกหนักกลับบ้าน กลับมาถึงเปียกโชกเลย นี่เพิ่งกินยาเข้าไป เดี๋ยวจะไปนอนแล้วค่ะพี่ ถ้าพรุ่งนี้เย็น ๆ ไม่หาย ไปหาหมอแน่นอนจ้า ^__^

อาการแพ้ที่เป็นตามมือค่อยยังชั่วหรือยังค่ะน้องพิม สงสารน้องนะ. ไหนจะแพ้แล้วตามมาด้วยปวดฟันอีก หายไวๆนะ

พี่เยาะค่ะ พิมต้องแพ้อะไรสักอย่างที่เป็นอาหารแน่เลยค่ะ หรือแพ้อากาศก็ไม่รู้ งงไปหมด ไปหาหมอ หมอก็ว่าผื่นแพ้ธรรมดา แต่มันขึ้นบ่อยเหลือเกิน เลยไม่เข้าใจค่ะ ถ้าเป็นอีกทีสงสัยจะต้องไปตรวจเลือดแล้ว

พี่เยาะสบายดีไหมค่ะ ^^ ทางใต้ฝนตกหนักไหม กทม. ตกทุกวันเลยค่ะ

ถูกต้องแล้วค่ะ ตรวจเลือดแล้วจะได้วินิจฉัยโรคถูก แต่ถ้าพี่เยาะจะสรุปอาการตามประสพการณ์แล้วพี่เยาะว่าน้องพิมต้องแพ้อะไรสักอย่างซึ่งน้องต้องสังเกตุไปเรื่อยๆ ว่าแต่ว่าตอนที่น้องพิมมีอาการแพ้เป็นผื่นนัีั้น มีอาการคันที่ขอบตาหรือมีน้ำตาไหลบ้างมั้ย เหมือนลูกชายพี่เยาะแพ้อากาศค่ะ ไม่ว่าจะร้อนหรือหนาวก็จะมีอาการคันเป็นผื่นตามลำตัวและคันขอบตา น้ำตาไหล สู้แสงไม่ได้ ไปหาหมอก็ให้ยาแก้แพ้มาทานก็ดีขึ้นสักพัก พอต่อมาก็เป็นอีก แต่ตอนนี้พอโตเป็นหนุ่มอาการก็หายไป หมอบอกว่ามึความต้านทานดีขึ้น ส่วนตัวพี่เยาะก็สบายดีค่ะ จะมีก็อาการปวดเมื่อยหลังและต้นคอ เพราะต้องอยู่หน้าจอคอม วางจากจอก็ไปวุ่นอยู่แต่ในครัวแต่มีความสุุขดีนะ ยิ่งตัังแต่ได้รู้จักเวปครัวบ้านพิม ทำให้พี่เยาะรักการทำกับข้าวมากกว่าที่เคยรัก ลูกและสามีก็ดีใจที่ได้กินกับข้าวอร่อยๆและแปลกใหม่อยู่เสมอ เพราะคนเราไม่ได้รู้ทุกสิ่งในสิ่งที่เรารู้ ส่วนทางใต้ก็มีฝนบ้าง แดดออกสลับกับฝนตก จนรู้สึกร้อนๆหนาว ว่าแต่น้องพิมรักษาสุขภาพด้วยนะอย่าหักโหมกับงานมากนัก พักๆซะบ้าง เป็นห่วง.

พี่เยาะค่ะ ... พิมยังไม่ได้ไปตรวจเลือดเลยจ้า แต่พักนี้ไม่ค่อยมีอาการคันหรือมีผื่นขึ้นนะคะ (ทั้งที่อากาศร้อนมาก) ก็ภาวนาให้มันดีอย่างนี้ตลอดไปอ่ะค่ะ แต่ถ้าเป็นอีกก็คงจะต้องไปตรวจเลือดแน่นอน แอบกลัวเหมือนกัน

ขอบคุณพี่เยาะที่เป็นห่วงนะคะ พิมจะดูแลตัวเองดี ๆ จะได้มีกำลังทำครัวบ้านพิมต่อไปจ้า

ป.ล. ช่วงนี้ฝนตกแทบทุกวัน พี่เยาะ คุณสามี ลูก ๆ พี่เยาะ ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ ^^

น้องพิมค่ะ ไม่ได้เข้ามาทักทายน้องพิมหลายวัน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงเดือนถือศิลอด แทบจะไม่มีเวลาให้กับตัวเองเลย งานหนัก นอนน้อย ทานน้อย หุ่นดีก็คราวนี้แหละ ว่าแต่น้องพิมสบายดีมั้ย ดีใจด้วยที่ทำกับข้าวขายแล้วขายดี ขอให้มีลูกค้ามาอุดหนุนเยอะๆ พี่เยาะขออวยพร อดนึกถึงตัวพี่เยาะสมัยเมื่ออายุประมาณ 27 ปีที่ผ่านมาตอนนั้นเคยทำขนมจีนขายที่ท่าเรือของกรมประมงปัตตานี ขายดีมากเลยค่ะ วันนึงขายได้ 22 กิโลค่ะ น้ำแกงที่ทำสามอย่างเองค่ะ น้ำพริก น้ำยา ไตปลา ใช้มะพร้าว 13 ลูกในการทำน้ำแกง เวลาขายดีแล้วสนุกนะน้องพิม ยังไงๆ็ก็รักษาสุขภาพด้วยนะ อย่าลืมว่าน้องพิมคือความหวังของพวกเรา ที่รักครัวบ้านพิม.

ช่วงนี้แอบเหนื่อยนิดนึงค่ะพี่เยาะ เหนื่อยกับงานตัวเองเหนื่อยกับการช่วยงานที่บ้าน (ทำกับข้าวขาย) แต่มีความสุขมากเลยค่ะ เพราะทำไปแล้วขายดี จริงๆ ก่อนไปขายแอบมีลุ้นค่ะว่า ลูกค้าจะกลับมาอุดหนุนเราเหมือนเดิมไหมเพราะตอนแรกบอกลูกค้าว่าจะหยุดแค่เดือนเดียว แต่เอาจริงหยุดไปตั้ง 3 เดือนแน่ะค่ะ แต่ปรากฎว่าลูกค้าก็กลับมาอุดหนุนดีมากๆ ขายไป 2 ชม. กว่าๆ ก็หมดแทบจะทุกอย่างเลยค่ะพี่ ^___^

ตอนแรกพิมก็แอบคิดว่าพี่เยาะต้องงานยุ่งแน่เลยค่ะ ถึงไม่ได้มาคอมเม้นท์อะไรไว้ ปรากฎว่าใช่จริงๆ ด้วย .. ยังไงมาร่วมหุ่นดีด้วยกันเลยนะคะพี่ (พิมก็กำลังพยายามออกกำลังกาย ทำงานให้เยอะๆ กินให้น้อยๆ จะได้ผอมลงค่ะ)

ขอบคุณพี่เยาะที่เป็นห่วงจ้า ^^

มาแจมคุณพิม

เลยพลอยได้สวัสดีคุณเยาะด้วย

เอ่ยชื่อปัตตานีแล้วนึกถึงสมัยเรียน ระหว่างปี 35-39 มดอยู่ปัตตานีค่ะ ไปเรียนที่มอ.

คุณพิม พี่ไม่รู้ว่าคุณพิมไปโพสท์ตอบพี่ไว้ที่กระทู้ไหน พอดีพี่ไม่ค่อยเป็นเรื่องเทคโนโลยีอ่ะคะ เรื่องไก่ทอดที่นาสาร

คุณพิมหมายถึงหน้าสถานีรถไฟใช่ไหม เจ้านั้นเขาขายมาหลายสิบปี พี่จำได้ และทุกครั้งพี่กลับไปพี่ต้องไปอุดหนุน ไม่รู้ว่าสูตรเขาทำยังงัย อยากได้สูตรมาทำกินเองจัง จะนั่งกินทั้งวันเลย ฮ่าๆๆๆ

พี่มดจ้า

พี่มด .. (ขออนุญาติยืมพื้นที่ของพี่เยาะหน่อยนะคะ)

ใช่แล้วค่าพี่หน้าสถานีรถไฟ ที่เป็นตลาดนัดอ่ะค่ะ อรอยมากๆ
ไม่รู้สูตรเค้าทำยังไงเหมือนกันอ่ะค่ะ ฮี่ๆ อยากได้สูตร

คุณสามีพิมเค้าชอบมากเลยนะคะพี่ ขนาดจะให้น้องสาวซื้อ แล้วส่งมาให้ทางเครื่องบิน ฮ่าๆ

สวัสดีค่ะน้องมด น้องมดเคยเป็นนักศึกษามอ.ปัตหรือค่ะ ถ้าระหว่างปี35-39นั้น พี่เยาะไม่ได้อยู่ปัตตานีแล้วค่ะ ย้ายจากปัตตานีมาอยู่อำเภอปะนาเระค่ะ ตัวพี่เยาะเองไม่ได้เรียนมอ.แต่เรียนที่ยุวชิตบริหารธุรกิจปัตตานีค่ะใกล้ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวค่ะ.ยินดีที่ได้รู้จักค่ะแล้วตอนนี้น้องมดอยู่ที่ไหนค่ะ

เด็กๆ ไม่สบาย ค่ะคุณเยาะ มดเลยไม่ค่อยแวะมา แต่ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาค่ะ ติดใจครัวบ้านพิม

มดอยู่จีนค่ะตอนนี้ ชีวิตเร่ร่อนเหมือนนกขมิ้น จบปี 39 ก็ขึ้นกรุงเทพฯ เลยค่ะ มาสมัครงานแล้วก็อยู่กรุงเทพฯ จนถูกส่งตัวไปชลบุรี ระยอง แล้วกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้ง พอแต่งงานก็ย้ายตามสามีตลอดค่ะ ตั้งแต่เวียตนาม กลับมาไทย ไปมาเลเซีย กลับมาเวียตนาม ไปอินโดนีเซีย กลับมาเวียตนาม และมาที่จีนนี่แหล่ะค่ะ แต่ไม่อยากไปเวียตนามแล้วนะคะ อยากอยู่จีน

ยังไม่อยากกลับไปอยู่ไทยถาวรค่ะ รอให้ทุกอย่างสงบ ทุกเรื่องเรียบร้อย แล้วค่อยคิด ตอนนี้ก็ย้ายไปเรื่อยๆ แล้วแต่เจ้านายของสามีจะให้ไปอยู่ที่ไหนค่ะ

น้องพิม เจ้าหน้าสถานีรถไฟนั่นแหล่ะค่ะ พี่เคยไปยืนถามสูตรแล้ว เขาบอกว่าบอกไม่ได้ค่ะ หวงวิชา ไม่เหมือนคุณพิม เมื่อก่อนไม่มีตลาดนัดนะคะตรงนั้น เป็นแค่ลานจอดรถบัสนาสาร บ้านดอน

เอารูปมาให้ดูเล่นๆ ค่ะ รูปลูกตามเคย ไม่มีอะไรชื่นใจเท่ามีลูกแล้วค่ะ หากเป็นมหาเศรษฐีอยากมีสักโหล กรั่กๆๆๆ แต่พอดีคิดถึงอนาคต ไหนจะค่าเทอม ฯลฯ เลยทำหมัน ปิดอู่แล้วค่ะ

สวัสดีค่ะพี่เยาะ สวัสดีค่ะพี่มด ...

พี่มดค่ะ เด็ก ๆ ดีขึ้นหรือยังค่ะพี่ พิมเห็นลูกพี่มดแล้วแอบหลงรักขึ้นมาเลยค่ะ เค้าน่ารักน่าชังมาก ท่าทางจะอารมณ์ดีแจ่มใจร่าเริงเกือบจะตลอดเวลานะคะเนี่ย

พิมเองก็อยากมีลูกอีกสักครั้งค่ะ (หลังจากที่เพิ่งแท้งไป) แต่ก็ปล่อยไปตามธรรมชาติไม่ได้กะเกณฑ์อะไร แต่คิดว่าถ้าเกินปีหน้าก็คงจะไม่มีแล้วอ่ะค่ะ เพราะกลัวจะอายุมากเกินไป

เรื่องไก่ทอด .... ตอนพิมไปอยู่สุราษฎร์ ตลาดที่นาสารเป็นตลาดที่พิมชอบไปมากเลยค่ะ เพราะนอกจากจะมีไก่ทอดแล้ว ยังมีข้าวแกงเจ้านึงที่อร่อยเชียวค่ะ และก็ยังมีอาหารอื่นๆ ที่น่าสนใจ ผักผลไม้อีกหลายอย่าง พูดแล้วก็คิดถึงอยากไปอีก แต่คงอีกนาน ^^

สวัสดีค่ะคุณพิม และคุณเยาะ

ลูกๆ หายป่วยแล้วค่ะ แต่แม่กลับมาเป็นร้อนในแทน ปากเป็นแผล แต่แค่เม็ดเดียวนะ แล้วนึกดูตอนลูกเป็นโรค มือ เท้า ปาก เขาจะมีตุ่มข้างในปากเป็นสิบๆ ตุ่มเหมือนที่เราเป็นร้อนใน ทั้งในคอ เพดาน และลิ้น นี่พี่แค่เป็นตุ่มเดียวที่ปากล่างด้านใน ติดกับฟัน ยังเจ็บแทบจะขยับไม่ได้ ลูกสาวก็ช่างคุย แล้วเราต้องคุยตอบยิ่งเจ็บ

พี่ขอแสดงความเสียใจกับคุณน้องพิมด้วยนะคะสำหรับเรื่องที่ท้องแล้วเสียน้องไป เป็นลิขิตของสวรรค์และเป็นกลไกทางธรรมชาติ เพราะน้องอาจจะยังไม่สมบูรณ์ เอาใจช่วยคุณพิมนะคะ ขอให้สมปรารถนา แต่มีลูกก็เหมือนมีห่วงนะคะ ไม่จบไม่สิ้น

พี่เขียนบางทีน้องบางทีคุณ สับสน กรั่กๆๆๆ เลยเรียกสองอย่างเลยแล้วกันเนอะ

พี่มดจ้า

กำ .... แสดงว่าพี่มดต้องนอนดึกแน่ ๆ ไม่ก็อดนอน ถึงได้เป็นร้อนในอ่ะค่ะ ยังไงสู้ ๆ หายไวๆ นะคะพี่

เรื่องแท้งพิมทำใจได้แล้วค่ะ คิดว่าเดี๋ยวถ้าเราพร้อมเค้าก็คงจะมาใหม่ ตอนนี้คุณสามีก็บอกให้พิมดูแลตัวเองให้ดีก่อนอ่ะค่ะพี่ ^^