กระทู้: ...... ห้องเม้าท์ ........

SerT เขียน:
ทักพี่เยาะคนเดียวอ่ะ เดี๋ยวเจองอน

สวัสดีตอนเย็นค่ะทุกท่าน

เมนูของบ้านนี้นะคะ พิซซ่าสำหรับเด็กๆ ต้มจืดหน่อไม้สดกับกระดูกหมูของแม่ แกงเผ็ดก็ของแม่ ส่วนพ่อบ้านไปทานข้าวนอกบ้านค่ะ สงสัยน่าจะกลับดึกๆ

และข่าวที่สอง พ่อบ้านไม่อนุมัติให้พาลูกๆ สองคนกลับด้วยตัวคนเดียวอีกแล้วอ่ะ เขาให้อยู่ที่นี่ ส่วนมดจะไปสอบ ให้ไปคนเดียว ใจร้ายยยยยยมากกกกก

รถถัง เขียน:
แน่นอนที่สุดจ้า ยังงัยน้องพิมก็น่ารักที่สุด ถึงแม้จะไม่ได้เจอตัว แต่คาดว่าจะเป็นอย่างนั้นอ่ะ ส่วนน้องแคชก็คาดว่าน่ารักเหมือนกัน

jantima เขียน: มด ขอย้ายวงไปกินบ้านมดแล้ว ตอนนี้ยังไม่เลิกงานเลยกำลังเมล์งานส่ง ยังมีแวะมาทักมดขออู้ไม่มีใครเงิน แต่ที่รู้ลาบดิฉันยังไม่ได้ทำเลย สั่งพ่อบ้านนึ่งข้าวเหนียวแล้ว และให้สับหมู รอดาไปทำ

หนูพิม งานตัดเย็บสนใจอยู่นะอยากเย็บผ้าเป็นอย่างน้อยให้ตัวเอง แต่ก่อนก็มีช่างประจำอยู่ตอนหลังเขาเลิก ต้องหาช่างใหม่หาถูกใจยากมาก ขนาดอย่างเราค่าตัดแพงมาก ผ้าที่ซื้อไว้จะตัดเลยต้องเข้าตู้ รอโอกาสจะได้ตัด เคยเดินไปดูจักรเหมือนกันถูกสุดเกือบห้าพัน ตัดใจซื้อไม่ลง เย็บไม่เป็นลงทุนห้าพัน กลัวมันจะกลายเป็นเฟอร์นิเจอร์

ตอนเด็กไม่ได้สนใจเลยงานเย็บปัก ถักร้อย อาศัยความเป็นเด็ก และน้องสาวคนเล็ก ให้พี่คนโต และน้า ญาติๆ ทำให้ แต่พอมีครอบครัวต้องทำ เริ่มให้เพื่อนสอนเย็บปลอกหมอน ใช้เย็บมือเอา จักรใช้ไม่เป็น เย็บกระดุม สอยกางเกง เสื้อผ้าที่ขาด ฝึกทำได้อยู่นะ
ฝึกถักเน็ตติ้ง ตอนนี้กำลังพยายามถักโครเชน ผ้าสไบให้แม่ไปใช้เวลาไปวัด ใกล้เสร็จแล้ว ชอบมากสุดปักครอคติสเสร็จใส่กรอบแล้ว หลายผืนปักผืนใหญ่ ๆ ลายยากสำหรับพี่ รัชกาลที่ 5 โทนสีใกล้เคียงกันมากสำเร็จไปสองผืนขนาด A4

ตั้งแต่เมษาไม่ได้อ่านหนังสือเลย หลานชายที่รักที่สุดผ่าตัดใหญ่ เลยไม่มีกะจิตกะใจอ่าน มีอย่างเดียวที่อ่านหนังสือสวดมนต์ และธรรมะ ให้ปลงและยอมรับความจริงของชีวิต และหาบทสวดทางเน็ต เปิดเพื่อสวดมนต์ แต่ไม่ทิ้งสิ่งที่ชอบดูเว็บทำกับข้าว จนเจอกับพิมนี้แหละ

พี่ดา กับสามีใช้ชีวิตแบบคนรุ่นใหม่ สองคนต้องช่วยกันทำงานบ้าน ไม่ได้แยกว่าเธอทำนั้นดานี้ ใครว่างก็ช่วยกัน แต่สามีรีดชุดทำงานไม่ได้พี่ต้องรับผิดชอบโดยปริยาย กับข้าวทำตอนเช้า โดยเขาต้องบอกพี่ไว้ว่าอยู่บ้านวันไหนบ้าง ออกไปทั้งวัน หรือไปต่างจังหวัดแล้วค้าง พี่ดาจะได้กะปริมาณกับข้าวถูก อยู่บ้านกลางวันเปิดวิทยุฟังเพลงลูกทุ่งทั้งวัน

ดายังอยู่หม้ายยยยยยยยย

หนูพิม มด รถถัง พี่เยาะ พี่พานา ดาเอาเรื่องสมุนไพรไปไว้ในเว็ปแล้วนะ หนูพิมดูแล้วถ้าต้องการเอาข้อมูลไปทำเพื่อให้เพื่อนดูง่ายกว่าพี่ทำ บอกมานะพี่จะส่งข้อมูลทาง email ไปให้

กำลังนั่งดูเทปการสอนย้อนหลังอยู่จ้า เลยไปๆ มาๆ บวกกับเด็กๆ ซนด้วย เลยต้องวิ่งไปปรามเป็นครั้งคราว ว่าแต่ดาทำงานอะไรจ๊ะ บอกได้ไหม คิดถึงสมัยทำงานเหมือนกัน มีเงินเดือนใช้ มาเป็นแม่บ้านเต็มตัว ซื้ออะไรนิดหน่อยก็เกรงใจ ขนาดเขาบอกว่าเงินของเขาก็เหมือนเงินของเราก็เถอะ ประมาณว่ามันใช้ได้ไม่สนิทใจอ่ะ

เดี๋ยวเรียนจบแล้วคาดว่าจะหางานทำได้ อาชีพครูคงหาได้ไม่ยาก

ไปนอนก่อนนะจ๊ะ ราตรีสวัสดิ์ทุกคน ฝันดีกันนะจ๊ะ

ดา เขียน: ดา เขียน:
พี่ดาขราาาาาาา ... โหห รายการอาหารเพียบเลย น่าอิจฉาจริง ๆ ค่ะ

เมื่อเย็นนี้จริงๆ พิมจะต้องออกไปทำธุระนอกบ้านค่ะ แต่มัวแต่วุ่นเรื่อง order น้ำพริกมะขามอยู่ กว่าจะได้ออก ฝนก็เลยตกหนัก ก็เลยไม่ได้ไปไหน ข้าวปลาตั้งแต่เที่ยงก็ยังไม่ได้กิน พอฝนซาหน่อยตอนเกือบ 6 โมงเย็นเลยไปตลาดแถวบ้าน ได้ของมาทำผัดหอยลาย กับยำหมูย่าง และก็ซื้อต้มแซ่บมาถุงนึงค่ะพี่ พออิ่มไปได้ 2 มื้อ (แต่อยากกินลาบวุ้นเส้น กะไก่ย่างมากกว่าอ่า)

ป.ล. เรื่องสมุนไพร พิมตามไปอ่านแล้วค่า แต่ยังไม่จบเลย พรุ่งนี้หลังจากกลับจากทำงานจะตามไปอ่านต่อนะคะพี่ ขอบคุณมากค่าาาา

jantima เขียน:

---

พี่มดคนสวยมากๆ ค่ะ (อิอิ) เด็กๆ ได้กินพิซซ่ากันอีกแล้ว ไว้พิมต้องทำเลียนแบบพี่มดบ้างซะแล้วล่ะค่ะ

ว่าแต่หลานๆ ต้องอยู่โน่นเหรอค่ะ ว๊าา นึกว่าจะได้หอมแก้มหลานๆ ซะอีกอดเลยอ่า >_<"

ป.ล. พี่มดสอบหลายวันไหมค่ะ พี่มดลงเรียนสาขาอะไรไว้อ่ะค่ะ

พี่ดา พี่มดค่ะ .... พิมเองเมื่อก่อนนี้ (สมัยเรียน ปวช. ปวส.) ไม่เคยชอบงานเย็บผ้าเลยค่ะ แต่ชอบงานปักครอสติชมาก มากขนาดที่ซื้อไหมปักไว้เกือบร้อยไจ ซื้อหนังสือแบบปักชนิดที่ import จากต่างประเทศ ซื้อแบบปักสำเร็จจากต่างประเทศ ซื้อจนไม่มีเงินจะกินข้าวอ่ะค่ะ >_<" (พอๆ กะช่วงที่บ้ากล้วยไม้เลย ก็ซื้อกล้วยไม้จนไม่มีจะกินเหมือนกันค่ะ) .... แต่พิมเองไม่ชอบปักชิ้นใหญ่ ๆ ค่ะ ชอบปักชิ้นเล็กๆ ถึงชิ้นกลางๆ มากกว่า งานชิ้นใหญ่สุดที่เคยปักน่าจะ 45*45 ซม. ได้อ่ะมั้งค่ะพี่ ส่วนใหญ่ที่ปักจะไม่เกิน 30*30 ซม. อ่ะค่ะ งานปักครอสติชส่วนใหญ่ของพิมจะเป็นพวกผักผลไม้ ดอกไม้ ปลา อุปกรณ์ตกปลา (2 อันหลังนี่ปักให้น้องชาย) ประมาณนี้อ่ะค่ะพี่ ....... แต่พอมาระยะหลังๆ พอเริ่มเข้า ป.ตรี ก็ไม่ค่อยได้ปักค่ะ

ส่วนงานตัดเย็บเนี่ย จริง ๆ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจเลยค่ะ แต่ว่าช่วงที่ไปอยู่บ้านคุณสามีเมื่อ 3 ปีก่อน มันสบายมากเกินไปค่ะ แบบว่าไปเป็นคุณหนูเลย ตื่นเช้ามาอาบน้ำแต่งตัวให้สวยๆ มานั่งแป้นแล้นใน office พอได้เวลากินข้าวก็ไปกิน ได้เวลาชงกาแฟให้แม่สามีก็ไปชง ได้เวลาเตรียมข้าวให้พ่อสามีก็ไปเตรียม ตกเย็นก็อาบน้ำกลับเข้าบ้าน แค่นี้เองอ่ะค่ะ ชีวิตไม่มีอะไรทำเลย ก็เลยไปถอยจักรที่ศูนย์ Janome ที่ อ.เมือง สุราษฎร์มาตัวนึง ..... แต่พอเอามาแล้วก็ทำอะไรไม่เป็นค่ะ พอกลับมาอยู่กรุงเทพฯ ก็เลยคิดว่าไปเรียนดีกว่า เลยเลือกไปเรียนตัดเย็บที่ศูนย์ฝึกอาชีพของ กทม. ที่รามคำแหงค่ะ แต่ตอนนั้นพิมยังทำงานเป็นผู้จัดรายการวิทยุทางคลื่น 99 fm อยู่ ก็เลยไปเรียนบ้าง ไม่ได้ไปเรียนบ้าง ความรู้ก็เลยได้มาบ้างไม่ได้มาบ้างอ่ะค่ะ ...... นี่ก็เลยคิดว่าถ้าช่วงไหนว่างอยากจะไปเรียนซ้้ำอีกรอบ เพราะที่เรียน ๆ มา ยอมรับว่าลืมไปเกือบหมดแล้วค่ะ (แต่ขอบอกว่าตอนสอบทฤษฎีได้เต็มทุกครั้งทุกข้อสอบเลยค่ะ อิอิ เป็นคนเดียวที่ได้คะแนนเต็มทุกข้อสอบตั้งแต่อาจารย์เค้าสอนมา 6 ปี 30 กว่ารุ่นเลยค่ะ ^^")

ช่วงนี้คุณสามีพิมเค้าบ้าต่อ Gundam ค่ะ เค้าก็เลยไปยึดโต๊ะเย็บผ้าของพิมที่หลัง ๆ พิมไม่ค่อยจะได้เย็บผ้าซะ เพื่อเอาไว้เป็นพื้นที่ต่อ Gundam ของเค้า ส่วนพิมน่ะพอเห็นเค้าเอาโต๊ะไปต่อ Gundam พิมก็นึกอยากจะเย็บผ้าขึ้นมาซะแล้วค่ะ แต่เค้าไม่คืนโต๊ะอ่ะ ฮ่ะๆ

พิมกับคุณสามีใช้ชีวิตแบบคนรุ่นใหม่เหมือนกันค่ะ แต่เป็นคนรุ่นใหม่ประเภทภรรยาทำทุกอย่าง สามีกิน นอน (ไม่นับทำงาน) เท่านั้นเองค่ะ แต่พิมก็ไม่เคยพูดอะไร เพราะพิมชอบทำงานบ้านอยู่แล้ว แต่ขอไม่ให้เค้าช่วยทำรกก็พอ แห๊ะๆ

jantima เขียน:
พี่มดดดดดด ไม่ถามน้องสาวคนนี้บ้างเหรอค่ะ ว่าทำงานอะไร อยากบอกค่ะ อิอิ

ป.ล. แม่พิมบอกพิมเสมอเลยค่ะว่า งานนิดงานหน่อยงานอะไรก็ได้ ขอให้ทำแล้วมีเงินเป็นของเราเอง แม้ไม่มากมายอะไร ก็ยังดีกว่าไม่มี เผื่อเราอยากได้อะไร จะได้ไม่ต้องไปขอสามีให้ลำบากใจอ่ะค่ะ (คือพิมเคยเป็นแล้ว ตอนสมัยแต่งงานแรกๆ เค้าไม่ให้พิมทำงาน พิมอยากได้อะไร ต้องขอเงินเค้า แม้เค้าจะควักให้ตลอด ไม่เคยพูดไม่เคยบ่นเลยสักคำ แต่มันลำบากใจไปทุกอย่างเลยค่ะ)

พิม Enya เขียน:
กรั่กๆๆๆๆ น้องพิมจ๋า น้องพิมทำงานอะไรเอ่ย แล้วน้องแคชทำงานอะไร (อย่าบอกว่า Gundam นะ กรั่กๆๆๆ)

พี่ลงเรียนศึกษาศาสตร์ เอกประถมศึกษาจ้า ยังตัดสินใจไม่ถูกเลยว่าจะเรียนวิชาโทอะไร อยากเรียนวิชาโทการศึกษาปฐมวัย แต่อีกใจก็อยากเรียนโทด้านบริหารการศึกษา (เอาไว้เปิดโรงเรียนอนุบาลเอง กรั่กๆๆๆ)

พี่ชอบตัดเย็บเหมือนกันค่ะ พอมีฝีมือติดตัวบ้าง แต่ไม่มีอุปกรณ์ คือว่าไม่มีเงินซื้ออ่ะ ไม่กล้าขอสามี

พิม Enya เขียน:
_____________________

น้องพิมคนสวยและใจดีมากๆๆๆๆๆ (อิอิอิ) คาดว่าน่าจะได้นะ เดี๋ยวแอบพากลับ หรือไม่สามีพี่ก็กลับด้วยสักสองสามวัน แต่พี่ตอนลงเรียนแต่ละวิชามันไม่ได้สอบติดๆ กัน เลยแบบว่าวิชาแรกสอบวันที่ 24 กันยายน วิชาสุดท้ายสอบวันที่ 30 ตุลาคม ประมาณเดือนกว่าๆ เลย แค่แปดวิชา 18 หน่วยกิต

พี่ลงเรียนสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ค่ะ

มด เมื่อคืนแวะเข้าไปแป๊ป พอส่งงานเสร็จออกเลยไม่บอก เพราะรีบมาทำลาบ และย่างไก่ สามทุ่มได้กิน ขอโทษนะจ๊

ดา เขียน:
ไม่เป็นไรจ้า ตามสบายเลย มดก็ออนค้างไว้เหมือนกัน แต่ตัวจริงยุ่งมาก

สวัสดดีหนูพิม พี่ดาแว๊บมาเปิดข้อความของเพื่อนอ่าน สักครู่ต้องทำงานต่อจ๊ะ
หนูพิม พี่ส่งรูปแกงส้มไม่ได้ค่ำจะไปลองส่งที่บ้าน

อ้าวมดเข้ามาแล้ว ขออยู่ต่ออีกห้านาทีทักมดก่อน

สวัดดีจ้าน้องพิม พี่เยาะ น้องดา น้องมด น้องรถถัง วันนี้หยุดงาน1วันเลยเข้ามาทักทายเพื่อนๆกลัวเพื่อนๆจะลืมอ่า พี่เห็นด้วยกับพี่เยาะรูปน้องพิมน่ารักเหมือนเด็กๆ (เด็ก2คนเป็นลูกของเพื่อนจ้า ส่วนของพี่เค้าอยู่ที่ไทยตอนนี้เค้าอายุ27ปี)พี่ไม่ยุ่งหรอกน้องพิมแต่แต่พอเลิกงานแล้ว
แขนขามันล้ามากปวดนิ้วมือด้วยเพราะต้องใช้มือกำแปรงทาสีทาฟ้าทาผนังหนักน่าดู แล้วเวลาใช้กะใดต้องขึ้นๆลงอีกทั้งวัน คงอีก5-6วันก็เสร็จ แต่พอเห็นเงินที่เราทำใด้ก็หายเหนื่อยจ้า พี่เห็นด้วยเงินที่เราหาใด้ด้วยตัวเองเราใช้แล้วสบายใจ แต่จริงๆแล้วพี่อยู่ที่นี่พี่ไม่ค่อนใด้ใช้เงินหรอก จะซื้ออะไรแต่ละอย่างคิดแล้วคิดอีก แต่ละเดือนพี่ใช้เงินไม่ถึง50ยูโร ส่วนมากจะหมดเงินซื้อไหมพรมเท่านัน
..ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันทุกชนิดที่เห็นแล้วสนใจก็จะซื้อมาอ่าน สมัยก่อนก็ชอบอ่านหนังสือกาตูนร์ มีหนักสือเยอะมากถึงขนาดเปิดบ้านให้เช่าหนังสือ.ยังมีตำราอาหารที่เก่ามากอีกเล่มหนึ่งที่เขืยนเป็นสตาง เป็นตำลึงอยู่เลย.แต่เสือดายมาอยู่ที่นี่พี่สาวเค้าเอาไปชั่งกิโลขายหมดแล้ว แต่ยังดีที่ตำราอาหารยังอยู่ ขอจบเท่านี่ก่อนแล้วกัน
ปล.วันนี้จะไปกินไก่ย่างนอกบ้านกันจ้าาา.ไก่ย่างที่นี่อร่อยมั่กมาก

มาไม่ทันพี่ปานาและอยู่ไม่ทันได้คุยกับดาเพราะลูกชายยึดคอมพ์ดูโทมัสอ่ะ

เมื่อกี้แวะไปดูสวนที่สามีไปขอที่บริษัทฯ มานิดนึงเพื่อปลูกผักให้เรา ผักอื่นๆ พอจะเก็บใบกินได้แล้ว แต่ยังไม่มีเวลาเลย ผัดกระเพราก็เล็งๆ ไว้ แต่ก็ไม่ได้ลงมือผัดเสียที

ดีใจที่มะเขือโผล่มาให้เห็นแม้แต่นิดเดียวก็เถอะ แถมยังมีในกระถางอีก หุหุหุ ใครว่าคนใจร้อนปลูกผักไม่ขึ้น

3 กำ 10 บาท หรือเปล่าจ๊ะ พี่มดดดดดด

SerT เขียน:
สำหรับน้องเสิด พี่แจกฟรีจ๊ะ (แลกกับผัดไทเนอะ)

ขอมาสิงในห้องนี้ด้วยคนนะคับ แห่ะๆ

alligance เขียน:
______

มายินดีต้อนรับการสิง แทนเจ้าของบ้านก่อนเลยนะคะ

พี่มดค่ะ

ไปซื้อหน่อไม้มา ก็เหมือนๆ กับหน่อไม้บ้านเรานั่นแหล่ะ แต่ตั้งแต่เกิดยังไม่เคยทำแกงจากหน่อไม้สดที่ต้องเอามาต้มเองเลย ตอนนี้รู้แล้วว่าต้องต้มถึง 3-4 ครั้ง ถึงจะหายขม เดี๋ยวเอาการบ้านไปส่งห้องการบ้านเนอะ ขาดแต่ถั่วฝักยาวอ่ะ

ตอนนี้อาบน้ำให้ลูกสาวอยู่ นั่งดูเขาอาบน้ำเองเฉยๆ ถึงว่ายน้ำได้แต่ก็ไม่ปล่อยให้อยู่ในอ่างคนเดียว ส่วนลูกชายตัวน้อยนอนสลบไสล (เขียนงัยหนอ) เดี๋ยวครูมาอ่านจะโดนตีกรณีเขียนภาษาไทยผิด

ไม่มีคนเข้ามาคุยด้วยเลย น้องพิม ดา น้องรถถัง พี่เยาะหายไปไหนหนอ คิดถึงอ่ะ เดี๋ยวพอมีคนมาคุย เราก็ต้องไปอีก

alligance เขียน:
________

พี่เรียนระดับปริญญาตรีนี่แหล่ะจ้า พอดีอยู่เฉยๆ แล้วฟุ้งซ่าน (บางคนบอกว่าไฮเปอร์ ทั้งที่เลี้ยงลูกเล็กๆ สองคน ทำสวน เล่นเน็ต ออกกำลังกาย ฯลฯ) ต้องทำนู่นทำนี่ตลอด ตอนนี้เลยกลายเป็นนักศึกษาใหม่ มหาวิทยาลัยรามคำแหง เฟรชชี่เลยนะจ๊ะ กรั่กๆๆๆ เดี๋ยวมีสอบช่วงเดือนกันยา ก็จะกลับไปสอบเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นเหมือนกัน

jantima เขียน:


มีปัญหาการเรียน อย่างไรสอบถามได้นะครับ เรื่องปฐมวัยน่ะครับ น้องสาวผมก็เป็นอาจารย์ภาควิชาปฐมวัย ที่ราชภัฏอยู่เหมือนกันครับ ติดขัดเรื่องอะไรถามได้ครับ

pana เขียน:
สวัสดีค่ะ พี่พานา ขอตามไปกินไก่ย่างด้วยค่ะพี่

jantima เขียน:
มด ยอดมากปลูกผักหลายอย่าง ได้กินแล้วเหลือแบ่งๆ มาทางนี้มังนะ

หนูพิม มด ไม่ต้องอิฉจาคนทำงานประจำเลย ดา ทำตั้งแต่ 11 โมง ถึงหนึ่งทุ่มโดยไม่พัก ทำงานอย่างเดียวพักคือกลับบ้านอยากให้งานเสร็จ พอกลับบ้านปิดโทรศัพท์ เปิดเฉพาะเครื่องที่ติดต่อพ่อแม่ พี่น้อง ไม่คุยไม่รับเรื่องงาน ไม่เอางาน หรือเรื่องเครียดกลับบ้าน ถึงบ้านทำสิ่งที่ตัวเองชอบ
ดูทีวีชอบพวกสารคดีสัตว์ สปันท์ ข่าวข้นคนข่าว กบนอกกะลา (ชื่อนี้ทำให้นึกถึงที่คั่นหนังสือของดอกหญ้าเป็นภาพกบในกะลา เสมือนคนเราการอ่านหนังสือทำให้คนเราเรียนรู้ และกล้าที่ออกจากกรอบเดิมๆ อย่าทำตัวเป็นกบในกะลา เอาแล้วเข้าแนวปรัชญาแล้วตู เขียนไดอารี่(เขียนตั้งแต่เด็กทุก วันนี้ยังเขียน) รับ-จ่ายเงินแต่ละวัน รายการโชว์ที่แข่งทำอาหารของต่าง ปท. ของป้ามาธา ทาง ยูบีซี ก็ดู ป้าสอนทั้งทำอาหารและงานบ้าน รายการแข่งเชฟที่โหดสุดๆ แต่แข่งในโรงแรมจริงๆ ไม่ขาดเลยต้องดูการท่องเที่ยว

วันนั้นที่ไปกับพี่สาว ไปดูคริสตัลให้แม่ เขาจะใส่ไปทำบุญเดือนสิบ ขอโอกาสบอกมดด้วยเลย เดือนสิบแรก 13 ก.ย.และ สิบหลัง 27 ก.ย.นะจ๊ะมด แม่บอกว่าไม่อยากใส่เครื่องประดับพวกทอง
กลัวเพราะคนน่ากลัวมากสมัยนี้ พี่ไปสั่งไว้แล้ว พฤหัส ไปรับมาร้อยเป็นสร้อยคอให้แม่สองเส้น พอมีฝีมือนิดหน่อยไปฝึกทำที่ ภิญช์ ซื้อของเขาแล้วเขาสอน จัดการเรื่องคริสตัลเสร็จแล้วหารองเท้านักเรียนให้หลานสาว สุดท้ายไปพาราไดซ์ ซื้อกับข้าว พิมปลาขนุนที่นี้ กิโลห้าร้อย ถอยสองก้าว โอๆ ตาโตเลย เปลี่ยนเป็นปลาสำลี กิโลสามร้อยบาท กุ้ง 380 พี่ได้ปลากระบอก 5 ตัว100 บาท และปลาทราย ยังไม่รู้ว่าทำอะไร

หนูพิม เรื่องปัญหาที่บ้านค่อยๆ แก้นะ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้อยู่ที่จะช้าหรือเร็ว อย่าท้อซะก่อน ท้อได้อย่าทรุดนะ ทุกชีวิตมีความหวังพิม น้องชายสองคนได้ช่วยเหลือบ้างไหม ที่บ้านพิมอยู่กันหลายคน ช่วยๆ กันคิด ถ้าแม่เครียด พิมคุยกับแม่แยะนะให้เขาพูดออกมา แม้จะเป็นเรื่องเดิมๆ แม่จะได้ระบายออกมาบ้าง พี่ดาเห็นใจพิมนะ หลายครอบครัวมักมีปัญหาแต่ว่าจะแก้ไขและฝ่าฟันไปได้มันต้องใช้เวลาและทุกคนต้องช่วยกัน หนึ่งกำลังใจน้อง มีอะไรให้ช่วยบอกได้นะยินดีช่วยเหลือ
ปกติพิมผัดน้ำพริกวันไหน วันจันทร์พี่ว่างไปช่วย พิมปลอกหอม กระเทียม เด็ดพริกได้นะ ชอบมากการได้ช่วยเหลือคนอื่นๆ ไม่ได้ทำเพื่อเอาหน้า แต่เป็นคนอย่างนี้จริงๆ พ่อแม่สอนให้ช่วยเหลือคนอื่น คนเราไม่มีเงินทองช่วยเหลือ แรงเราก็ช่วยได้

สวัสดีมด มดเปลี่ยนไปสวยจัง รถถัง พี่เยาะ กลับมาจะจำมดได้ไหมนี่ เสิดพี่มดสวยไหมน้อง

โดนสองเด้งเลยนะทั้งสามี และแม่สามีเจ้าระเบียบ เห็นใจอย่างแรงนะ
อ้าวคุณสามีจะไม่ให้ลูกมาซะแล้ว ตายายคิดถึงแย่เลย มดอ้อนเข้าไว้ คุณสามีจะได้ใจอ่อน

ส่วนที่ทำงานดาเป็นโรงเรียนสอนพิเศษ ไม่ได้เป็นครูสอน ขออนุญาติบอกเพื่อนแค่นี้ ขอไม่บอกชื่อโรงเรียนนะจ๊ะ ถ้าเป็นของตัวเองบอกหมดเลย รอมดมาเปิดดาจะไปทำด้วย เรียนปริญญาใบที่เท่าไหรแล้วนี้ ขยันจริงๆ เลย ตะแร้วๆๆดิฉันก็เป็นลูกพ่อขุน เหมือนกันนะ เข้าใจมด เลยว่าเตรียมการอ่านมากแค่ไหน ผ่านสักเล่มยากเย็นแสนเข็ญ

เพื่อน เมืองทองธานีมีงานสมุนไพรไทย เริ่ม หนึ่งกันยายนนี้

พี่ดาขราาาาาาาาาาาา ขอตอบก่อนว่าอยากไปจังเลยค่ะ แต่เมืองทองไกลมาก >_<"

ป.ล. พิมกำลังวุ่น ๆ กับการสรุปออเดอร์น้ำพริกมะขามค่ะพี่ ตอนนี้มี 54 โลแล้ว กำลังเช็คยอดเงิน กับเช็คคนที่แจ้งมา พอดีมันไม่ตรงกันอ่ะค่ะ กำลังรอว่ายอดโอนที่เกินมาเป็นของใคร เพราะมี 2 ยอด ยังไม่ไดแจ้งพิมอ่ะจ้า

เดี๋ยวเข้ามาเม้าท์นะคะพี่

สวัสดียามดึกค่ะ เพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน อาทิตย์วุ่นวายเลิกงานแล้ว
ต้องไปงานสังคม เอ่อเหอะ ดูไฮโซไฮซ้อขึ้นมาที่เดียว
เลยไม่ได้มาเม้าส์แตก แปะโป้งไว้อีกรอบ
คิดถึงทุกคนเลยค่ะ
พี่มดสวยจังค่ะ
ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ

รถถัง เขียน:
_____
มาตอบทีละคน ไล่จากล่างไปข้างบน น้องรถถังจ๋า เอารูปไฮโซมาฝากกันบ้างสิจ๊ะ แล้วเปลี่ยนเป็นรูปกบอีกแระ เดี๋ยวให้เจ้าชายจากยะลาจูบบ่อยๆ ล่ะมั้ง

รูปหลอกตาอีกแล้ว เป็นภาพสมัยแต่งงานใหม่ๆ ก่อนมีเจ้าสองตัวเล็กๆ จ้า สมัยนั้นหนักแค่ 50-52 กิโลเอง แล้วเปลี่ยนมาเป็น 77 กิโล เหอๆๆๆๆ

พิม Enya เขียน: _____

น้องพิมท่าจะเหมือนพี่นะเนี่ย ชอบหางานให้ตัวเองทำ อิอิอิ

ดา เขียน:
_______

เมืองทองธานีไกลมากกกกกก ครั้งที่แล้วงานมหกรรมอาหารไทย ตั้งใจจะไปแต่ไม่ได้ไป

ดา เขียน: _______
ดาจ๋า งั้นมดก็เป็นรุ่นน้องดา เราผูกพันกันสามต่อแล้ว จริงไหมจ๊ะ ต่อแรกก็เป็นเพื่อนก้นครัว ณ ครัวบ้านพิม ต่อสองก็เชื้อสายชาวคอน (พ่อเป็นคนนคร (จันดี) ต่อสามก็เป็นศิษฐ์พ่อขุนเหมือนกันงัยจ๊ะ ดีใจอย่างแรงนะเนี่ย

มดอ่านเยอะอยู่นะ แล้วดูวิดีโอคำบรรยายย้อนหลังด้วย อัดใส่ iPhone ไปฟังตอนออกกำลังกายด้วย สั่งให้รุ่นน้องซื้อชีทส่งมาให้ด้วย เอาเป็นว่าจะขอผ่านให้ได้อ่ะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนด้วยนะ

แม่สามีเจ้าระเบียบแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน (โชคดีไป) ตอนก่อนแต่งงาน (ไม่ได้จัดพิธีหรอกนะแค่จดทะเบียนกันอย่างเดียว) ก็ตกลงกันไว้แล้วว่าจะไม่อยู่ร่วมกับครอบครัวใดครอบครัวหนึ่ง เพราะอยู่แบบคนสมัยใหม่จริงๆ สี่คนพ่อแม่ลูก ตอนคลอดจินดา แม่เฒ่าก็ไม่ได้มาดู แม่สามีก็ไม่ได้มา (เพราะแกแก่มากแล้ว) ส่วนแม่เฒ่างอนเพราะเราไม่จัดงานแต่งงาน เลยเป็นแบบคลอดแล้วเดียวดาย ทำอะไรไม่ค่อยจะถูก ไม่มีคนแนะนำ มีแอบร้องไห้เหมือนกันนะ เพราะไม่รู้จะอาบน้ำให้ลูกอย่างไร แต่คนที่สองนี่สบายมาก ชำนาญจากประสบการณ์ตรง

ดา เขียน: _______
ขอบคุณจ้าดาที่เอาบุญมาบอก อยากไปทำบุญเดือนสิบจังเลย ไม่ได้ไปมานานมากแล้ว เป็นประเพณีที่อยากให้ลูกๆ รู้จัก ดาเป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจมากๆ เลยจ้า รู้สึกได้เลย มดว่าดากับพิมน่าจะเข้ากันได้ดี เป็นคนดีมีน้ำใจมากๆ กันทั้งคู่ มดมีแอบเห็นแก่ตัวนิดนึงนะ

alligance เขียน: _______
ขอบคุณมากค่ะน้องโด่ง แหม ติดใจเวปนี้จัง เจอแต่คนมีน้ำใจ แล้วน้องโด่งจบจากที่ไหนคะ อยากให้น้องสาวน้องโด่งเป็นอาจารย์ที่ม. รามจังเลย

เดี๋ยวต่อไปอาจจะได้ถาม แต่ตอนนี้เทอมแรก วิชาเบื้องต้นจ้า เอ้าจริงๆ นะ บอกน้องสาวด้วยนะ เดี๋ยวจะมีนักศึกษา (แก่ๆ) ไปขอความรู้

ดา เขียน: ____________
ใช้ครั้งเดียวตอนทำแกงเลียง เอาใบแมงลักมา เอ หรือใบโหระพาน้อ มันคล้ายๆ กันทั้งนั้นเลย รู้แต่กระเพรายังไม่ได้ใช้

คิดถึงพี่เยาะ สงสัยตอนนี้ไปเฮฮา รวมญาติตอนออกบวชแน่ๆ เลย

เอามาเสริฟเพื่อนๆ ถึงที่ หากอยากดูมากกว่านี้ ไปดูที่ห้องส่งการบ้านนะจ๊ะ
ป.ล. พี่เยาะก็ทานได้นะคะ เป็นไก่ค่ะ

ตีห้าครึ่งแล้ว ไปนอนก่อนนะ ตื่นมาตอนตีสี่ กังวลเรื่องคอนโดฯ ว่างอยู่ไม่มีคนเช่า เอ้าใครรู้จักเพื่อนๆ ที่อยากได้ที่อยู่ใจกลางเมือง (ซอยสุขุมวิท 16) เข้าทางพระรามสี่ก็เข้าซอยไผ่สิงห์โตไปแค่นิดห้าร้อยเมตร อยู่ตรงข้ามกับศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตย์ เดินทางด้วยรถไฟฟ้าใต้ดินสถานีศูนย์ประชุมแห่งชาติฯ หรือหากมีรถก็มีที่จอดรถในร่มให้หนึ่งคันจ้า หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ 56 ตรม. แค่เดือนละ 18,000 ต่อเดือน ปลอดภัย มีรปภ. ควบคุมและกล้องวงจรปิด 24 ชั่วโมง กระจายข่าวกันต่อๆ ด้วยนะคะ (ขออนุญาตน้องพิมลงโฆษณา) คนที่เช่าคนก่อนเพิ่งย้ายออก พี่เลยทาสีใหม่ เปลี่ยนพื้นปาเก้ใหม่

อรุณสวัสดิ์ครับ พี่มด และ ทุกคน...ที่จะตื่นตามมา 555+

@พี่มด คอนโดสวยจังคับ ถ้าลดเหลือเดือนละ 1,800 จะไปเช่าฮะ อิอิ

ผมจบตรีปฐมวัยจาก ราชภัฏนครปฐม /โท หลักสูตร จากศิลปากร คับ

jantima เขียน:
มด จานนี้ยกให้ดานะ เพื่อนเสริฟ์ถึงที่ต้องไม่ขัดศรัทธา