วันนี้พิมจะมาชวนเพื่อน ๆ มาทำและชวนเพื่อนๆ มาชิม Feng Li Su หรือ Chinese Pineapple Tart หรือขนมเค้กสับปะรดของชาวไต้หวันเค้าค่ะ (ต้นฉบับคือคุณ Tristy แห่ง Bloggang นะคะ)
.. ก็เมื่อสักราว 1 เดือนก่อนพิมอ่านกระทู้ในห้องก้นครัวพันทิปไปเรื่อย ๆ ก็เจอคนนึง ๆ ค่ะ เค้ามาตั้งกระทู้ส่งการบ้านขนมอันนี้ .... ตอนแรกพิมก็ไม่ได้สนใจอ่ะค่ะ แต่ในหัวข้อกระทู้มันมีคำว่า "Pineapple" ด้วย พิมก็เลยตาลุกวาวเลยค่ะ เพราะว่าพิมเป็นคนที่ชอบสับปะรดเอามากๆ โดยเฉพาะพวกสับปะรดที่อยู่ในขนมจะชอบเป็นพิเศษเลยค่ะ ^^ เพราะงั้นก็เลยแอบ ๆ คลิ๊กเข้าไปดูในกระทู้ค่ะว่า เอ๊... ขนมที่มีสับปะรดด้วยเนี่ย มันจะหน้าตาประมาณไหนน๊าาาาาา
ซึ่งตอนที่คลิ๊กเข้าไปดูตอนแรกที่เห็นหน้าตาขนมเนี่ย พิมก็เฉย ๆ ค่ะ ไม่ได้คิดอะไรมากมาย ก็คิดว่าน่ากินน๊า....า แต่ตอนนั้นไม่เห็นไส้อ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าข้างในเป็นไง เลยไม่ได้คิดอะไร หรือไม่ได้รู้สึกชอบอะไรมากมาย แต่พอคลิ๊กไปดูที่บล๊อคของคุณ Tristy ดูวิธีทำและก็ดูหน้าตาขนมด้านใน ... โอ้ววววว มันน่ากิน และดูท่าทางทำง่ายมากๆ เลยค่ะ อีกทั้งดู ๆ แล้วคล้ายกับขนมคุ๊กกี้สับปะรดในร้าน 7-11 ที่พิมชอบกินเป็นประจำ ...... เพราะงั้นต้องลองทำหน่อยแล้วล่ะค่ะ
แต่จนวันเวลาผ่านไป 2 อาทิตย์กว่า พิมก็ยังไม่ได้ลงมือทำซะทีค่ะ เหตุเพราะว่าหาเวลากวนสับปะรดไม่ได้ (จริง ๆ ขี้เกียจค่ะ) พอมีวันนึง (อาทิตย์ที่แล้ว) คุณสามีพิมเค้าไปหาซื้ออุปกรณ์ดนตรีที่เวิ้งนครเกษม แล้วชวนพิมไปด้วย ระหว่างที่เค้าลองกีต้าร์ลองแอมป์อยู่ พิมก็เลยขอตัวไปช๊อปปิ้งที่ร้านตั้งจิ๊บเส้งซะหน่อย ก็ได้ของมาหลายอย่างมากๆ ซึ่งก็มีสับปะรดกวนอยู่ด้วยอ่ะค่ะ ^^
และนี่ก็เป็นที่มาของขนม Feng Li Su หรือ Chinese Pineapple Tart ในวันนี้แหละค่ะ อิอิ
................................................
ข้อความจากบล๊อคคุณ Tristy :: Pineapple Cake หรือ Feng Li Su เป็นขนมพิเศษ ที่ขึ้นชื่อของชาวไต้หวัน ได้รับเลือกให้เป็น “Tourist Gift” อย่างเป็นทางการของชาตินี้เลยทีเดียว ... ชาวใต้หวันเชื่อว่า “สับปะรด” เป็นผลไม้ที่นำมาซึ่ง “ความรัก - Love” “ความสำเร็จ - success” และ “ความมั่งคั่ง ร่ำรวย - Prosperity” ... ใครที่เคยไปเที่ยวประเทศนี้ ก็คงจะเคยเห็นขนมนี้ วางขายในกล่องงาม ๆ ข้างในบรรจุด้วยเค้กสับปะรดก้อนเล็ก ๆ หลาย ๆ ชิ้น แยกห่อด้วยกระดาษออริกามิ Origami ลายสวย ๆ อีกที นะคะ
:: ส่วนผสมและวัตถุดิบ ::
- แป้งเค้กร่อนแล้วตวง 2 1/2 ถ้วย .......... (น้ำหนักประมาณ 270 กรัม)
- ผงฟู 1/8 ชช.
- เบคกิ้งโซดา 1/8 ชช.
- นมผง 6 ชต.
- เนยสด (เค็ม) 150 กรัม .................. ทิ้งไว้ในอุณหภูมิห้อง ให้นิ่มสักหน่อย แต่อย่าให้เหลว
- เนยขาว 50 กรัม
- น้ำตาลป่นละเอียดมากๆ 1/2 ถ้วย (ตักออก 1 ชต.) หรือไอซิ่ง 1/2 ถ้วย
- ไข่แดง 2 ฟอง
- วนิลา 1/2 ชช.
- สับปะรดกวน 350 - 400 กรัม ................. (ภาพสับปะรดกวน ดูในส่วนของวิธีทำนะคะ)
:: วิธีทำ ::
เริ่มต้นให้เราผสม แป้ง + ผงฟู + เบคกิ้ง + นมผง เข้าด้วยกันนะคะ
แล้วก็ร่อนซะ 2 รอบค่ะ .... ร่อนเสร็จก็พักเอาไว้ก่อน
หันไปใส่เนยขาวกับเนยเค็ม ลงในกาละมังผสมค่ะ ... และก็ตีด้วยความเร็วปานกลาง จนเนยนุ่ม
แล้วก็ใส่น้ำตาลทรายทั้งหมดลงไป (ใส่รวดเดียวได้เลยค่ะ) ตีด้วยความเร็วต่ำสัก 1 นาที จนเนยกับน้ำตาลเข้ากันดี ก็ปรับสปีดให้เร็วขึ้น แล้วตีจนฟูเป็นครีม (พิมใช้เวลาตีประมาณ 2 นาที)
ก็ใส่ไข่ กับวนิลาลงไป ตีด้วยความเร็วต่ำ ให้พอเข้ากัน
แบ่งแป้งที่เราร่อนไว้ออกเป็น 2 ส่วน ... ใส่แป้งส่วนแรกลงไปในอ่างผสม ตีด้วยความเร็วต่ำพอเข้ากัน (แต่ยังไม่ต้องให้เข้ากันดี) แล้วก็ใส่แป้งส่วนที่ 2 ลงไป ตีพอเข้าด้วยด้วยความเร็วต่ำอีกครั้ง ให้ส่วนผสมเข้ากันดี
ก็ปรับสปีดเครื่องตีให้มีความเร็วปานกลาง และก็ตีอีก 1 นาทีจนกระทั่งส่วนผสมจับตัวกันเป็นก้อน และมีลักษณะเนียนนุ่มมากขึ้นอ่ะค่ะ
จากนั้นก็แบ่งแป้งออกเป็น 2 ส่วน (ได้ส่วนละประมาณ 300 กรัมนิดๆ) คลึงแป้งแต่ละส่วนให้เป็นแท่งกลมๆ
ห่อด้วยฟิล์มใส แล้วนำไปแช่ตู้เย็นเพื่อให้แป้งเซตตัวเป็นเวลาประมาณ 45 นาที - 1 ชม. ค่ะ
พอแช่ครบ 1 ชม. แป้งก็จะออกมาแข็ง ๆ เป็นแท่งหน่อยแบบนี้นะคะ (ถ้าใครรีบ ไม่ต้องเอาแป้งไปแช่ตู้เย็นก็ได้ค่ะ แต่ถ้าแช่ พิมว่ามันปั้นง่ายกว่าอ่ะค่ะ)
ก็นำแป้งมาตัดแบ่งไว้เป็นก้อน ๆ .. ปั้นแป้งแต่ละก้อนให้กลม .... และพักเอาไว้ก่อน (อย่าให้ตากลมแรงและตากลมนาน แป้งจะแห้ง)
ป.ล. แป้งแต่ละก้อนจะมีน้ำหนักก้อนละเท่าไหร่ขึ้นอยู่กับว่าเพื่อนๆ ใช้พิมพ์ขนมขนาดเท่าไหน ส่วนพิมใช้พิมพ์ตามในภาพด้านล่าง ก้อนแป้งที่ใช้ก็จะมีขนาดก้อนละ 10 กรัมอ่ะค่ะ
ต่อมาก็มาดูที่สับปะรดกวนกันค่ะ ... เนื่องด้วยพิมขี้เกียจกวนเลยซื้อที่เค้ากวนแล้วมาเป็นกิโล ๆ ละ 50 บาทค่ะ (เหนียวมากๆ ท่าทางจะใส่แบะแซเยอะง่ะ)
ก็เอาสับปะรดกวนมาปั้นเป็นก้อนๆ เช่นเดียวกับแป้ง แต่ให้มีขนาดเล็กกว่าค่ะ ..... ประมาณก้อนละ 6 กรัม
แล้วก็เอาแป้งกับสับปะรดมารวมร่างกัน ด้วยการแผ่แป้งออกเป่นแผ่นกลมๆ เอาไส้สับปะรดวางลงไปตรงกลาง รวบแป้งมาคลุมไส้ให้มิด แล้วคลึงด้วยฝ่ามือทั้งสองข้าง (อย่างเมามัน หุหุ) ให้เป็นก้อนกลมแบบในภาพด้านล่างอ่ะค่ะ (ไม่ต้องกลมมากก็ได้อ่ะ)
เสร็จแล้วก็เอาไปใส่ลงในพิมพ์ที่เราจะใช้อบ (ไม่ต้องทาไขมันใด ๆ ทั้งสิ้น) โดยพยายามกดเบา ๆ ให้ก้อนขนมของเราแนบชิดกับพิมพ์ทั้งด้านล่างและด้านบนด้วยนะคะ ขนมจะได้ออกมามีรูปทรงสวย ๆ และมีลายชัดเจน
จากนั้นก็เอาไปเข้าเตาอบค่ะ ไฟบนล่าง อุณหภูมิ 160 องศาซี เป็นเวลาประมาณ 20 นาทีนะคะ
ป.ล. ในภาพล่างนี่ เป็นแบบชิ้นใหญ่ค่ะ ใช้แป้งหนัก 30 กรัม และก็ไส้หนัก 20 กรัม ........ แบบว่าไส้ตูมมากๆ อร่อยสุดๆ ไปเลยค่ะ ^^
และแล้ว .... เมื่อ 20 นาทีผ่านไป เราก็จะได้เจ้าขนม Feng Li Su ออกมาหน้าตาแบบนี้แหละค่า (หน้าตาจากทางด้านหลังอาจจะไม่ค่อยน่ากิน แต่ถ้าดูทางด้านหน้า จะน่ากินกว่านะคะ)
เจ้าขนมชนิดนี้ ... คุณ Tristy บอกเอาไว้ว่าต้นฉบับที่เค้าทำขายหรือมีตามในหนังสือสูตรขนมเนี่ย ก็จะสีออกจืด ๆ ขาวๆ ... แต่สำหรับพิมขออบให้แป้งมันมีสีเหลืองๆ น้ำตาลนิดนึงค่ะ แบบว่ารู้สึกชอบมากกว่าค่ะ
และสำหรับเพื่อนๆ ที่สงสัยว่าแล้วข้างในมันจะเป็นไงหว่า ... พิมก็ลองเอามีดผ่าครึ่งให้ดูนะคะ แต่ผ่าออกมาไม่สวยเท่าไหร่ เพราะว่าแป้งมันร่วน ๆ ^^
แต่ขอบอกว่าแป้งร่วน ๆ หอมเนย หวานไม่มาก เค็มนิด ๆ .... แบบนี้แหละค่ะ อร่อยมาก เหมือนกับว่าได้กินคุ๊กกี้ไส้สับปะรดเลยค่ะ
หากเพื่อน ๆ สนใจก็ลองไปทำดูนะคะ ไม่ยากๆ แถมทำแล้วถ้ากินไม่หมดในคราวเดียว ก็เก็บใส่กล่องไว้กินวันหลังได้อีกนานเลยค่ะ (ทำสูตรนึงได้ตั้ง 60 ชิ้นแบบนี้เลยค่ะ)
ยังไงก็ลองดูกันนะคะ .... ส่วนวันนี้ขอบ๊ายบายไปด้วยขนมภาพนี้แหละจ้า ^^