พูดถึงอาหารจานนี้ ..หลายคนอาจจะงง ๆ ว่ายอดเหลียง ใบเหลียงมันคืออะไร หน้าตาเป็นยังไง เอามาผัดไข่แล้วมันกินได้ด้วยเหรอ ?? ... วันนี้พิมจะมาเฉลยให้ฟังล่ะค่ะ

ใบเหลียง หรือบางคนก็เรียกว่าใบเหมียง .... โดยปกติเนี่ยเค้าเป็นต้นไม้ที่อยู่ในป่าค่ะ  ต้นจะมีลักษณะเป็นพุ่มสูงประมาณสัก 1-2 เมตรเห็นจะได้ (ตามที่เคยเห็นตอนไปอยู่สุราษฎร์อ่ะนะคะ) ด้วยความที่เจ้าใบเหลียงเนี่ยกินได้บวกกับมีรสชาติออกไปทางมันๆ  ชาวบ้านก็เลยจะนิยมเด็ดยอดอ่อนและใบเพสลาดมาทำกับข้าวกินอ่ะค่ะ   ... ซึ่งเมนูที่ชาวบ้านมักจะเอาใบเหลียงมาทำก็เช่น ใบเหลียงต้มกะทิ ใบเหลียงต้มกะปิ ใบเหลียงผัดไข่  ลวกจิ้มน้ำพริก ผัดน้ำมันหอย  ต้มน้ำปลา  รองในกระทงห่อหมก .. อะไรประมาณนี้แหละค่ะ   ซึ่งขอบอกว่าทุกเมนูที่ทำจากใบเหลียงเนี่ยอร่อยมาก ๆ  และที่สำคัญจากผลการวิจัยนะคะ เค้าบอกเอาไว้ว่า ใบเหลียงเนี่ยมีสารต้านอนุมูลอิสระ (ความแก่ชราของร่างกาย)  เทียบเท่ากับแครอท ซึ่งเป็นผักที่มีสารเบต้าแคโรทีนเยอะมากที่สุดเชียวค่ะ  เพราะงั้นเนี่ยหากใครอยู่ทางภาคใต้หรือสามารถหาใบเหลียงมาทานได้  ก็อย่าลืมหามาลองทำอะไรทานกันดูนะคะ ^__^

ว่าแล้วเราก็มาดูเจ้าหน้าตาใบเหลียงผัดไข่ของพิมกันก่อนเลยค่ะ ... น่ากินหม๊ายยยยยยยยยยย

ดูหน้าตาไปแล้ว ก็มาดูส่วนผสมกับวิธีทำกันต่อเลยค่ะ

:: ส่วนผสมและเครื่องปรุง ::

- ใบเหลียงส่วนที่กินได้ 100 กรัม หรือประมาณ 1 กำครึ่ง  (กำละ 10 บาทตามที่ขายกันในตลาด) 
- ไข่ไก่ 2 ฟอง
- กระเทียมไทยสับหยาบๆ 1 ชต.
- น้ำมันหอย 1 ชต.
- ซีอิ๊วขาวเกือบๆ  1/3 ชต.
- น้ำมันสำหรับผัด 2 ชต.

ป.ล. คำว่า ชต. = ช้อนโต๊ะ หรือประมาณเอาก็ช้อนกินข้าวช้อนสั้นอ่ะค่ะ

:: วิธีทำ ::

อันดับแรก ... เราก็มาจัดการกับใบเหลียงกันก่อนนะคะ ...... แต่ก่อนจะไปจัดการต้องขอบอกนิดนึงค่ะว่า ตอนแรกพิมไม่ได้ตั้งใจจะทำเมนูนี้มาลงเวบอ่ะค่ะ  ก็เลยจัดการล้างใบเหลียงทั้งก้าน แล้วก็เด็ดออกมาเป็นใบ ๆ ไว้เลย ๆ ... แล้วพอเด็ดเสร็จถึงเพิ่งจะนึกได้ว่า เออ..อ ทำเมนูนี้ไปลงเวบก็ดีนะ  เผื่อว่าเพื่อน ๆ คนไหนอยากทานแล้วทำไม่ได้  พอเห็นแล้วจะได้ลองทำดู  พอคิดได้ดังนี้พิมก็เลยจัดการไปหยิบกล้องมาถ่ายรูปค่ะ  ปรากฎว่าก็เลยทำให้ไม่มีรูปใบเหลียงแบบทั้งก้านมาให้เพื่อน ๆ ดูด้วย มีแต่แบบเด็ดออกมาเป็นใบ ๆ แล้ว  ..... ยังไงอาทิตย์นี้ถ้าพิมได้ซื้อใบเหลียงมาอีก พิมจะถ่ายรูปมาให้ดูอีกทีนะคะ

เริ่มต้นเลย ... พอเราได้ใบเหลียงมาเป็นกำ ๆ ก็ให้เราแกะหนังยางหรือตอกที่มัดใบเหลียงอยู่ออกไป  แล้วก็เอาใบเหลียงทั้งยอดไปล้างในน้ำสักครั้งสองครั้งค่ะ  จากนั้นจับก้านรวบเข้าหากัน สะบัด ๆ น้ำสัก 2-3 ที แล้วก็เด็ดเฉพาะใบอ่อนกับใบเพสลาด (ไม่แก่ไม่อ่อน  ยังพอเคี้ยวได้ ไม่เป็นกาก เอานิ้วจิ้มแล้วขาดได้โดยไม่ต้องออกแรงมาก)  เก็บไว้ ส่วนก้านและใบแก่ทิ้งไปค่ะ  (ใบเพสลาดใบไหนที่ใหญ่ ๆ ก็อย่าลืมตัดครึ่ง หรือตัดให้เล็กลงด้วยนะคะ เวลาทานจะได้ทานง่ายๆ)

พอเด็ดใบเหมียงเสร็จแล้ว ก็หันมาตั้งกระทะสำหรับผัดบนเตาไฟค่ะ  เปิดไฟกลาง ใส่น้ำมันลงไปพอประมาณไม่ต้องเยอะ เดี๋ยวจะเลี่ยน  พอน้ำมันเริ่มร้อนก็ใส่กระเทียมที่เราสับไว้แล้วลงไปเจียว พอกระเทียมเริ่มส่งกลิ่นหอมและเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ก็ใส่ใบเหลียงลงไปค่ะ  ผัดไปผัดมา 2-3 ที ทิ้งระยะเวลาไว้สักแป๊บ (อึดใจไม่นาน)  พอให้ใบเหลียงเฉาหน่อยนึง

ก็แหวกตรงกลางกระทะ  ต่อยไข่ (บ้านพิมใช้ศัพท์อย่างนี้ล่ะค่ะ) ใส่ลงไป 2 ใบ  ใช้ปลายตะหลิวยี ๆ พอให้ไข่แดงและไข่ขาวเข้ากันเล็กน้อย แล้วก็เอาใบเหลียงรอบข้างมากลบไข่  .. ระหว่างรอไข่สุก ก็ทำการปรุงรสด้วยน้ำมันหอย (เหยาะให้กระจายไปทั่วๆ) และซีอิ๊วขาว

พอไข่สุก ก็ผัดไปผัดมาให้ไข่แยกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพองาม  (แต่ให้เหลือชิ้นใหญ่อยู่บ้าง)  จากนั้นก็ตักขึ้นมาชิมสักเล็กน้อยค่ะ ว่าได้รสชาติตามที่ชอบไหม  หากรสอ่อนไปก็เติมได้ตามชอบ  ซึ่งที่พิมทำจะออกเค็มนิด ๆ มันๆ และมีควานหวานจากไข่เล็กน้อยอ่ะค่ะ  ซึ่งพอเราชิมรสได้ตามชอบแล้ว ก็ดับไฟเตาได้เลยค่ะ

และก็ตักใส่จาน ..... แล้วเราก็จะได้ใบเหลียงผัดไข่ออกมาหน้าตาแบบนี้นะคะ   ซึ่งขอบอกว่าเป็นเมนูที่แจ่มสำหรับพิมมาก ๆ   ประมาณว่ากินได้เรื่อย ๆ กินได้ทุกวันติดกัน 3 วันยังไม่เบื่อเลยค่ะ   (เคยทำจริง ๆ แล้วนะเอ๊าาาา)

ซึ่งถ้าใครไม่ชอบทานไข่  ไม่อยากทานไข่หรืออยากได้โปรตีนมากกว่านี้ สามารถเปลี่ยนไข่เป็นกุ้งสด กุ้งแห้ง หรือจะใส่เพิ่มไปเลยก็ได้  ซึ่งอันนี้พิมก็เคยลองแล้ว อร่อยดีเหมือนกันค่ะ

และถ้าอยากให้อร่อยมากขึ้น ..... ก็กินคู่กับน้ำพริกกะปิที่ีตำแบบสามรสนะคะ   (ที่ต้องบอกว่าสามรส เพราะพิมเห็นบางที่เค้าจะตำน้ำพริกกะปิใส่แค่มะนาวกับน้ำปลา ไม่ใส่น้ำตาลเลยน่ะค่ะ)

ก็ยังไงหากเพื่อนๆ  คนไหนสนใจก็อยากให้ลองทำดูจ้า ... แล้วจะไม่ผิดหวัง (จริง  ๆ นะ) ^__^