กระทู้: ...... ห้องเม้าท์ ........

เสิด ..........

พี่ก็ชอบอ่ะตอนขายดี อิอิ ชอบมากเลย แต่บางทีก็แอบเครียดนะ ตรงตักให้ลูกค้าไม่ทันนี่แหละ
คือมือตักหลักมี 2 คน พี่กับแม่พี่ ส่วนมือตักรองคือน้องสะใภ้ ..... แม่พี่หลัก ๆ เค้าจะรับผิดชอบตักในส่วนของน้ำพริกขนมจีน น้ำยากะทิ
ส่วนพี่รับผิดชอบแกงขี้เหล็ก และกับข้าวอื่นอีก 4 อย่าง ก็จะเหลือยำ อันนี้ก็ช่วย ๆ กันตักน่ะ
แต่แค่พี่รับผิดชอบ 5 อย่าง พี่ก็ยังตักไม่ทันเลย บางทีมึนมาก ได้ยินลูกค้าว่ากันเองอยู่ข้างหลัง ฉันมาก่อน เธอมาทีหลัง อะไรงี้ก็ปวดหัวอ่ะ

ใจอยากจะทำบัตรคิวนะ ลูกค้าเค้าก็บอกให้ทำบัตรคิว แต่ก็ไม่รู้จะทำ จะแจกยังไง จะเอาวางตรงไหน
เพราะปกติหน้าแผงพี่ยาวประมาณ 3 เมตรนี่ ลูกค้ายืนเต็มหน้าร้านหาช่องว่างไม่ได้เลยอ่ะ
แต่ลูกค้าบางคนก็ดีมาก ยืนต่อคิวเลยนะ แต่บางคนก็ชอบมายืนแอบ ๆ ทีหลัง แล้วบอกว่าชั้นมาก่อนๆๆ
บางคนก็จะชอบพูดว่า ขอป้าก่อนนะ ป้าเองถุงเดียวเอง ทั้งทีป้ามาทีหลังเค้าเลย คนอื่นยืนรอเป็นสิบ
บางคนก็จะแบบว่าชอบมาสั่ง ๆ ไว้ก่อนตอนพี่กำลังยุ่ง พี่ก็บอกว่าไม่รับสั่ง เพราะจำไม่ได้หรอก ให้มาอีกที
เค้าก็ว่าไม่เป็นไร ๆๆ เดี๋ยวมาอีกที พอมาอีกทีก็จะเอาเลย ทั้งที่ลูกค้ายืนรออีกเป็นสิบอ่ะ ไรงี้แหละ

แต่ก็ดีใจอ่ะที่ขายดี ดีกว่าขายไม่ดีนะ แบบว่าประมาณทำ 20 ชม. ขายหมดใน 2 ชม. อ่ะ
(จริงๆ ทำประมาณ 17 ชม. ขายหมดประมาณ 3 ชม.)

ว่าแต่ตลาดที่เสิดขายนี่ค่าที่แพงไหมอ่ะ เสียรายเดือน หรือว่าเสียรายวัน แล้วมีรายปีไหม
ตลาดที่บ้านพี่ขายของเนี่ย มี 5 ตลาด สลับหมุนเวียนกันไป ทุกตลาดมีรายปีและรายเดือนหมด
เดือน ๆ นึงทุกต้นเดือนจะต้องจ่ายค่าแผงประมาณหมื่นนึงอ่ะ (ขนาดขายเฉพาะวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ นะ)
ยังไม่รวมรายปีอีกตลาดละประมาณ 3 พันบาทน่ะ รวม ๆ แล้วเดือนนึงเสียค่าตลาดเยอะเหมือนกัน
แต่ดีกว่าไม่มีตลาดให้ขาย ^^

แต่ดีใจกับเสิดด้วยมีที่ประจำซะที การขายของตามตลาดนัดเนี่ย หากมีที่ประจำเป็นอะไรที่ดีมากเลยอ่ะ

ป.ล. เค้าว่าตอนนี้คนอพยพไปอยู่แถวชล สัตหีบ ศรีราชา พัทยา ระยอง กันมากเลยนะ

ป.ล. ว่าแต่เสิดเอารูปไรมาให้ดูอ่า ดูแล้วแอบงง

---

พี่ดาค่ะ

พูดถึงเรื่องซื้อของอย่างนี้ พิมก็เคยเป็นค่ะ ตอนที่น้ำมันที่ห้างโลตัสเค้าลดราคาจากขวดละ 38 เหลือประมาณ 26-27 บาท (สัก 2 ปีก่อน)
พิมก็ไปกับแม่ กับน้องชาย 2 น้องสะใภ้ 1 ก็วนกันหยิบมาจ่ายเงิน แล้วเอาไปไว้ที่ฟู๊ดเซ็นเตอร์แล้วก็ไปหยิบ จ่ายเงิน (คนละช่องกับทีแรก)
แล้วก็มาไว้ที่ฟู๊ดเซ็นเตอร์ค่ะ เคยทำมากสุดประมาณคนละ 2-3 รอบ แค่นี้ยามก็มองแล้วค่า ก็เลยไม่ได้ทำต่อ แห๊ะๆ

แต่ช่วงนี้สถานการณ์ขาดแคลนอาหารมันย่ำแย่จริง ๆ ค่ะพี่ ที่ไหน ๆ ก็เริ่มขาดแคลนอาหารแล้ว
ขนาดแถวบ้านแม่พิมที่จันฯ แม่ก็บอกว่าโลตัส แมคโคร เซเว่นเมืองจันฯ ก็ไม่มีของเหมือนกันค่ะ
เพราะคนเมืองกรุง และคนที่บ้านเสี่ยงภาวะน้ำท่วม หรือคนที่บ้านน้ำท่วม แห่ไปซื้อกันเต็มไปหมดเลย
กระทั่งน้ำดื่มก็ต้องสั่งจองเป็น 2-3 วันแล้วเหมือนกันค่ะ

สำหรับพิม ตอนนี้พิมก็ตุนของไว้บ้าง แต่ไม่มา ส่วนข้าวของต่าง ๆ อันไหนยกได้ก็ยก
อันนี้ยกไม่ได้ เพราะมันหนักมาก หรือไม่ก็มีขนาดใหญ่เกินกว่าจะยกขั้นชั้น 2 ได้
ก็เครียดอยู่ค่ะว่าจะเอาไงดี

ที่สำคัญคือ ถ้าท่วมแล้วพิมจะอยู่ยังไง จะทำงานยังไง เพราะปลั๊กไฟบ้านพิมอยู่ต่ำเรี่ยพื้นมากเลยค่ะ
หากน้ำท่วมเข้าบ้านได้ล่ะก็ ปลั๊กไฟก็จะใช้งานไม่ได้ ก็จะทำงานไม่ได้ แล้วจะเอาเงินที่ไหนใช้
ที่สำคัญลูกค้าต่างชาติของคุณสามีต้องหายหมดแน่เลยค่ะ

แล้วก็ถ้าเกิดน้ำท่วมเยอะ ๆ จนต้องอพยพไปอยู่ข้างนอก ก็ยังไม่รู้จะอพยพไปอยู่ไหนเลยค่ะ
ห่วงทรัพย์สินในบ้านมาก โดยเฉพาะคอมส์พิวเตอร์ และกีต้าร์คุณสามีที่ราคาค่อนข้างสูงมาก
พิมกลัวว่าอพยพไปแล้วกลับมาจะหาย เพราะว่าเพื่อนคุณสามีคนนึง เค้าน้ำท่วมบ้านเหมือนกันค่ะ
ก็เก็บของไว้ชั้น 2 ล๊อคประตูกลอนอะไรแน่นหนา ปรากฎว่าอพยพไป 2 ชม. แล้วลืมอะไรสักอย่าง จะกลับมาเอา
ปรากฎว่าบ้านโดนงัด (ทั้งที่น้ำท่วมชั้นล่างแค่เอว) ทรัพย์สินหายไปเยอะเลยอ่ะค่ะ

ที่สำคัญ กระต่ายๆๆๆๆ เป็นสิบ ๆ ตัว สิบ ๆ กรง ถ้าน้ำท่วมมา พิมจะเอาเค้าไปเลี้ยงไว้ไหน เลี้ยงยังไง
ถ้าพิมอพยพไปอยู่ข้างนอก แล้วกระต่าย พิมจะทำยังไง จะฝากแม่ไปไว้ที่จันฯ ก็ไม่ได้ เพราะบ้านพิมที่จันฯ เป็นบ้านเปิด
และหมาแถวนั้นก็ชอบมากวนค่ะ

สรุป ..... ตอนนี้คิดมากจนปวดหัวเลยค่ะ ฮ่ะๆ

เอาเป็นว่ามาลุ้นดีกว่าค่ะว่าน้ำจะถึงบ้านใครก่อนกันนะคะพี่ดา

พิม แถวบางนา เขามีบัตรให้ลูกค้า บางร้านใช้ฟิวเจอร์บอร์ดแล้วเขียนเลข บ้างเจ้าเป็นเลข พิมพ์จากคอมแล้วนำไปเคลือบ

ใส่กล่องวางให้ลูกค้าหยิบ คนขายจะมีกล่องหนึ่งกล่องวางไว้ เลขไหนเรียกแล้วใส่กล่องไว้ หนึ่งสีมีห้าสิบหมายเลข เพื่อจะได้วน

เรียกใหม่ได้ ที่สวนหลวงเขาจะมีสมุดหนึ่งเล่ม ให้คนซื้อไปเขียนชื่อและหมายเลยเรียงกันมา ทุกคนทำเหมือนกันหมด

ใครไม่ทำก็อด ถ้าใครสั่งก็ให้เอาหมายเลขเหมือนกัน ทำก็ดี จะได้ตามคิวกันทุกคน จะซื้อมากซื้อน้อยต้องรอตามคิว

ส่วนอีกที่เป็นขนมปังโวยเฮ้ย เขาจะพิมพ์เมนูแล้วให้คนซื้อทำเครื่องหมายแล้วบอกจำนวน เขียนชื่อ มีเหล็กให้เสียบ

คนขายจะเรียกตามคิว ก่อนหยิบขนม รอครั้งหนึ่งไม่เคยต่ำกว่า ครึ่งชั่วโมง ทุกคนรอได้หมด พิจารณาดูนะ


พิมน้ำท่วมมาพักพิงบ้านพี่ดาได้นะ บ้านพี่สามชั้น อยู่แค่สองคน ยินดีช่วยเหลือนะ ชั้นสามว่างทั้งชั้น อย่าลืมเซฟข้อมูลในคอมพ์

อีกชุดนะ กีตาร์หลายตัวเหรอ กระต่ายตัวเล็กตัวใหญ่ ซื้อกรงแล้วใส่กรงให้แม่เอาไปลี้ภัยที่จันทบุรีก่อน พิมจะได้หายห่วงนะ

ฉุกเฉิม จะได้ไม่หว่งหน้าพะวงหลัง อย่างไรพิจารณาดู ดารีสอท์ยินดีต้อนรับนะ ช่วยๆๆๆ กันไป


วันนี้ตัดสินใจเอารถไว้ที่ทำงานก่อน ข้าศึกน้องน้ำประชิดเหลือเกินแล้ว

พิม ดู PBS อยู่เปล่า สส. สมุทรปราการ บอกว่ายังไงน้ำไม่ท่วมสมุทรปราการ บอกว่าน้ำท่วมลาดกระบัง หนองจอก

ไม่เกิน ห้าสิบเซ็นต์ สาระพันเก่งทุกอย่าง มาพูดมีกระดาษอยู่แผ่นยกแล้วยกอีก เก่งจริงเลย เป็นคนเดียวที่พูดว่าน้ำลด

โอมเพี้ยงถ้าท่วมขอให้ไปท่วมหนักๆ ที่บ้านพ่อเจ้าประคุณที่เถอะ

สวัสดีครับทุกๆ คน

พี่พิมสุดยอดมากๆ เลย อ่ะ อยู่ กทม. อะไรๆ ก็ขายได้ อะไรๆก็ขายดี กำลังซื้อมากมายเหลือเกิน แต่พอพี่พิมพูดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายพวกค่าธรรมเนียมตลาดเนี่ยะ เอาการอยู่เหมือนกันน่ะครับเนี่ยะ (แต่หักกลบลบหนี้แล้วก็ถือว่ายังพออยู่ได้)

ส่วนเรื่องค่าที่ตอนนี้เค้ายังเก็บเป็นรายวันเสิดอยู่ครับ วันละ 50 บาท (หน้ากว้างประมาณ 2 เมตรครึ่ง)แต่เดี๋ยวพอคนจัดตลาดเค้าเห็นว่าเราทำได้ทำจริงก็จะเปลี่ยนมาเป็นรายเดือนครับ แต่เท่าที่ถามแม่ค้าด้วยกันดูเค้าก็บอกว่าเดือนล่ะไม่กี่ร้อยบาทครับ พี่พิม

มีที่ประจำทำให้เรามีลูกค้าประจำเยอะขึ้น บางคนถามเราว่าเพิ่งมาขายเหรอ ทำไมไม่เคยเห็น เราก็บอกว่าเราขายอยู่นานแล้ว และก็จะประชาสัมพันธ์ไปว่าตอนนี้เราได้ล๊อคประจำแล้ว อยู่ตรงนี้ อาทิตย์หน้าก็มาหากันได้

ตอนนี้คนอพยบมาแถวนี้เยอะคับ บางคนก็เอารถมาฝากไว้กับญาติหรือเพื่อนๆ แถวนี้ก็เยอะเหมือนกัน

เมื่อวานพี่ดาอยากดูรูปสาหร่ายทอดกรอบครับ เลยถ่ายให้พี่ดาดูครับ

---

แต่ก็ดีใจอ่ะที่ขายดี ดีกว่าขายไม่ดีนะ แบบว่าประมาณทำ 20 ชม. ขายหมดใน 2 ชม. อ่ะ
(จริงๆ ทำประมาณ 17 ชม. ขายหมดประมาณ 3 ชม.)

ว่าแต่ตลาดที่เสิดขายนี่ค่าที่แพงไหมอ่ะ เสียรายเดือน หรือว่าเสียรายวัน แล้วมีรายปีไหม
ตลาดที่บ้านพี่ขายของเนี่ย มี 5 ตลาด สลับหมุนเวียนกันไป ทุกตลาดมีรายปีและรายเดือนหมด
เดือน ๆ นึงทุกต้นเดือนจะต้องจ่ายค่าแผงประมาณหมื่นนึงอ่ะ (ขนาดขายเฉพาะวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ นะ)
ยังไม่รวมรายปีอีกตลาดละประมาณ 3 พันบาทน่ะ รวม ๆ แล้วเดือนนึงเสียค่าตลาดเยอะเหมือนกัน
แต่ดีกว่าไม่มีตลาดให้ขาย ^^

แต่ดีใจกับเสิดด้วยมีที่ประจำซะที การขายของตามตลาดนัดเนี่ย หากมีที่ประจำเป็นอะไรที่ดีมากเลยอ่ะ

ป.ล. เค้าว่าตอนนี้คนอพยพไปอยู่แถวชล สัตหีบ ศรีราชา พัทยา ระยอง กันมากเลยนะ

ป.ล. ว่าแต่เสิดเอารูปไรมาให้ดูอ่า ดูแล้วแอบงง

---

พี่ดา ขอบคุณเรื่องไอเดียบัตรคิวมากเลยค่ะพี่ ไว้หลังน้ำลดจะลองทำดู
เพราะดู ๆ แล้ว อาทิตย์นี้ท่าจะไม่รอด จะไปจ่ายตลาดหรือไม่ไปจ่ายยังไม่รู้จะทำยังไงดีเลยค่ะพี่ คิดหนัก

ขอบคุณพี่ดาเรื่องที่พักด้วยจ้า ..... ใจจริงหนูว่าจะย้ายไปสุราษฎร์สักพัก แต่สมบัติแคชเค้าเยอะค่ะ
คอมส์เค้า คอมส์พิมก็เครื่องใหญ่กว่าชาวบ้านอ่ะค่ะ ลำพังแค่เคสคอมส์แคชก็ใหญ่กว่าเคสคอมส์ทั่วไปเกือบ 2 เท่า
ไหนจะกีต้าร์เค้าอีก 6 ตัว อุปกรณ์ดนตรีเค้าอีกหลายอย่างทั้ง effect ลำโพง monitorสำหรับดนตรี
ก็เลยไม่รู้จะย้ายไปไหนเลยค่ะพี่ แต่ตอนนี้หอบไปไว้ชั้น 2 เกือบหมดแล้วอ่ะค่ะ ส่วนตัวพิมคิดว่าน้ำคงไม่ท่วมถึงชั้น 2 แน่
แต่ถ้าท่วมแค่ชั้น 1 ก็ไม่รู้จะข้าห้องน้ำยังไงแล้วจ้า เพราะห้องน้ำบ้านพิมมีแต่ชั้น 1 อ่ะค่ะ

ส่วนกระต่าย ตอนแรกก็ว่าจะเอาไปฝากแม่ที่จันฯ แหละค่ะ แต่แม่ว่าเอาไปฝากได้ แต่คงไม่รอดแน่
เพราะบ้านแม่พิมและบ้านคนแถวนั้นเค้าเป็นบ้านเปิด แบบไม่มีรั้วอ่ะค่ะ
หมาแมวมันก็จะเพ่นพ่าน เดินเข้าเดินออกไม่รู้บ้านใครเป็นบ้านใคร
ขนาดเลี้ยงไก่ ยังเจอหมากวนประจำเลยค่ะ หมาของคนแถวนั้นแหละค่ะ
กลัวว่าถ้าเอากระต่ายไป กระต่ายจะไม่รอดจากฝีมือหมาอ่ะค่ะพี่ แม่ก็เลยไม่เอาไปให้น่ะค่ะ

อ้อๆ กระต่ายพิมตอนนี้มี 8 ตัวค่ะ ตัวใหญ่ ๆ ทั้งนั้นเลย แต่ละตัวอายุ 6 ปี 7 ปีแล้วแทบทั้งนั้น

ใจจริงก็นึกอยากอพยพเหมือนกัน แต่กลัวเรื่องทรัพย์สินค่ะ
พิมแคชไม่ใช่คนร่ำรวยกว่าจะหามาได้แต่ละอย่าง เหนื่อยแทบขาดใจ
ถ้าอพยพไปไหน แล้วกลับมาของหาย โดนขโมย คงแย่แน่ ๆ เลยค่ะ

แต่เช้าวันนี้ ... ผู้ว่าสุขุมพันธ์เค้าประกาศแล้วนี่ค่ะว่า
พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ให้คนกรุงเทพ อพยพออกมากรุงเทพฯ ให้มากที่สุดเลยอ่ะค่ะ
เพราะว่ามะรืนนี้ (28 ตุลา - 1 พ.ย.) น้ำจะเข้ากรุงเทพฯ มาอย่างสาหัสเลย
เพราะงั้นคิดว่าไม่รอดแน่ค่ะ ส่วนพิมที่ไม่คิดว่าจะอพยพ ก็ขอใช้เวลาวันนี้พรุ่งนี้เก็บของอีกหน่อยอ่ะค่ะ

แต่ถ้าไม่ไหวจริง ๆ พิมกับคุณสามีจะขอไปรบกวนพี่ดาหน่อยจ้า

เสิด .........

ค่าที่วันละ 50 ถูกมากเลยนะเนี่ย ตลาดแถวบ้านพี่นะล๊อคนึงความยาวประมาณ 1 เมตรนิดๆ ค่าที่ราว ๆ 100
ถ้าแผงใครยาว 2 เมตรก็ค่าที่ 200 อ่ะ จะเป็นประมาณนี้เลย แต่ว่ามีที่ขายดีกว่าไม่มีอ่ะ

การมีที่ประจำเป็นเรื่องดีมาก อย่างน้อยเวลาจะไปขายก็ไม่ต้องกังวลใจว่าจะมีที่ไหม
จะไปเร็วหน่อย ก็ไม่ต้องรอ สามารถเอาของไปตั้งที่ ๆ ประจำเราได้เลย
ลูกค้าอยากจะมาซื้อของเรา ก็ไม่ต้องไปคอยเดินหาว่าเราจะอยู่ไหน ... มีแต่ข้อดีอ่ะ
พี่ดีใจด้วยเรื่องมีที่ประจำนะเสิด ^^

สักวันพี่จะต้องไปชิมฝีมือเสิดให้ได้ เพราะดูจากรูปแล้วน่ากินมาก

หวัดดีทุกคน (จริงๆ เหลือ 3 คนแล้ว เหงานะจ๊ะกลับมาเถอะพวกเรา)

พิม พี่ดายินดีนะที่จะมาหรือจะเอาของมาฝากก็ได้ จะบอกให้ไปหาเช่าอพาท์เม้นท์ แล้วเก็บของด้วย พักด้วยก่อน แถวบ้านพิมก็

ไม่รู้ว่าคุณน้ำเขาจะมาวันไหน จะทรมานกันไปถึงไหน เพราะอันนี้จะเป็นอีกหนึ่งทางเลือก เพราะที่หาดใหญ่พอพ่อแม่บอกว่า

น้ำจะท่วมสูงขึ้นอีก เลยบอกให้แม่ไปหาห้องของแฟลตการเคหะ เช่าก่อน เพราะแฟลตกับบ้านติดกัน อย่างน้อยห่วงบ้าน

ก็อยู่ไม่ไกลมาก

เรื่องห้องน้ำ เตรียมถุงไว้แยะเลย ปูนขาว หาถังไว้ 1 ถัง สมัยนี้กระโถนก็หายากอย่างแรง ถ้ามีกระโถนก็จบเรื่องแล้ว


พี่ก็ยีนยันว่าไม่ไปไหน ขอเฝ้าบ้าน เฝ้าสมบัติที่สร้างมา แค่ยินยอมให้บ้างอย่างเสียหาย ก็พอแล้ว

ถ้าต้องมาเจอพวกชั่วๆ ซ้ำเติมคนที่ลำบากโดนแน่ ไข้โป้ง สวยๆ แต่โฉดนะนี้พี่ดาจะบอกให้

วันนี้นั่งมอเตอร์ไซค์มาทำงาน กลัวตกจังเพราะถนนจากบ้านมาที่ทำงาน ไม่อยากบรรยายแต่เอาสักนิด
พวกเราทุกคนคงจำกันได้ว่า ครูบอกว่านักเรียนผิวของดวงจันทร์ จะขุรขระ เป็นหลุม เป็นบ่อ หาที่ราบเรียบยากจริง ๆ
ถ้ายังคิดไม่ออก ให้ไปที่หน้าคลีนิครักษาหน้า เป็นวุฒิศักดิ์ ไม่ก็ นิติพล หน้าร้านเขาจะมีภาพก่อน-หลัง การรักษาสิวหลุม
ข้างทางต้องมีการเขียนเตือนกันเลย คนท้องระวังลูกหลุด เพราะขณะขับรถใหญ่ ยังต้องจับพวงมาลัยอย่างแน่น คมชัดลึก
ลงข่าวสองครั้งแล้วเรื่องถนนสายนี้ ถ้าลำบากมาก ดิฉันคิดว่าจะเดินมาทำงาน คิดว่าเอาอยู่ (เฮ้ยพูดเหมือนใคร
เอาอยู่ ท่วมทุกจุด)

พิม เสิด พี่ดากำลังเพ้อจากพิษไข้น้ำท่วมอย่างหนัก เลยบ๊องๆๆ

เอาละเล่าเรื่องเหตุการณ์โซนบางนาก่อน วันนี้ทางเข้าเซ็นทรัล บางนา ประตูบางประตูปิดการใช้ มีกระสอบทราย
มาวางกั้นน้ำแล้ว แล้วก็วุ่นวายเรื่องที่จอดรถ กันมาก ห้างประกาศปิดเวลา 2 ทุ่ม ลงไปสำรวจซุปเปอร์
ของกินที่เขาฮิตกันไม่เหลือแล้ว สายตาหันไปสบกับปลากระป๋องอายัม มี 1 กป. ไม่หยิบเพราะเมื่อวานจะซื้อไม่ขาย
ต้องเท่านั้นเท่านี้ ของที่มีมากก็พวกของแช่แข็ง ยาสระผม ผลไม้ยังมีมาก ขนมปัง ยังมีขายปกติ
ถ้าจะมาซื้อเพื่อกินตอนน้ำท่วมตอนนี้คงได้พวกหมู ไก่ เนื้อ ที่เป็นของสด อย่างอื่นๆๆ ขอแนะนำให้ไปตลาดสด
ออกมาทางเชื่อมจะไปอีกตึก เจออีก ธุรกิจ ซิลิโค่น ป้องกันน้ำ บางวันก็เป็นปลากระป๋อง ตอนนี้อะไรออกมาขายได้หมด

วันนี้ดา อาศัยซื้อของจากรถกับข้าว ก็มีมหกรรมอีกแล้ว คนก็มารุมสั่ง หมูแดดเดียว คนละสองสามโล ปลาช่อนแดดเดียว
มีอะไรก็สั่งกันไป พี่เจียมตัวสันคอหมู ครึ่งโลเอาไปผัดเค็มเก็บไว้กิน ไข่ไก่ 10 ฟอง 45 บ. มะนาว 3 ใบ 10 บ.
หอมไทยขีดละ 15 บ. ต้องแย่งอีกแล้ว ตอนนี้ไปตรงไหนอะไรก็ต้องแย่ง ทั้งที่ต้องซื้อนะ
สรุปยอดวันนี้ในคลังของพี่ดามีไข่ไก่ 24 ฟอง มาม่า 22 ซอง ไข่เค็ม 2 ใบ ปลากระป๋อง 12 กป.
น้ำพริกเผา 1 ขีด ตะโพกไก่ 3 ชิ้น หมู 1 กิโล กุ้ง 2 ขีด ตีนไก่ .5 กิโล ข้าวสาร 3 ถุง น้ำดื่มเป็นถังลิตร 6 ลิตร 4 ถัง
พร้อมสู้แล้ววันนี้ แต่ถ้าน้ำมาช้าของในคลังจะลดไปเรื่อยๆ เพราะ ตะโพก+ขาไก่ จะทำตุ๋นยาจีน ข้าวสารก็หุงกินทุกวัน

ใครจะแนะนำ เมนูอาหาร ที่สามารถทำแล้วเก็บไว้กินได้บ้าง ยกมือแล้วตอบได้เลย กำลังฟัง[/b]

ปล. ในยามนี้คนไทยทุกข์ระทมเหลือเกิน หารอยยิ้มยากมาก ถึงจะยิ้มๆ ก็แบบเศร้าๆ
สู้ต่อไปนะ ชีวิตเราต้องดำเนินกันต่อไป น้ำจะท่วม หรือ ไม่ท่วม ชีวิตของพวกเราชาวบ้าน
ตาดำๆ ก็ยังต้องกิน ต้องใช้ ต้องอยู่ อย่าพึ่งท้อกันนะ ชาวบ้านอย่างพวกเรานี้แหละต้อง
ช่วยเหลือ เกื้อกูล พึ่งพิงกันและกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ
พวกเราต้องฝ่าฟันกันไปได้ถ้าใจเราไม่ยอมแพ้ เราจะช่วยกันประคองกันและกัน

ขอตอบสั้น ๆ ก่อนค่าาา พี่ดา .......... ว่าเมื่อกี้ทาง กทม. เค้าประกาศผ่านทางช่อง 7 แล้วว่า พื้นที่เสี่ยงน้ำท่วมฉับพลัน+ต้องเฝ้าระวัง เพิ่มมาอีก 2 พื้นที่คือ ลาดพร้าว และวังทองหลาง ....... แถมมวลน้ำก้อนใหญ่ หมื่นล้านลูกบาศก์เมตรก็กำลังเข้ามากรุงเทพฯ คืนนี้ด้วย เพราะงั้นคาดว่าบ้านพิมไม่รอดแน่นอน ตอนนี้ก็เลยกำลังรีบเก็บของกันค่ะ แถมสงสัยเพราะเครียด ตอนนี้เลยปวดหัวมากเลย นี่ถ้าไม่ต้องรีบเก็บของ ก็จะกินยานอนแล้วอ่า

หวัดดี เตรียมพร้อมรับน้ำแล้วหรือยัง วันนี้ พี่บ้า อยู่กับที่จอดรถทั้งวัน เพราะตอนนี้ห้างเข้มงวดมาก

รถก็มากมายเหลือเกิน เดินไปเดินมาระหว่างทีทำงานกับลานจอดทั้งวัน จัดการหาที่จอดเสร็จไปสามคันแล้ว

กลับมาปวดขาเลย หิวแต่กินข้าวไม่ค่อยลง ปวดๆๆหัวด้วย เมื่อคืนกินพาราไปแล้ว วันนี้ไม่รู้ต้องกินอีก

เปล่า สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถึงคลานก็สู้

คิดเถิงจังเรยคร่ะ ตอนนี้สถานการณ์ที่น้องยังคงย่ำแย่

หวัดดี ลูกลิง

คิดถึงนะหายไปเลย เหตุการณ์ทางบ้านย่ำแย่ เป็นอย่างไร บอกเล่าเก้าสิบให้พี่รู้ข่าวน้องมัง

แล้วจะกลับลงไปใต้แล้วยัง

พี่ดา พี่พิม ค่ะ รถถังได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์ เรื่องหุงข้าวใส่ถุงไว้กินได้หลายวัน
อัตราส่วน ข้าว 3 กระป๋อง ต่อน้ำส้มสายชู 1 ช้อนชา ค่ะ

น้องลูกลิง สู้ สู้ น้า..

หวัดดี รถถัง เสิด พิม ลูกลิง

ขอบคุณมากที่บอกเรื่องการหุงข้าว วันนี้พี่ดาผัดหมูเค็มไว้เป็นเสบียงอีกอย่าง

แล้วรวนหมูที่มีเก็บไว้ พยายามทำอาหารให้สุก เพราะทำตอนนี้สะดวกกว่าตอนน้ำท่วม

ปล. ฝากน้อง เสิด รถถังดูแล คนที่เดือดร้อนจากน้ำท่วมด้วย

ขอบคุณรถถัง เรื่องการหุงข้าวนะจ๊

พ่อ..ผู้ยิ่งใหญ่ในใจชน

ประเวศ ใจกล้า

‎"เมื่อคืนเวลาประมาณเกือบๆห้าทุ่ม ณ สะพานที่หนึ่งในเขตทวีวัฒนา มีรถคันนึงจอดอยู่บนสะพาน ชาวบ้านแถวนั้นเห็นจึงเข้าไปเคาะกระจกรถเพื่อที่จะบอกว่าเค้ามีคำสั่งให้อพยพแล้ว เมื่อชาวบ้านพยายามมองเข้าไปในรถ ภาพที่เห็น กลับทำให้ชาวบ้านคนนั้นถึงกับเข่าทรุด เพราะคนที่นั่งอยู่ในรถ คือ พระเจ้าอยู่หัวของเรา กับสมเด็จพระเทพที่เสด็จมาดูปัญหาน้ำท่วมด้วยพระองค์เอง" ฟังไปก็ขนลุกไป ตื้นตันมาก ขอพระองค์ทั้งสองทรงพระเจริญ รู้รึยังว่าใครที่ห่วงใยเราตลอดเวลา ใครที่เป็นผู้นำ ใครที่แม้ไม่สบายแต่ก็ไม่เคยทอดทิ้งพวกเรา ยังจำกันได้ไหม ตอนที่พระองค์พูดว่า ถ้าหากพวกท่านไม่ละทิ้งข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าจะละทิ้งพวกท่านได้อย่างไร พระองค์ทรงทำตามคำพูดคำสัญญาตลอด ทรงพระเจริญ !


หวัดดีทุกคน ข้อความข้างบนคัดลอกมาจาก Fb. เพื่อเป็นขวัญและพลังใจ สำหรับทุกคน

ที่กำลังท้อแท้ พวกเราไม่ได้ต่อสู้อย่างโดดเดี่ยว แต่มีพ่อหลวงที่หว่งใยพวกเราปวงชนชาวไทยทุกคน

พี่ดาค่ะ น้ำตาไหลไม่รู้ตัว

ดีใจ และภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย ขอให้คำมั่นว่า


จะจงรักภักดีต่อ ชาติ ศาสนา พระมาหากษัตริย์

เพิ่งรู้จักเว็บคุณพิมจากเพื่อนค่ะ ได้เข้าไปอ่านประวัติคุณพิม รวมทั้งรายการอาหารและขนม ทำให้อยากไปพบคุณพิมและลองชิมอาหารกะขนมที่คุณพิมทำเพราะทราบว่าคุณพิมขายอาหารแถวลาดพร้าวใช่มั๊ยคะ ไม่ทราบปกติคุณพิมไปเองหรือให้ลูกน้องไปขายคะ แล้วถ้าไปๆวันไหนบ้างอะคะ
ปกติเป็นคนชอบทานขนมเค้กกะคุ๊กกี้มากกค่ะ และลองทำอยู่หลายครั้งแต่ไม่ค่อยสำเร็จ กะว่าถ้ามีเวลาจะลองนำสูตรที่คุณพิมให้มาลองทำดูค่ะ
ตอนนี้ยังงงๆค่ะเพราะก่าจะลงทะเบียนสำเร็จ แล้วก้อไม่แน่ใจค่ะว่าคุณพิมจะได้รับ message นี้มั๊ยค่ะ

มาแล้วคร่ะ มารายงานตัวแร้วจร้า สวัสดีคร่ะ พี่ดา พี่พิม พี่รถถัง พี่เสิด คุณครูพี่โด่ง พี่พานา เจ้ากอกล้วย พี่เยาะเปงงัยบ้างคร่ะ ตอนนี้ลูกลิง กำลังย้ายสังขารของตัวเองลงใต้คร่ะ พี่ๆๆๆละคร่ะเปงงัยยังบ้าง ตอนนี้ไทรน้อยสุดๆๆๆเรยคร่ะ ทำหั้ยลูกลิงไม่สามารถที่จะติดต่อพี่ๆๆๆดั้ยเรย แต่ต่อไปนี้จะปลอดภัยแร้ว บ้านพี่พิมเปงงัยบ้างคร่ะ เปนห่วงพี่ๆๆๆทุกคนน่ะคร่ะ

ลูกลิง เดินทางถึงใต้แล้วยังน้อง

เสิด หายไปไหน น้องไปช่วยบำเพ็ญประโยชน์ที่คนหนีน้ำไปอยู่ ชลบุรี

หรือ ติดงาน

รถถัง ขอกินหายากหรือเปล่าช่วงนี้ ไปคนหนีน้ำมุ่งไปชลบุรี

ดูข่าวรถติดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หมดวันหยุดก็แห่กลับมาอีก

พิม จัดการกับหนังสือไปถึงแล้ว ระวังจาน ชาม ของคุณยายนะ

พี่ดา ยกของหนักมากๆ ขึ้นบ้านแล้ว ให้น้องชายมาช่วยยก ส่วนของที่หนักไม่มาก ยังไม่ได้ยก

ดูสถานะการณ์ ของที่เหลือมีสองประเภท ยกไปเก็บไม่ได้ ยินยอมให้เปียก อีกประเภทโดนน้ำได้

น้ำบางส่วนมาที่ สหฟาร์มแล้ว บางข่าวเป็นน้ำฝน เหมือนที่บอกว่าที่วัดลาดพร้าวเป็นน้ำฝน

วัดนี้อยู่ใกล้ไกลบ้านพิม มากไหม

มาแล้วค่าาา

พี่ดาค่ะ ..

ตอนนี้ยังไม่ท่วมจ้าพี่ แต่ว่าก็ยังจัดการเรื่องหนังสือกับจานชามไม่เรียบร้อยเลย เพราะว่าพิมข้อเท้าเคล็ดมา 2 วันแล้วค่ะพี่ ปวดมากเลย นั่งทำงานอยู่กับที่ได้ เดินเบา ๆ ได้ แต่ยกอะไรไม่ได้เลยค่ะ อาศัยคนอื่นน้อง คุณสามี ก็ไม่เหมือนตัวเอง เค้าก็ทำให้เราเหมือน......อ่ะค่ะ >_<" ส่วนตู้เย็นก็ยังไว้ที่เดิม เครื่องซักผ้าก็ยังนอกบ้านเหมือนเดิม ยังซักอยู่ แต่ส่วนใหญ่ยกไปหมดแล้วจ้า

ป.ล. วัดลาดพร้าวกับบ้านพิมไกลพอสมควรค่ะพี่ วัดลาดพร้าวอยู่ซอย 41 บ้านพิมอยู่ซอย 101 อ่ะค่ะ บ้านพิมจะใกล้สฟฟาร์ม กม.8 มากกว่า

............................

น้องลูกลิง ...

คิดถึงจัง ดูแลสุขภาพตัวเองและคนที่บ้านด้วยนะ พี่ก็ว่าถ้าไม่ไหว จะย้ายไปสุรษษฎร์เหมือนกัน เตรียมกระเป๋าไว้เรียบร้อยแล้ว (แต่ตอนนี้น้ำยังไม่มานะ คาดว่าจะมาภายในสองวันนี่แหละ)

............................

น้องรถถัง ...

เรื่องหุงข้าวใส่น้ำส้มอ่ะ คนโพสต์ลงเนตคนแรก (คนทดลอง) พี่รู้จักกับเค้า (แต่ไม่ได้สนิท) เค้าเอามาโพสต์ลงพันทิปอ่ะ ว่าทดลองเองเลย ทดลองหลายครั้งด้วย พี่ก็ว่ามันเป็นทางเลือกนึงที่น่าสนใจอ่ะ แต่หลังจากออกข่าวทางทีวี มีพิธีกรรายการนึงเอาไปถา อ.คนนึง (อ.คนนี้พี่ไม่ค่อยชอบการตอบของเค้าเท่าไหร่ หาประโยชน์ไม่ได้เลย) เค้าพูดแบบเหยียดๆ ว่า เกิดมาตั้ง 50 ปีแล้วไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้ (ต้องดูสีหน้าแกตอนนั้น เห็นแล้วแบบว่า งึ่มๆ) ..... หลังจากนั้นคนอื่นๆ ก็เลยมาตั้งกระทู้ถามว่าตกลงมันจริงไหม อะไรยังไง ... สรุปแล้วก็มีนักวิชาการบางคนออกมาบอกว่า อาจจะอยู่ได้หลายวันจริง แต่ให้ระวังเรื่องเชื้อโรคและแบคทีเรียอ่ะจ๊ะ


..............................


คุณ Yinky ค่ะ

.... พิมไม่ได้เปิดเป็นร้านนะคะ แต่ว่าเปิดแผงขายที่ตลาดนัดแผงเล็ก ๆ แบบบ้านๆ ค่ะ ขายกับแม่กับน้องและเด็กช่วยอีกหนึ่งคนเท่านั้นเองจ้า ส่วนใหญ่จะทำแต่กับข้าวครั้งละประมาณ 7 -8 อย่าง ขนมเคยทำไปขายทั้งคุ๊กกี้ ชิฟฟ่อน ขนมไทย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้ทำค่ะ เพระาว่าเวลาทำมีไม่พอ (พิมไม่ชอบทำเก็บหลายวัน ชอบทำคืนนี้ขายพรุ่งนี้ไรงี้อ่ะค่ะ) ... ที่ทำกับข้าวขายก็ทำขายทุกวันอาทิตย์ตอนเช้า ที่ตลาดนัดในซอยลาดพร้าว 87 (ตรงข้ามแยกย่อยที่ 22 ในซอยลาดพร้าว 87) ถ้าว่าง ๆ แวะมาทักทายกันได้นะคะ

และไม่แน่ หลังจากปีใหม่ไป พิมอาจจะเปิดสอนทำขนมทำอาหารก็ได้จ้า

พี่พิมค่ะ รักษาสุขภาพนะ

พี่ดาค่ะ น้ำดื่มหายาก เนื่องจากไม่มีขวดบรรจุ รถถังก้ไปกรอกน้ำดื่มที่บ้านญาติค่ะ
เค้ามีเครื่องกรองน้ำแบบออกมาเป็นน้ำแร่
เมื่อวานครอบครัวพี่ชายอพยพมาอยู่ที่บ้านด้วยค่ะ พี่ชายไม่อยากมาห่วงบ้าน เพราะว่าน้ำยังไม่ท่วม
แต่พี่สะใภ้อ้างบอกว่าจะมาเที่ยวทะเล
เช้านี้มีคนส่งข่าวพร้อมรูปมาว่าน้ำท่วมแล้วครึ่งเข่า แถววัชพล มบ. โนเบิล อ่ะค่ะ เดชะบุญที่มาตั้งแต่เมื่อวาน
ไม่อย่างนั้นลำบากแย่ เพราะว่าเส้นทางเดินรถก็ปิดแล้ว แล้วน้ำก็เอ่อขึ้นมาเรื่อย
ครอบครัวพี่ชายก็เพิ่งจะกลับมาอเมริกาได้เดือนนึงเองค่ะ ภรรยาไปเรียนต่อเอกเค้าเลยไปกันทั้งครอบครัว
พอกลับมาเหมือนว่ายังตั้งตัวไม่ทัน มาแบบ งง งง
แล้วเมื่อวานศรีราชา รถติดอย่างแรงค่ะ คนที่อพยพมาก็มากว้านซื้อของ ใหญ่เลย
แต่ถ้าไม่กักตุน มันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
สงสารบางคนที่เค้าไม่มีเงินจะไปซื้อของมากักตุน บางคนเค้ามีเงินแบบเดือนชนเดือน
ไม่ชอบที่คนมีเงินก็ ซื้อ ซื้อ ใหญ๋เลย บางคนเค้าก็ต้องรอเงินเดือน เดี๋ยวนี้ดูข่าว ฟังข่าว แล้วรู้สึกว่าตัวเองจิตอ่อนมาก
นำตาไหลทุกทีไป ยิ่งภาพสัตว์เลี้ยง หมา แมว ทุกครั้งที่เห็นต่อมน้ำตาแตกทุ๊กที

เมื่อวาน อีกแล้ว เห็นภาพคนมาหาห้องเช่า ลูกเด็กเล็กแดง ข้าวของ มาแบบตัวสั่นงันงก แต่มันไม่มีที่อยุ่ อ่ะ ค่ะ
น้ำตาไหลอีก สามีต้องบออกใจเย็นๆ
บ้านเราก็เต็ม ทั้งคนทั้งหมาแล้ว
เศร้าใจจัง อยากให้น้ำแห้งเร็ว น้ำแห้งแล้วใช่ว่ามันจะดีทันที ยังมีปัญหาตามมาอีก คนที่เรียกว่าพอมีก็โอเคนะ แต่คนที่ไม่มี ล่ะ เค้าคงจะลำบากกันมาก

พิม Enya เขียน:

พี่พิมเป็นไงบ้างค่ะ

พี่ดา อดทนอีกนิดนะค่ะ

อีกไม่นานทุกอย่างมันก็ผ่านพ้นไป รถถังอธิฐานให้พี่ ๆและครอบคัรว และคนอื่นๆ ปลอดภัยค่ะ

รถถัง เขียน:
หวัดดีรถถัง ที่กรุงเทพตามซุปเปอร์แทบไม่มีของเลย อย่างที่รถถังบอกนั้นแหละ คนมีเงินก็ ซื้อ ซื้อ ใหญ๋เลย ของมีน้อย

เขายังไม่สนใจเลยว่าจะแบ่งปันคนอื่น ฉันต้องการแค่ไหนก็หยิบๆๆๆ บ้างครั้งพูดให้เราเจ็บใจ อีกว่า ถ้าไม่ท่วมก็เอาไปบริจาค

สมองเท่าเม็ดถั่วเขียวจริงๆ คิดได้เท่านี้ ถ้าทุกคนรู้จักแบ่งกันบ้าง สังคมไทยก็ไม่เป็นแบบนี้ ต้องทำใจ รถถังลดการดูข่าวลง

บ้างนะจะได้ไม่เครียด เข้าใจนะที่รถถังเห็นคนมาแบบหอบลูกหอบหลาน ไม่มีที่อยู่ ใจอยากช่วยทุกคน แค่เราก็คงช่วยได้

ตามกำลังของเรา พี่อยากให้น้ำลดลงไวๆ เพราะตอนนี้มีคนลำบากมากเหลือเกิน จนตอนนี้ไม่รู้จะภาวนาว่าต้องทำอย่างไรแล้ว

อยากให้ผู้อำนาจ ตัดสินใจ ทำให้ถูกต้อง ให้คนไทยที่ทุกข์อยู่เวลานี้ หมดทุกข์ซะที่

แวะมาส่งเสียงก่อนว่า กำลังผัดน้ำพริกมะขามอยู่จ้า

สวัสดีจร้า.. พี่พิม พี่ดา รถถังประจัญบาล ครูโด่ง โมโม่
ไม่ได้เข้าครัวหลายวัน งานค่อนข้างยุ่งครับ

คุณรถถังคับ พี่ดาครับ บางคนก็น่าเห็นใจ บางคนก็ทำตัวเฮียๆ น่ะครับ (ประสบกับตัวเอง ย้ายมาอยู่ข้างบ้าน แต่ความเกรงใจไม่มีเลย)
ตอนนี้น้ำถึงนวมินท์แล้วและคิดว่าแถวพี่พิมคงจะได้รับน้ำไปแล้วน่ะคับ พี่พิมเป็นไงบ้างอ่ะ?

เมื่อวันอาทิตย์พี่พิมได้ขายกับข้าวหรือเปล่าครับ? หรือว่าหยุดดูสถานการณ์ ของเสิดขายดีมั่กๆ หมดก็10โมง ครับ
และที่ออฟฟิสก็มีออเดอร์อีกครับ อาทิตย์ที่แล้วเกือบ 30 ห่อ และอาทิตย์นี้อีก 10 กว่าห่อ (ออเดอร์ออฟฟิสคือกำไรเพิ่มเติมจากกำไรที่ตลาดครับพี่ ฮา....)

พี่ๆ มีเรื่องน่าขำจะเล่าให้ฟัง พูดแล้วโมโห
คือเหมือนที่บอก วันอาทิตย์เสิดเอาเส้นผัดไทยไปขายจนหมดไม่ได้เก็บไว้สำหรับออเดอร์ของออฟฟิส กะว่าค่อยกลับมาซื้อที่ตลาดแถวบ้านแค่โลเดียว (อาทิตย์นี้แม่ค้าเจ้าประจำที่ศรีราชาที่เอาเส้นผัดไทยอยู่เค้ามีเส้นยี่ห้อใหม่ซึ่งเอาไปผัดขาย แล้วปรากฎว่าผัดออกมาไม่ค่อยสวยเหมือนอาทิตย์ก่อน เพราะเสิดลองจับเส้นดูตอนผัดเสร็จมันจะค่อนข้างเหนียวๆ (เหนียวมากไปก็ไม่ดีน่ะคับไม่สวยและกลัวลูกค้าจะไม่ชอบ)พอตอนเย็นก็ไปซื้อที่ตลาดแถวบ้านปรากฎว่ามันมีเส้นที่ยี่ห้อฉลากบนถุงสีแดงๆ คล้ายๆ กับที่เอาไปผัดขายที่ตลาด ตอนเช้า เสิดก็เอามาพลิกๆดูเพราะเห็นถุงมันสีเดียวกัน และก็ถามว่ายี่ห้ออื่นไม่มีเหรอ แม่ค้าก็บอกว่าไม่มี ยี่ห้อนี่แหละใช้ดีมีคนเค้าเอาไปตอนเช้าบอกว่าใช้ดี ( ไอ้เราคิดในใจ แมร่งตอแหล)เสิดก็บอกว่างั้นไม่เอาดีกว่าเพราะตอนเช้าไปซื้อที่ศรีชา ได้แบบนี้มาผัดไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คราวนี้แม่ค้าเสียงเริ่มเปลี่ยนแล้วก็ยื่นมือมาและบอกว่างั้นก็เอากลับมา ผมก็ไม่เอาและส่งกลับไป ไอ้พ่อค้าก็พูดขึ้นว่า "ถ้าฝีมือดีจริงน่ะเส้นไหนๆ ก็ผัดได้" ผมก็เดินออกจากร้านไม่ต่อปากต่อคำ อยากจะพูดใส่หน้ามันจริงๆ ว่า ยอมไม่มีฝีมือดีกว่าเสียลูกค้า... ทุเรสจริงๆ กับไอ้พวกเห็นแก่ได้ฝ่ายเดียว อยากให้จะมาเห็นกะตาจริงๆ ว่าคนไม่มีฝีมือมันผัดขายเป็นยังไง..

จากนั้นเสิดก็พยายามหาร้านอื่นแต่ก็ไม่มีที่ไหนขายเลย โทรให้น้องเสิดแวะซื้อที่ตลาดสี่มุมเมืองแหลมฯ มาก็ร้านปิดหมดแล้ว พอน้องเสิดกลับมาถึงก็ให้มันไปซื้ออีร้านเมื่อกี้ น่าขำปนน่าไปด่าอีแม่ค้าปากหมา มันบอกว่า "เนี่ยะ เมื่อกี้มีคนมาเอาเส้นนี้เหมือนกันแต่คงไม่มีฝืมือหรือไม่ก็ผัดไม่เป็น บอกว่ากลัวเส้นไม่ดี" ดูมัน นินทาลูกค้า 555 คิดว่าคงไม่ไปซื้ออะไรร้านนี้อีกแล้ว

หวัดดี พิม

ผัดน้ำพริกไหวหรือน้อง ขาเป็นไงบ้าง ดูข่าวการผันน้ำโดยวิธีเปิดคลองสามวาอยู่

สะพานสูง บางกะปิ บึงกุม เสี่ยงอีกแล้ว อีก สิบเก้าเขตไม่เสี่ยง บางขุนเทียน บางบอน

ทุ่งครุ ราษฏรบูรณะ จอมทอง ภาษีเจริญ วัฒนา ดินแดง สาทร ราชเทวี พญาไท ปทุมวัน

ป้อมปราบศัตรูพ่าย สวนหลวง ประเวศ ห้วยขวาง วังทองหลาง บางซื่อ บางกอกน้อย

เขตบางนาลุ้นน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยา

สวัสดีค่ะพี่ดา น้องลูกลิง น้องรถถัง น้องเสิด

พี่ดาค่ะ

..... เข้าใจว่าอาจจะเพราะยกของหนักค่ะพี่ คือตื่นนอนมามันก็เจ็บค่ะ ตอนแรกเจ็บไม่มากก็ไม่ได้คิดอะไร แต่แล้วมันก็เจ็บมากขึ้นค่ะพี่ ก็ทายาค่ะ แล้วก็กินยา เดินน้อย ๆ ตามหมอบอก ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วจ้าพี่ ขอบคุณที่เป็นห่วงค่าาาา ^__^

ส่วนเรื่องผัดน้ำพริก ถึงเจ็บก็ต้องผัดค่ะพี่ เพราะวันนี้พิมไม่มีใครช่วยเลย เค้ากลับบ้านสวนกันไปหมดแล้วเพราะว่าที่บ้านสวนมีปัญหานิดหน่อยอ่ะค่ะ ดีว่าผัดไม่เยอะมากประมาณ 15 โลได้ ตอนนี้ก็ผัดเสร็จเรียบร้อยแล้วจ้า รอให้อุ่น ๆ หน่อย ก็จะแพคใส่ถุงแล้วก็ใส่กล่อง รอส่งพรุ่งนี้เช้าล่ะจ้า

ส่วนเรื่องน้ำ ... พิมทำใจแล้วค่ะ ท่วมก็ท่วมมาเลย พิมเปิดเวบ "รู้ทันน้ำ" เค้าบอกว่าพื้นที่บ้านพิมจะท่วมอย่างน้อยสุด 40 ซม. สูงสุด 120 ซม. ค่ะ (วัดจากถนนลาดพร้าว) พิมก็ไม่รู้จะว่าไงค่ะ ตอนนี้ก็เก็บข้าวของสำคัญ ๆ เรียบร้อยแล้ว ยังไงถ้าท่วมไม่มากขนาดไม่ถูกตัดน้ำตัดไฟ ก็ยังขออยู่ต่อจ้าพี่

..........

น้องรถถัง

....... พี่สบายดีจ้า แต่ช่วงนี้เหนื่อยกับการเก็บสัมภาระและสิ่งของมากเลยอ่า กลัวน้ำมันจะท่วม >_<"

พูดถึงน้ำดื่ม ... ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา น้ำดื่มในกรุงเทพฯ ก็หายากมาก พี่เลยฝากแม่ซื้อมาจากจันทบุรี (รง. ของแม่ของเพื่อนน้องชายพี่) แบบขวด 500 ลิตรแพคละโหล (แพคละ 6 ลิตร) มา 20 แพค (พี่กับคุณสามีกินวันนึงประมาณ 6 ลิตร) แต่แม่เพื่อนฯ กลัวจะไม่พอ เลยขนมาให้ซะ 45 แพคง่ะ ตอนนี้น้ำเลยล้นบ้านเลย หุหุ

...........

น้องเสิด

........ วันอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่ขายกับข้าวตามปกติจ๊ะ (และขายดีมาก) ตอนแรกก็คิดว่าจะเอาไงดีว๊าาาาา จะขายหรือไม่ขายดีว๊าาาา เพราะลงทุนทีนึงประมาณ 7-8 พันอ่ะ ถ้าเกิดน้ำท่วมแล้วไปขายไม่ได้นี่ก็ซี้แหง๋แก๋อย่างเดียวเลย แต่ปรากฎว่าก็ตัดสินใจลุยจ้า

แถมนะ ... ปกติขายวันอาทิตย์วันเดียว แต่อาทิตย์นี้คึกอ่ะ ทำขายวันเสาร์กะอาทิตย์เย็นด้วย แต่ว่า 2 รอบนี้ทำอย่างละไม่เยอะ วันเสาร์เช้าพี่ทำห่อหมกไปขาย 150 กระทง ๆ ละ 13 บาท กับขนมจีนน้ำยาป่า + น้ำยากะทิไปอย่างละหม้อเบอร์ 38 อ่ะ ก็หมดนะ ส่วนเย็นวันอาทิตย์ทำแต่ห่อหมกไปขายอย่างเดียว 130 กว่ากระทงได้ ก็ขายหมดเหมือนกัน ... ส่วนวันอาทิตย์ขายเต็มสตีมเลย 8 อย่าง ก็คือ ขนมจีนน้ำพริก ขนมจีนน้ำยากะทิ แกงขี้เหล็ก น้ำพริกมะขาม แกงไก่ใส่กล้วย แกงเขียวหวานปลาอินทรี และก็ห่อหมกจ้า ... ก็ขายหมดตามระเบียบ

แต่อาทิตย์นี้ได้กำไรน้อยกว่าปกติพอควรเลย เพราะว่าผักแพงมาก อย่างผักบุ้งที่เอามาซอยใส่ขนมจีนน้ำพริก จากเดิมมัดละ 75 พอเริ่มน้ำท่วมมัดละ 120-130 แต่เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาที่ไปซื้อมัดละ 140 อ่ะ พริกขี้หนูแดงจากโลละ 50 ก็เป็นโลละ 130 มะเขือเปราะจากโลละ 15-20 ตอนนี้โลละ 40 โหระพาแมงลักเดิมโลละ 25-30 กลายเป็นโลละ 100-120อ่ะ เรียกว่าต้นทุนผักแทบทุกอย่างเพิ่มขึ้นมาอย่างละเท่าตัวเลย แต่ก็ทนกันไปก่อน ดีกว่าไม่มีอะไรขาย

ว่าแต่กรณีแบบเสิด พี่ก็เคยเจอนะ พี่ผัดน้ำพริกมะขามนี่แหละ ปกติมันจะต้องใช้มะขามที่มีลักษณะ xxx ถึงจะออกมาอร่อย เนื้อมะขามไม่แข็ง ไม่ฝาด แต่เจ้าที่ซื้อกันประจำ อยู่ดี ๆ วันนึงเค้ามีมะขามอ่อนอีกแบบนึงมาขาย แล้วเรียกให้พี่ซื้อ พี่ก็ไปดู ๆ ปรากฎว่ามะขามแบบนี้มันใช้ไม่ได้อ่ะ คือมันฝักแบน ผิวหยาบ บ่งบอกว่าผัดออกมาแล้วน้ำพริกมะขามจะมีรสฝาดติดลิ้น พี่ก็เลยบอกไปว่าไม่เอา เค้าก็ถามว่าทำไม พี่ก็พูดให้เค้าฟังคร่าว ๆ ปรากฎเค้าถามพี่มาว่า อร่อยไม่อร่อยมันอยู่ที่ฝีมือคนผัด ไม่ได้อยู่ที่มะขามหรอก อย่างนี้แสดงว่าฝีมือไม่ค่อยดีล่ะสิ เพราะถ้าฝีมือดี วัตถุดิบอย่างไหนก็ผัดให้อร่อยได้อ่ะ ..... พี่ก็เลยปรี๊ด และเลิกซื้อเจ้านั้นเลย ฮ่ะๆ

สวัสดีครับพี่ดา คุณพิม คุณSerT น้องลูกลิง คุณรถถัง และท่านอื่นๆ

หวังว่าทุกท่านคงจะสบายดีนะคับ

อิอิ ไม่ได้เข้ามานานเลยเนื่องด้วยเปิดเทอมแล้ว และยุ่งอยู่กับการไปอบรมที่นั่นที่นี่ เข้าแต่เฟซบุคอย่างเดียว

ตะกี้คุณพิมบอกว่าพี่ดาบอกว่าผมหายตัวไป ก้เลยเข้ามารายงานตัวคับ

ประจวบ ณ ตอนนี้ ยังคงแล้งเหมือนเดิม ฝนตก เหมือนพรมน้ำมนต์ น้ำยังคงปิดเปิดเป็นเวลา และยังคงต้องสำรองน้ำไว้ใช้

แต่พอมาดูแล้ว ขอแล้งแบบนี้ดีกว่า น้ำท่วมแบบนั้นคับ

ตอนนี้ที่นี่ ผู้อพยพหนีน้ำจาก กทม และ ที่อื่นๆ มาจับจอง รร และบ้านเช่าเต็มไปหมดเลยครับ ครึกครื้นมากกกกกกกก

คิดในแง่ดี ก็กระจายรายได้สู่ท้องถิ่น กับ คนท้องถิ่นที่ไปทำงาน กทม ได้สำนึกรักบ้านเกิดกลับมาเยี่ยมบ้านกัน

แต่ไม่รุ้เป็นเพราะคนมาเยอะหรือเปล่า ของในโลตัสไม่มีอะไรเหลือเลย แม้แต่ ซุปเปอร์เล็กๆ ก็ไม่มี

ที่เหลือเต็มชั้น คืออะไรรุ้ไหมคับ มันคือ น้ำมันพืช 5555+ สองเดือนก่อน แย่งกันจะเป็นจะตาย ตอนนี้

ไม่มีใครสนใจมันเลยสักนิด อิอิ

ยังไงช่วงนี้ก็ขอเอาใจช่วยทุกคนที่มีปัญหาให้ผ่านอุปสรรคไปได้กันทุกคนนะครับ

พี่พิมกับเสิด
เรื่องแบบนี้ รถถังก็เคยเจอจ๊ะ แต่ว่ารถถังไม่ได้ทำของขาย บวกกับความไม่รู้เรื่องด้วย
แม่ค้าว่างัย ก็ว่างั้น แต่พอได้ของที่มันไม่ตามสเปค มันก็ไม่อร่อย
เสียความรู้สึก อยู่เหมือนกัน
ยิ่งต้องการซื้อมาสำหรับงานแมสยิ่งต้องควบคุมคุณภาพ เป็นแม่ค้าเหมือนกันน่าจะเข้าใจ
มาทำแบบนี้ไม่ดีเลย

พี่พิมกับเสิดขายของดีจังเลย รถถังอยากขายของบ้าง แต่คงไม่มีความสามารถ
ตอนนี้ก็ภูมิใจอยู่อย่างเดียวคือ น้ำพริกมะขามผัดสูตรพี่พิม ทำเป็นของฝากญาติผู้ใหญ่
แล้วเค้าชอบกันทุกคน แต่ตอนนี้ไม่ค่อยมีมะขามอ่อนแล้ว
คงต้องเปลี่ยนเมนูแล้ว

พี่ดาค่ะ ยู้ฮู

ครูโด่งค่ะ แล้งจัดจ้านอย่างนี้ อาบน้ำทุกวันมั้ยค่ะ o_O

หวัดดี รถถัง

วันนี้พี่ดาพยายามส่งข้อความในครัว ไม่ได้ผลเลย เสมือนไม่ได้ทักทายใคร

พ่อค้าแม่ค้า บางคนพี่มีความรูสึกว่าเขาไม่ค่อยจริงใจกับลูกค้า ออกแนวจะขายอย่างเดียว

ขอให้ขายได้ ลูกค้าซื้ไปแล้วไม่ใช่เรื่องของเขา ก็จะใช้วิธีจำว่าร้านนี้เป็นอย่างไร เลือกได้จะไม่กลับไปซื้อ

น้องสาวนอนดึกเหมือนกันนะจ๊ะ

SerT เขียน:

พิม Enya เขียน:

alligance เขียน:
หวัดดี น้องโด่ง คิดถึงหายไปเลย พี่ดาน้ำยังไม่ท่วม สามีบอกว่าถ้าน้ำท่วมบ้านเราไปอยู่บ้านอาที่ประจวบแล้วกัน

ตอนนี้ไปไหนยังไม่ได้ ต้องทำงาน โด่งคิดถูกแล้วเลือกแห้งดีกว่าเปียก แถวหมู่บ้านแทบบางนา น้ำยังไม่ท่วมเลย

เขาหนีไปอยู่โรงแรมกันแล้ว ก็เป็นโรงแรมแถวบ้านนั้น ทำไมตื่นตระหนกกันขนาดนี้ พอกับอาหารที่โด่งว่า ไม่มีอะไรให้ซื้อกันแล้ว

มีอะไรมาวางเกลี้ยงทุกอย่าง ตอนนี้แฟชั่นถุงทรายมาแรง ที่ทำงานแทบตะกายขึ้นไปทำงานเพราะเรามีถุงทรายเป็นแนว

เต็มไปหมด ตอนนี้ทางใต้เริ่มมีฝนแล้ว ประจวบฯ น่าจะได้รับฝนกับเขาบ้าง

ปล. โด่งฝากซื้อน้ำมันสามขวด

วู้ๆๆๆ มาแว้วววว
อ่ะ พี่พิมยกของหนักๆ มากเกินไปเหรอพี่? ยังไงก็จะยกจะหามอะไรก็ระวังๆ ด้วยน่ะครับ ทั้งพี่พิม พี่ดา (ก็เหมือนกัน พวกที่บ้านน้ำจะท่วมอ่ะ)

ครูโด่ง สวัสดีครับ คุณรถถัง ก็ไปแซวครูโด่งว่าอาบน้ำทุกวันอ๊ะป่าว เดี๋ยวครูโด่งก็หันกลับมาอาบน้ำตามปกติแล้วจะหนาว ฮา...

พี่ดา สถานการณ์บ้านพี่ดีขึ้นยังคับ พี่พิมด้วย

เดี๋ยวค่อยเข้ามาใหม่ งานเข้าซ่ะแล้วคับ

SerT เขียน:

หวัดดีพิม เป็นไงบ้าง น้ำใกล้เข้ามาหรือยัง

คลองสามวาแตก ไม่รู้จะโทษใคร ชาวบ้าน สส. กทม. หรืเป็นเวรกรรมของคนไทยอย่างเรา

ขอตอบกลับด่วน ๆ ก่อนนะคะว่า ตอนนี้น้ำคืบคลานห่างจากบ้านพิม ใกล้สุดก็ประมาณ 1.5 กิโลเมตรค่ะ มาทางท่อระบายน้ำ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง แต่คิดว่าภายในวันจันทร์น้ำน่าจะมาถึงบ้านพิมอ่ะค่ะ

ส่วนที่บ้านยายพิมที่ กม.8 ตอนนี้กลายเป็นเกาะไปแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าโดยรอบบ้านน้ำสูงมากเกินเอวค่ะ ตอนนี้ชาวบ้านในหมู่บ้านแถบนั้นอพยพออกกันหมดแล้ว แต่บ้านยายไม่ได้อพยพออกค่ะ ตอนนี้ก็เลยเหมือนติดเกาะ ขาดน้ำขาดอาหาร ให้อพยพออกมาก็ไม่ออกค่ะ พรุ่งนี้เลยจะเอาผักเอาเนื้อสัตว์ ปลาเค็ม ปลาแห้ง อาหารแห้งเข้าไปให้ค่ะ ... ซึ่งรถเข้าไม่ได้ ก็คงจะต้องเอาสัมภาระอาหารต่างๆ ใส่กาละมังใบใหญ่ แล้วพิมกับน้องชายก็ลุยน้ำเข้าไปอ่ะค่ะ (น้ำเกินเอว) ก็ไม่รู้จะไหวไหม แต่ก็ต้องพยายามค่ะ

หวัดดี พิม

ดูแลตัวเองด้วยนะน้ำกระชับพื้นที่เข้ามาทุกที่แล้ว เตรียมพร้อมไว้เลยมาแน่

ของพี่ก็มาแน่ แต่ไม่รู้วันไหน อาการห่วงบ้านนะพิมของผู้ใหญ่ จะไม่ยอมออกมาง่าย

พี่ชายก็ท่วมแล้วเหมือนกันอยู่ที่ หินกองทราย นิมิตรใหม่ ปักหักสู้ พี่ก็เลยบอกว่าถ้าพี่ไม่ไหว

โทรหาดานะ ดาจะประสานงานให้คนไปรับพี่ออกมา ถ้าพี่พร้อม

พี่พิม พี่ดา ขอให้พี่และครอบครัวปลอดภัยนะค่ะ

พี่ดาค่ะ อย่าว่าแต่คนแก่เลยค่ะ ที่ห่วงบ้าน พี่ชายรถถังก็เหมือนกัน
เค้าห่วงบ้านไม่อยากทิ้งบ้าน เมียบอกว่าจะอพยพแล้วนะไม่ไหว
แล้วไม่สามารถคาดเดาอะไรได้ เมียและลูกมาบ้านรถถังแล้ว
แต่พี่ชายไม่มา บอกว่าน่าจะโอเคถึงท่วมก็คงไม่เข้าบ้าน
เพราะว่าบ้านสูง ..แต่น้ำก็เข้าไปแล้วเรียบร้อย
เพื่อนบ้านของพี่ชายหลายคน ตอนนี้เพิ่งจะอพยพ มาที่ชลบุรี
หาบ้านเช่ากัน แต่หาไม่ได้ 2วัน แล้วค่ะ มีคนแก่ด้วย แมวด้วย

ตอนนี้ที่บ้านอบอุ่นมากค่ะ ครอบครัวพี่ชายและเพื่อนบ้านพี่ชาย
บ้านรถถังมีหมาสองตัว บวกกับแมวหนีน้ำ ทะเลาะกันลั่นทีเดียว
ศรีราชารถติดมากค่ะ
บ้านพี่ชายอยู่แถวห้าแยกวัชรพล มบ.โนเบิล อ่ะค่ะ ถ่ายรูปมาให้ดูเหมือนทะเลสาบเลยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ดา น้องรถถัง (เหลือกันอยู่ 3 คนแล้ว อีกหน่อยถ้าไม่มีใครมาคุย สงสัยต้องยุบห้อง ฮือๆ)

รายงานตัวค่ะ ... ว่าตอนนี้น้ำยังไม่ท่วมบ้าน ยังมีเวลาให้เก็บของอีกนิดหน่อย
แต่ที่แย่คือ ตอนนี้ไม่สบายมากเลยค่ะ ไอจนเจ็บหน้าอก เจ็บคอ น้ำมูกไหล = เป็นหวัด
และปวดหัวแทบทุกวัน (น่าจะเพราะนอนน้อย) .... T__T

จริง ๆ คืนนี้เป็นคืนที่พิมจะต้องพักแหละค่ะ เพื่อว่าพรุ่งนี้เช้าจะต้องรีบตื่นมายกตู้เตียง
แต่ว่าเมื่อบ่าย (วันอาทิตย์) มีคนเอาปลาดุกดักลอบมาให้ช่วยซื้อ (ไปขาย) ร้อยโล
แม่ก็เลยซื้อมาค่ะ กะว่าอย่างน้อยช่วยเค้าขาย ได้กำไรพอเป็นค่าขนมหน่อยก็ยังดี
(เคยเอามาช่วยขายไปรอบนึงแล้ว 100 โล 4 ชม. หมด)

ปรากฎว่าตลาดนัดเย็นนี้ดันเงียบมาก.ก.ก.ก..ก หาคนเดินแทบไม่มีเลย
ปลาดุกก็เลยเหลือเยอะมาก (ประมาณ 70 โล)
เลยจำใจต้องเอามาแปรรูปเพื่อทำกับข้าวขายพรุ่งนี้เช้าซะ 20 โล และพรุ่งนี้เย็นอีก 20 โล
ที่เหลืออีก 30 โล ก็ไว้ขายสด ๆ นี่แหละค่ะ

คืนนี้ก็เลยต้องอดนอนต่ออีกคืน ก็ไม่รู้พรุ่งนี้จะรอดไหม ฮ่าๆ แต่จะพยายามค่ะ

................

ว่าแต่น้ำท่วมอย่างนี้ มันก็ทำให้มีเรื่องอะไรดี ๆ เกิดขึ้นเยอะเหมือนกันนะ
โดยเฉพาะคนในครอบครัวที่บางทีชีวิตนี้แทบไม่เคยได้คุยกันเลย หรือไม่เคยได้เจอกันเลยในหมู่ญาติพี่น้อง
ก็ได้มาเจอกันตอนน้ำท่วมนี่แหละ ^^

หวัดดี รถถัง

กำลังลุ้นระทึกกันไปทุกที่ว่าจะถึงตอนไหน เพราะบ้านพี่ดานี้เป็นอะไรที่ที่ต่ำสุดเพราะอยู่ปลายสุด

เพื่อจะลงเจ้าพระยา และใกล้จุดที่คลองแสนแสบและคลองประเวศบุรีรัมย์ มาเจอกันเพื่อลงไปที่

อุโมงค์ยักษ์ที่พระโขนง จริงแล้วแค่น้ำจากคลองแสนแสบล้น น้ำก็มาทางถนนศรีนครินท์

พี่สาวคนโตไปเช่าบ้านที่พัทยา แล้วพาหลานไป พี่ยังต้องไปทำงานยังไปไหนไม่ได้

ภายในอาทิตย์นี้ คงท่วมกันทั่วถึง

หวัดดี พิม

ไปหาหมอหรือยัง แล้วปลาดุกขายหมดหรือเปล่า เอาอาหารส่งให้ยายเป็นไงบ้าง ทุลักทุเลกันแค่ไหนพิมจัดการยังไง

กับกระต่ายน้อง พี่ยังห่วงไอ้หมาสองตัวพี่นี้แหละ หมาไทยตัวใหญ่ ไม่เคยออกจากบ้าน เห่าตลอด พันธ์ไทยหลังอานแท้

เพราะถ้าพี่จะไม่อยู่บ้าน เผื่อออก ตจว. จะทำอย่างไรดี

พิมว่าไหม น้ำไม่ท่วม แล้วก็เก็บของกันไม่เสร็จซะที่เก็บมันอยู่นั้นแหละ น้ำมานั้นแหละถึงหยุด

พี่ดา มีเพื่อน ๆ พี่ เอาโน้นเอานี้อาหารการกินมาฝากตลอดช่วงนี้ เพราะไม่ได้ใช้รถ ขนอะไรไม่ค่อยได้ ซื้อแล้วเอาไปไว้

ที่ทำงานค่อยเอาไปบ้าน ต้องขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ๆ ที่รัก และเมตตาเรา ซื้ออาหารการกินมาให้ตลอด

วันนี้พอดีพี่สาว มาเอารถที่พี่ดานำไปฝากไว้ เลยแวะไปซุปเปอร์ ปรากฎว่าของกินของใช้ มีจำนวนมากขึ้น

คงเป็นด้วยว่าหลายห้างปิด และหลายพื้นที่น้ำท่วมไปแล้ว เลยมีความต้องการในการซื้อน้อยลง ของเลยมาก

พิมจ๋า อย่าพึ่งยุบห้องเลย หลายคนคงวุ่นๆ ทั้งเรื่องส่วนตัว ทั้งเรื่องน้ำท่วม ใจเย็นมีกันเท่านี้ก็คุยกันไปก่อน

เรื่องป่วย พี่ดาเป็นเหมือนกัน ไปทำงานได้ทั้งวัน พอกลับบ้านรู้สึกหมดแรง เพลียๆ ง่วง บ้างวันรู้สึกปวดหัว

จนต้องกินพารา พอนอนแล้วตื่นมาตอนดึกๆ จะมีความรู้ว่ามันลืมตาไม่ขึ้นเหมือนคนที่อดนอนนาน แล้วอยากนอน

แล้วไม่อยากลุก บ้างคืนเป็นว่าพอมืดลืมตาไม่ขึ้น มันจะหลับ แล้วรู้สึกเหนื่อยๆ ใจมันรู้สึกห่อเหี่ยว

โอ๊ะ โอววว พี่พิมจะยุบห้องทำไมครับ อย่าเพิ่งเลยน่ะคร๊าบบบบ ยังไงก็ยังมีอยู่อีกคนนึงอ่ะที่ยังเข้าครัวอยู่ มาหาพี่ดา พี่พิม รถถังประจัญบาล ครูโด่ง โมโม่ อ่ะ

ดูข่าวแล้วคิดว่าแถวบ้านพี่พิมคงไม่รอดแน่ๆ อ่ะ เตรียมตัวรับมือได้เลยครับพี่ ส่วนพี่ดา เหมือนที่บอกคิดว่าคงจะได้เจอเหมือนกัน พี่ดา ถ้าได้ออกมาที่พัทยาบ้านพี่สาวพี่ดา ก็แวะมาหาน้องด้วยน่ะครับ ฮิ้ววววววว

ยังวนเวียนอยู่แต่งานค่อนข้างเยอะครับ อ่อ ช่วงนี้คิดว่า พี่พิมคงหยุดขายกับข้าวแน่ๆ
ตอนนี้ยอดขายเสิดเพิ่มขึ้นทุกครั้งครับ อาทิตย์นี้เตรียมเส้นไป 15 กก. หมดไม่ถึง 10โมงครับ ลูกค้าขาประจำมากขึ้นเรื่อยๆ

โอ๊ย โอ๊ย พี่พิม ใจเย็นค่ะ สมาชิกยังอยู่กันครบนะค่ะ
อาจจะหายไปกับน้องน้ำบ้าง แต่ไม่หายตลอดหรอกค่ะ
ยุ่งๆ กับเรื่องน้องน้ำกันแหล่ะค่ะ รถถังน้ำไม่ท่วม
แต่ต้องรับแขก เพราะว่าญาติเต็มบ้านค่ะ
อย่าน้อยใจไปเลยนะค่ะ

ภาวนาให้น้องน้ำเค้าไปหาพี่ทะเลเร็ว ๆ ไม่อยากให้ใครต้องเดือดร้อน สาธุ สาธุ
แต่ยังไงเสีย ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นกันไปนะค่ะ

เสิด...ลาออกจากงานไปขายของเลยจะดีกว่ามั้ย เนี่ย ไม่ต้องเสียภาษีให้รัฐเอาไปถลุง
อยากค้าขายบ้างแต่ไม่มีความโดดเด่นด้านนี้ซะเลย

พี่พิมพักบ้างนะค่ะ เป็นห่วง อ่ะ หลายเรื่องเกิ๊นนนนนน
ห่วงพี่ดาเหมือนกันแต่น้อยกว่าพี่พิม เพราะว่าพี่ดาเข้มแข็ง อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัว
แต่หมั่นไส้เสิด อ่ะ