กระทู้: ...... ห้องเม้าท์ ........

พี่ก็อ่านหนังสือเยอะมากน้องรถถัง โดยเฉพาะหนังสือนิยายไทย คอเดียวกันเลย สมัยเก่าๆ ที่น้องรถถังพูดนั่นน่ะ สมัยพี่ยังสาวเชียว ฮ่าๆๆๆ แต่นิยายสมัยนี้ ที่เด็กรุ่นๆ เขียนอ่ะ ไม่ค่อยชอบ ชอบสมัยของโสภาคสุวรรณ แก้วเก้า ทมยันตี ประภัสสร เสวิกุล ของสมัยใหม่กว่านั้นก็ชอบของกิ่งฉัตร และที่ชอบมากๆ คือนวนิยายสืบสวนสอบสวน เช่นมิเกะเนะโกะ โฮลม์ คินดะอิจิยอดนักสืบ ซายากะ สาวน้อยยอดนักสืบ หนังสือแปลที่ชอบๆ ก็ออกแนวนี้ เช่นเดอะดาวินซีโค้ด เรื่องแฮรี่ พอตเตอร์นี่ก็ติดหงั่กเลย นอกนั้นก็มีนิยายแปลเรื่องต่างๆ นักสืบปัวโรว์(มีเกือบครบทุกตอน) ร้ายนักตายซะเถอะ ตายเพราะความสวย หูยยยย อีกเยอะ สามีพี่ก็บอกว่าให้ไปเปิดร้านให้เช่าหนังสือ เพราะหวง ไม่ยอมขาย ไม่ยอมแจก เยอะมาก ฮ่าๆๆๆ

ทีวีพี่ไม่ค่อยได้ดูจ๊ะ เพราะสมัยเด็กๆ แม่ให้เข้านอน อ่านหนังสือ คุณแม่พี่โหดพอสมควรอ่ะจ้า เข้มงวด เจ้าระเบียบ แต่ก็เนอะ ทำให้เรามาถึงวันนี้ได้

น้องรถถังดีจัง ไม่หวงของ พี่หวงสมบัติ กรั่กๆๆๆ ยืมได้ แต่ไม่ให้ไปเลย อิอิอิ

ดา เขียน:
ดา เพื่อนไม่ค่อยชอบนิยายของเด็กรุ่นหลังๆ เหมือนกัน เหมือนก๊อปปี้มาแปะ พระเอก รวย หยิ่ง นางเอกจน แต่ทรนงในศักดิ์ศรีตนเอง แต่ตอนจบก็แฮปปี้ เอ็นดิ้ง หรือไม่ก็แนว นางเองเอ๋อๆ พระเอกรวยร้อยล้าน ฯลฯ

เลยชอบอ่านของคนยุคก่อนๆ มากกว่า ให้แง่คิดด้วย

มากรี๊ด น้องพิมเรียกพี่มดคนสวย กรั่กๆๆๆ รูปประจำตัวนั้นลวงตาเด้อ เจอตัวจริงแล้วยากูซ่าแถวคลองเตยยังกลัว เลยเป็นเจ้าแม่มาเฟียไปเลย กรั่กๆๆๆ

คอลีเยาะ เขียน:
ตอนมานั่งดูใหม่ๆ ก็เอ น้องรถถังเอาภาพใหม่มาแปะอีกเหรอ ไม่เคยเห็น พี่เยาะทำออกมาเนียนมากๆ เลยค่ะ ปรบมือสามที

ดา เขียน:
ดา เพื่อนกลับไทยช่วงปลายเดือนกันยา อยู่ต่อจนต้นเดือนพฤศจิกา เพราะมีสอบที่รามฯ จ้า สอบวันแรกวันที่ 24 กันยา สอบวันสุดท้ายวันที่ 30 ตุลา แต่ว่าเพื่อนติ๊ไปหาแม่ที่นาสารกัน เพราะอยากให้แม่เห็นหลาน ไม่ได้เห็นนานแล้ว แต่เดี๋ยวถ้าว่างวันไหนตี้โทรไปหาหนา บอกเบอร์โทรฯ มาต๊ะ ส่งมาที่อีเมล์มดก็ได้ที่ This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

พูดเรื่องผัดไทย น้องพิมถามน้องแคชให้หน่อยสิคะ ว่าเคยกินผัดไทยแบบทางใต้ไหม ที่เขาทำน้ำผัดไทยโดยใช้พริกเม็ดใหญ่ลงไปตำในน้ำผัดไทด้วยอ่ะ อร่อยดี เผ็ด ของโปรด ไม่รู้ว่าเขาทำอย่างไร น้องพิมทราบหรือเปล่าจ๊ะ หรือใครก็ได้ ทราบหรือเปล่า

มด ผัดไทยที่ว่านี้ จะคล้ายผัดไทยภาคกลาง แต่ของบ้านเราน้ำสีแดงๆ เหมือนกันแต่เป็นกะทิ ใส่หอยแครงมัง ปูม้ามัง ดาเข้าใจถูกใช่ไหม แม่ทำเป็น แม่ทำเป็นจะถามแม่ให้ แม่ชอบทำไปวัดเวลาทำบุญ

สวัสดีหนูพิม เมื่อเช้าเป็นอย่างไรบ้างเพราะกลางคืนฝนตกทั้งคืนจนเช้า ขายของลำบากหรือเปล่าน้อง ดูแลตัวเองด้วยนะทั้งหนูพิมและแม่นะจ๊ะ ฝนตกทุกวันแบบนี้จะเจ็บไข้ได้ป่วยเอาง่ายๆ สามีหนูพิมกุ๊กกิ๊กดีนะ มีซื้อของมาฝากภรรยาด้วย ภรรยาหน้าตามีความสุขสุดๆๆแววตาเปี่ยมสุขมากๆๆ สามีพี่ไม่หวานแบบนี้เขาซื้อไม่เป็นแล้วมักบอกว่าเลือกไม่เป็นดูไม่เป็นว่าสวยเป็นยังงัย ความโรแมนซ์ติกสอบตกอย่างแรง

แวะมาส่งเสียงก่อนค่ะว่า มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่เดี๋ยวขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาเม้าท์ตั้งแต่เมื่อคืนยันเมื่อเช้าให้ฟังค่า

สวัดดีจ้าน้องพิม และเพื่อนๆทุกๆคน แวะมาทักทายแว๊วหนึ่งเดียวจะไปนอนแล้วละ ช่วงนี่ไม่มีเวลาเข้าครัวเลย
ต้องไปทำงาน คิดว่าร่วมเดือนถึงจะใด้ทำการบ้านส่งน้องพิม.คิดถึงน้องพิมและเพื่อนๆทุกคนจ้า.

วันนี้พอมีเวลานิดหน่อยเดี๋ยว๓ ทุ่มก็จะเข้านอนแล้วละ น้องดาตอนนี้แฟนพี่เค้ารับงานใด้พี่ต้องไปทำด้วย แฟนพี่เค้ารับเหมาตกแต่ง
บ้าน พี่เผนกทาสี งานเสร็จกลับถึงบ้านก็สลบแล้ว วันนี้ที่หน้าบ้านมีตลาดนัดมือสองประจำปี มีของที่บ้านนิดหน่อยมาวางขายด้วย
มีภาพตลาดนัดตอนเช้ายังไม่มีคนมาเดิน

สวัสดี หนูพิม ยังไม่นอนทำงานอยู่เหรอ

pana เขียน:
สวัสดีค่ะพี่พานา ติดงานนี้เองไม่เห็นพี่แวะเข้ามา ดีจังมีตลาดให้ขายของมือสองถึงหน้าบ้าน ว่างก็แวะเข้าคุยพี่พานา พักผ่อนก่อนเถอค่ะพี่

พี่เยาะแต่งภาพใด้สวยมากเลยค่ะ

พี่พานาขา ตีสองแล้วขอตัวก่อนนะพี่

พี่มด พี่เยาะ พี่ดา พี่พานา น้องรถถัง น้องเสิด และทุกๆ คนค่าาา....... พิมเผลอหลับไปหน้าคอมส์ค่ะ >_<" หลับไปเกือบครึ่ง ชม. รู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อกี้นี้ นิ้วมือยังคาแป้นพิมพ์อยู่เลยค่ะ

พิมก็เลยจะมาขอตัวไปนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พอตื่นแล้ว (อาจจะสายหน่อย) แล้วจะรีบมาเม้าท์กัต่อจ้า (อย่าโกรธพิมนะคะ ที่พิมไม่ค่อยได้เข้ามาเม้าท์ด้วยเลย แต่คิดถึงทุกๆ คนเสมอค่า)

สวัสดีหนูพิม ว่าอยู่เมื่อคืนเห็นพิมออนอยู่ น้องสาวบอกไปอาบน้ำแล้วจะกลับมา พี่พานาเข้ามาอีกคนเห็นพิมเงียบไปที่แท้หนีพี่ดาไปเฝ้าพระอินทร์ ถ้ารู้ว่าพิมหลับพี่จะทะลุคอมส์เหมือนแม่มณี ในทวิภพสมัยจันทร์จิรา กับฉัตรชัย นะจ๊ะ (เพราะชอบแบบไทยๆ ไม่ชอบหมวยๆ ) ไปช่วยล้างหม้อไหในครัว แบ่งเบางานจะได้นอนหลับพักผ่อนมากกว่านี้ กลับมาเรื่องเดิมจ๊ะ พิมสะดุ้งพี่ดาหนีไปเผาพระอินทร์แล้ว ให้พี่พานาเฝ้าครัวต่อ พี่เยาะขา หายหน้าไปน้องดาทำหน้าแทนแล้วค่ะพี่ กลับมาปฎิบัติงานด่วน

หนูพิม พี่ดายกโน๊ตบุ๊คมาเล่นในห้องนอนเลยช่วงนี้พอดีสามี มีงานที่อีสานไปตั้งแต่วันศุกร์ กลับดึกๆๆ วันจันทร์ ได้โอกาส พอง่วงล้มตัวลงนอนเลย หนูพิมลองดู บางครั้งบ๊องๆๆๆ ง่วงมากนอนไม่หลับ นั่งหลับเอา แต่นั่งบนเตียงนะพอง่วงมากเดี่ยวไหลลงนอนเอง เป็นไงมีพี่สาวบ๊องแบบนี้รับได้หรือเปล่าหนูพิม

หนูพิม ตื่นกลับมาเขาครัวอีกครั้ง พี่ดาคงออกไปข้างนอกแล้ว พอดีช่วงบ่ายๆ จะไปรับพี่สาวคนที่สองไปซื้อของให้แม่ แล้วอาจไปช๊อปปิ้งหรือไปตลาดซื้อกับข้าว เสร็จเรื่องแล้วเข้าบ้านพี่สาวคนโต อยู่กับหลานๆ เพราะไม่ได้เจอกันหลายวัน มืดนั้นแหละกลับเข้าบ้านมาเข้าครัวหาพิมอีกครั้ง

หนูพิมพี่มีข้อสงสัยอีกแล้ว เห็ดหอมสดและแห้งอันไหนน่าจะเอามาทำกับข้าวมากกว่ากัน พี่ดาชอบเอาแบบสดมาทำเพราะเดียวนี้บ้านเรามีเห็ดสดตลอดและมีมากชนิดเลยไม่มีความจำเป็นที่ใช้แบบแห้ง อีกอย่างก่อนหน้านี้พี่ดากินเห็ดไม่กี่ชนิดเช่น เห็ดฟ่าง นางฟ้า เข็มทอง พอดีได้หนังสือสวดมนต์ไหว้พระ แล้วมีเคล็ดวิธีกินอย่างไร ไร้โรคภัย บางส่วนเขาเอามาจากหนังสือ " กินเป็น ลืมป่วย และนาฬิกาชีวติ อ่านแล้วไปสะดุดเรื่องเห็ดสามอย่าง กินพร้อมกันแล้วล้างพิษในตับ ลดอนุมูลอิสระที่เกิดจากเซลส์มะเร็ง ช่วงนี้สนใจเรื่องเห็ดเป็นพิเศษ พร้อมกับอาการบ้ากินเห็ดอย่างแรง ตะก่อนพี่ไม่ชอบกินเห็ดหอม ไม่ชอบกลิ่น ซีอิ๊วขาวถ้ามีเห็ดหอมยังไม่เอา

ก่อนหน้านี้พี่เคยปวดท้องโรคกระเพาะมากๆ ไปโรงพยาบาลแทบไม่ไหว ไปหาหมอปวดมากตั้งแต่เช้าหกโมง กว่าจะได้ยาสิบโมงเพราะต้องวินิจฉัยโรค ได้มอร์ฟีนไปหลายเข็มมาก เพราะอย่างอื่นเอาไม่อยู่ ทั้งกลืนแป้ง ส่องกล้อง สามวันเต็มๆ ไม่ได้กินข้าว แต่หมอหาสาเหตุไม่เจอว่าเป็นอะไร พอทุเลาจะให้ออกจากโรงพยาบาล แต่ไม่ออกเพราะขอกินอาหารก่อนให้ใช้ชีวิตกินอยู่เหมือนเดิมก่อน เพราะช่วงอยู่โรงพยาบาลข้าว น้ำ ไม่ได้กินอะไรเลย มีแต่น้ำเกลือ กลัวว่าถ้าออกไปใช้ชีวิตปกติจะปวดอีก พอได้กลับบ้านไม่มีน้ำเกลือไม่มีแรงเลย เพราะแป้งที่กลืนเขาไปเป็นลิตรยังไม่ออก ทรมานมากแล้วหมอบอกต้องกินยาตลอดไป คิดเลยไม่ได้แล้วถ้าต้องกินยาเป็นอาหาร เริ่มศึกษาหาความรู้เรื่องสมุนไพร เปลี่ยนการกินใหม่หมด กินผักแยะๆๆ กินข้าวกล้อง ข้าวซ้อมมือ งาดำ ลดเนื้อสัตว์ ลดเค็ม แต่ไม่ขาดเลยการกินขมิ้นชัน แต่ก่อนให้พี่สาวไปซื้อขมิ้นผงมาอัดแคบซูลให้ หลังสะดวกขึ้นซื้อของ รพ.อภัยภูเบศ พริกไทดำกินเป็นแคบซูล และเน้นเอามาทำอาหารกิน สำคัญเลยต้องกินข้าวไม่ปล่อยให้ตัวเองทนเพราะคิดว่าไหวอยู่ แล้วรู้จักสังเกตุตัวเอง ช่วงไหนรู้สึกว่าแสบท้องมาก กินข้าวต้ม งดเผ็ดเค็ม เน้นขมิ้นชันช่วงเป็นแยะๆวันหนึ่งกินประมาณแปด-สิบแคปซูล สามปีแล้วพิมพี่ไม่ต้องไปหาหมอ กินยาบ้างเวลากล้ามเนื้อเกร็งเพราะปวด หลังออกจากโรงพยาบาลกินยาประมาณสองสัปดาห์ แล้วไม่ได้กินยากระเพาะอีกเลยใช้วิธีกินอาหารเป็นยา

เล่ามาซะมากมายเพราะอยากให้พิมดูแลตัวเองมากๆ พี่ดาบ้าทำงานเหมือนพิม เพราะคิดว่าไหว ทนได้ ไม่เป็นไร อยากให้ครอบครัวสบายและสร้างฐานะ ใจเราไหวแต่ร่างกายไม่เอาด้วย เงินทองที่หาหลายหมื่นบาทต้องหมดไปกับการรักษา พร้อมกับความวิตก ห่วงใย กังวลของครอบครัว เขารู้ว่าเราทำเพื่อครอบครัว แต่เขาก็ต้องมาทุกข์เมื่อเห็นเราเจ็บปวด อันนี้ซิ ที่เราเจ็บกว่าที่ปวดไข้อีก ลองดูนะ จัดระบบการใช้ชีวิตใหม่ จะได้มีความสุขและไม่เจ็บไข้ได้ป่วย กัน พี่เยาะ มด พี่พานา รถถังด้วยนะ

ปล.วันหลังจะเอาเรื่องสมุนไพรมาแบ่งปันเพื่อนค่ะ

jantima เขียน:
มดคนสวยๆๆๆๆๆๆ เรียกอีกจะได้กรี๊ดอีกหลายรอบจ๊ะ ดาเตรียมน้ำให้มดแล้วด้วย ยืนยันแก๊งค์ครัวเราสวยกันทุกคน เน๊อพิมนะ

ดา เขียน: ******
สงสารดาจัง ฟังที่ดาเล่ามาแล้วไม่อยากป่วยเลย เลยต้องออกกำลังกาย วันก่อนเดินผ่านเขาเล่นโยคะด้วย เลยไปแจมเขา ได้ผล ปวดหลังเลย เพราะไม่ได้เล่นมานาน กรั่กๆๆๆ

เอาเกร็ดความรู้มาแบ่งปัน มีน้ำใจ แถมได้บุญด้วยนะดานะ ขอบคุณดาล่วงหน้าเลยจ้า

พิม Enya เขียน:
ไม่โกรธจ้า แต่เป็นห่วง และรอคุยจ้า ทำตัวตามสบายค่ะเจ้าบ้าน อย่าเกร็ง แขกเยอะ แต่เป็นแขกที่เรียบง่ายกันทั้งนั้น สบายๆ สไตล์พิมเลยจ้า

พี่ปานา

มดชอบตลาดมือสองของทางยุโรปมากเลยค่ะ บางครั้งคุ้ยดีๆ ได้ของใส่แค่ครั้งเดียวมา ส่วนใหญ่ชอบหนังสือเด็กค่ะ แค่ห้าสิบเซ็นต์ พวกนิทาน ยังสภาพดีเลย ของใหม่เล่มละหลายยูโร

เพิ่งกลับจากตลาด พาเพื่อนไปช้อปปิ้ง เพื่อนขอบอกขอบใจมากมายที่พาไปรู้จักร้านขายตะไคร้ เขาอยู่มาก่อนเราอีก แต่ไม่รู้ว่าไปซื้อหอมแดงกับตะไคร้ที่ไหน กรั่กๆๆๆ เลยพาไปแนะนำ

สวัสดีรถถัง
แวะมาคุยกับน้องสาวแป๊ปนึ่งก่อน พี่ดาเห็นด้วยจ๊ะที่นำหนังสือไปแบ่งปันที่ห้องสมุด ให้คนอื่นได้อ่านกัน เพราะถ้าคิดถึงหนังสือกลับยะลายังแวะเข้าไปดู-อ่านได้ ตัวพี่ดาให้วิธีเอาไปใส่กล่องที่เขารับบริจาคตามห้าง หนังสือเรียน การ์ตูน ร่วมบริจาคหมด พวกพลาสติกขวดแชมพู โลชั่น กล่องใส่อาหาร กระป๋องน้ำอัดลม ใบปลิวโลตัล บิ๊กซี ต่างๆเก็บใส่ถุงแยกไปให้แม่บ้านขายเป็นรายได้พิเศษเขาไป กล่องนมล้างรวบรวมไปหย่อนใส่กล่องที่รับบริจาคเอาไปทำกระเบื้องมุงหลังบ้าน อะไรที่เอาไปใช้ประโยชน์เก็บหมดแล้วเอาร่วมโครงการต่าง พวกกระดาษที่ใช้แล้วสองหน้าเข้าร่วม กระดาษรีไซค์ลดการต้ดต้นไม้ ขยะแทบไม่มีให้ทิ้ง โลกร้อนช่วยกัน

ปลื้มใจแทนรถถังพ่อบ้านทำกับข้าวเป็นและทำเก่ง แกงหนาง แม่พี่ชอบมากๆ เหมือนกันแต่พี่ขอเป็นช้อยหลังๆ

น่ารักมากกลับมาดูแลแม่และอาทุกอาทิตย์ มีโอกาสทำไปศรีราชาไม่ไกลมากแป๊ปเดี่ยวถึง รถถังกลับยะลาขับรถกลับหรือไปโดยวิธีอื่น แต่ถ้าขับไปทรหดกว่าพี่นะ หาดใหญ่นี้ก็ใช้ได้แล้วขับกลับที่ขาชา เจ็บก้นไปหมด นานๆกลับที่แต่บ้างครั้งก็นั่งรถไฟกลับ ชอบมากอยู่กับรถไฟตั้งแต่เกิด พ่อพี่ทำงานรถไฟ นานๆ ไม่ได้นั่งก็คิดถึง บรรยากาศการนั่งรถไฟ กินไก่ทอด ข้าวเหนียว ไข่ต้ม มืดๆเจอกันอีกที่นะ

หวัดดี มด ดีจังได้เจอมด ดากำลังเตรียมออกไปข้างนอกจ๊ะ ส่งครัวให้มดต่อนะ อีกสิบนาทีไม่ได้ออนแล้ว

สวัสดีเที่ยงวันจันทร์ค่ะ พี่เยาะคงจะเข้ามาเมาท์เหมือนเดิมไม่ได้ เพราะพรุ่งนี้น่าจะเป็นวันออกบวช จะต้องเตรียมอะไรๆหลายอย่าง ให้ครอบครัว และญาติผู้ใหญ่ที่จะมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน ขอให้มีความสุขทุกๆคนนะค่ะ
รักและเป็นห่วงทุกคนค่ะ
พี่เยาะ

สวัสดีค่ะพี่ดา ^^

เมื่อคืนน๊อคจริง ๆ ค่ะ ง่วงมาก หลับคาคอมส์เลย ถ้าบ้านอยู่ใกล้พี่เยาะ พี่ดา พี่มด พี่พานา และพี่ๆ น้องๆ คนอื่นๆ ก็ดี จะได้ชวนมาช่วยกันให้หมดเลย อิอิ (กะใช้แรงงานเต็มที่ค่า ฮ่าๆ)

ว่าแต่เทคนิคที่พี่ดาแนะนำนี่น่าสนมากเลยค่ะ ไว้พิมจะลองดู แต่ส่วนใหญ่พิมเป็นประเภทถ้าไม่ง่วงก็ไม่หลับ ถ้าจะหลับก็หัวถึงหมอนแป๊บเดียวหลับเลย แต่บางทีก็มีนะคะ ตี 2 ก็แล้วตี 3 ก็แล้ว ไม่ยอมหลับ เลยลุกขึ้นมาเปิดหนังดู ดูดี ๆ หลับไปซะเลยก็มีค่ะ อิอิ

วันนี้พิมตื่นสายค่ะ ตื่นมาตั้งบ่ายโมงแน่ะ (นอนไปตอนเกือบ ๆ ตี 4) ตื่นมาก็จัดการล้างถ้วยจานชาม ซักผ้าเสร็จ ก็มานั่งดูว่ามีงานคั่งค้างอะไรบ้าง แต่ยังไม่ทำค่ะ >_<" วันนี้อยากขออยู่เฉย ๆ บ้าง ก็เลยยังเรื่อยเปื่อย แต่เดี๋ยวสัก 5 โมงเย็น จะไปตลาดแถวบ้านกับแม่ แล้วจะกลับมาเก็บผ้า พับผ้า แล้วก็ทำความสะอาดกรงกระต่ายค่ะ พรุ่งนี้เช้าตื่นมาก่อนจะออกไปข้างนอก ค่อยกวาดบ้านถูบ้านอีกที (สะสมไว้ทำทีเดียว แห๊ะๆ)

ว่าแต่วันนี้พี่ดาไปช๊อปปิ้งอะไรกับพี่สาวและหลานๆ บ้างค่ะเนี่ย พิมเองก็เคยนึกอยากมีพี่สาวบ้างค่ะ อยากทำอะไรประสาผู้หญิง ๆ ด้วยกัน แต่มีแต่น้องชายค่ะ >_<" แถมเพื่อนส่วนมากก็จะเป็นผู้ชายซะด้วย >_<"

เห็ดหอมสดกับเห็ดหอมแห้ง พิมว่ามันอร่อยทั้งสองอย่างนะคะ บางเมนูเช่นพวกพะโล้ ตุ๋นนั่นนี่ใช้เห็ดหอมแห้งจะเหมาะกว่า บางเมนูอย่างต้มยำ แกงจืด ยำ ผัด ใช้เห็ดหอมสดจะเหมาะกว่า เพราะกลิ่นไม่จัดเกินไป แต่บางเมนูก็ใช้ได้ทั้งสดและแห้งค่ะพี่

โดยส่วนใหญ่พิมจะซื้อเห็ดหอมแห้งมาเก็บไว้ทีละประมาณครึ่งโล เวลาตุ๋นอะไร พิมชอบหั่นเห็ดหอมแห้งใส่ลงไปค่ะ ส่วนเห็ดหอมสด ไปตลาดทีนึงก็ซื้อกลับมาครึ่งโลเช่นกัน เวลาผัดผัก แกงจืด อะไรงี้พิมชอบใส่ค่ะ

เห็ดเนี่ย ... พิมกินได้เกือบทุกชนิดที่เค้ากินกัน โดยเฉพาะผัดเห็ดรวมใส่น้ำมันหอยนิดหน่อย แต่ใส่กระเทียมกับพริกไทยเยอะ ๆ น้ำขลุกขลิกนี่พิมชอบมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ กินคนเดียวได้เป็นชาม ๆ โดยไม่ต้องกินข้าวเลย (ไม่ต้องใส่เนื้อสัตว์ด้วยนะคะ) แต่ก็ไม่ค่อยจะได้ทำกิน เพราะพิมอยากทำอะไรที่สามีกินได้ด้วยค่ะ แล้วอาหารไม่มีเนื้อสัตว์ สามีก็ไม่กินเลยค่ะ >_<"

พูดถึงโรคกระเพาะ พิมเคยเป็นโรคกระเพาะด้วยค่ะ ต้องหามส่ง รพ. ขณะเรียนหนังสืออยู่เลย (เมื่อประมาณ 14-15 ปีที่แล้ว สักอายุ 20 นิดๆ) เคยอาเจียนเพราะปวดท้อง เพราะมีแผลในกระเพาะ จนมีเลือดปนมากับอาเจียน แต่ว่ายังไม่ถึงขั้นปวดมากขนาดใช้มอร์ฟีนอ่ะค่ะ (ชีวิตนี้ทนปวดมากที่สุดในชีวิตก็ตอนที่แท้งแล้วรอขูดมดลูกเป็นสิบ ๆ ชม. นี่แหละค่ะ) ...... ตอนนี้พิมก็พยายามรักษาเนื้อรักษาตัวอยู่ พยายามกินข้าวให้เป็นเวลา คุณสามีก็บ่นแทบจะทุกวันเรื่องพิมไม่ค่อยกินข้าวเช้า บางทีตื่นมางานยุ่ง ๆ ทำอะไรเพลิน ๆ + ไม่หิว ก็ลืมกินเป็นประจำเลยค่ะ แต่ตอนนี้พอมานึกถึงอาการปวดตอนที่ต้องเข้า รพ. ต้องกินยาตลอดแล้ว ก็กลัวมาก ๆ เลยคิดว่าจะปรับปรุงนิสัยการกินของตัวเองใหม่อ่ะค่ะ

ว่าแต่ขมิ้นชัน พิมเคยซื้อแบบแคปซูลมากินด้วยนะคะพี่ดา แต่อ่านฉลากแล้วงง ๆ เค้าว่าจะบำรุงอวัยวะอันนี้ต้องกินเวลานี้ ถ้าจะเอาบำรุงอวัยวะอันนั้นต้องกินเวลานั้น ประมาณว่าแทบจะมีให้เลือกกิน 24 ชม. เลยอ่ะค่ะ พิมก็เลยไม่รู้จะกินตามเวลาไหนดี ไป ๆ มา ๆ ก็เลยไม่ได้กินเลยค่ะ ........ พี่ดาพอจะมีคำแนะนำให้พิมบ้างไหมอ่ะค่ะ ว่าควรกินเวลาไหนดี (แล้วพริกไทยดำนี่เค้ากินเวลาไหนอ่ะค่ะ)

พิมเองจริง ๆ ก็ไม่อยากทำงานหนักมากขนาดนี้ค่ะพี่ โดยเฉพาะช่วงเสาร์อาทิตย์เหนื่อยมากเลย พอวันจันทร์ทีไร รู้สึกแขนขาตัวเองมันล้ามาก อาทิตย์ไหนที่ต้องผัดน้ำพริกเยอะ ๆ 20 โลอย่างนี้ แขนพิมแทบจะยกไม่ขึ้นเลยค่ะ แต่ว่าตอนนี้ต้องอดทนก่อน ต้องทำไปก่อนค่ะ เพราะว่าที่บ้านแม่พิมกำลังมีปัญหาบางอย่างที่หนักหนาสาหัสเลยน่ะค่ะ ถ้าไม่ช่วยแม่ แม่คงเครียดมากไปกว่านี้แน่ ตอนนี้บางวันแม่ก็แอบร้องไห้อยู่น่ะค่ะ สงสารแม่มากเลย ต้องทำไปเพื่อแม่ก่อน ก็สู้ ๆ ค่ะพี่ แต่จะพยายามไม่ลืมเรื่องดูแลตัวเองด้วยจ้า ขอบคุณพี่ดามากนะคะที่เป็นห่วง ^^ และก็ขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนเลยค่ะ ^^

SerT เขียน:
น้องเสิด ... ตอนนี้ยังขายอยู่น๊า ขายทุกวันเสาร์วันอาทิตย์อ่ะ
เช้าวันเสาร์ก็ขายขนมจีนน้ำยากะทิ น้ำยาปลา ห่อหมก แค่นี้น่ะ
ส่วนเช้าวันอาทิตย์ จัดเต็มอ่ะ ทั้งขนมจีนน้ำพริกกุ้งสด ขนมจีนน้ำยา แกงขี้เหล็ก น้ำพริกมะขามผัด และอีก 2 อย่าง

ตลาดที่พี่ไปขายก็เริ่มขายตั้งแต่ 6 โมงเช้าเหมือนกัน ตลาดวายก็ราว ๆ 10 โมง
แต่บางทีพี่ขายถึงสัก 9 โมงเช้าก็หมดแล้วอ่ะ (เหมือนกันเลยเน๊าะ)

ว่าแต่ผัดไทของเสิดน่ากินมาก ถึงจะเครื่องไม่เยอะ แต่ผัดออกมาได้ดูอร่อยอ่ะ บอกไม่ถูก รู้แต่อยากกิน ฮี่ๆ
ว่าง ๆ มารีวิวผัดไทแบบนี้ให้พี่ดูบ้างนะ พี่อยากทำกินเองบ้าง แต่ไม่ถนัดเลย

พี่พิมมมม...
หายเหนื่อยเมื่อนล้า อ่ะยังคร๊า
เป็นห่วงจร๊า..
เหนื่อยก็พักนะจ๊ะ แขกไปใครมาบ้านเรา เด๊ว รถถังกับพี่ๆ คอยต้อนรับอย่างดีจ๊ะ ไม่ต้องเป็นห่วง
จุ๊บ จุ๊บ

พี่ ๆ น้อง ๆ ขราาาาาาาาาา พิมเปิดขายของผ่านเวบแล้วค่า (1 อย่าง) ส่วนจะเป็นอะไร ลองไปดูนะคะ ^^

www.pim.in.th/pim-shop.html

น้ำพริกมะขามแม่เอ๋ย
อร่อย อร่อย จร้า

พี่ๆ น้องๆ ค่าาาาาาาาาาาาาาาา มาร่วมแสดงความยินดีกับพิมหน่อยเร๊ววววววววววววววววววววว

พิมเปิดรับสั่งน้ำพริกมะขามเป็นรอบแรกค่ะ ตอนนี้ยอดสั่งครบ 18 โลแล้วค่า... ดีใจมากๆ เลย ตอนนี้ก็ต้องปิดรับก่อน เพราะว่า สามารถทำได้เท่านี้ใน 1 วันเท่านั้นเองค่ะ (กระทะนึง ไม่นับเวลาเตรียม ใช้เวลาผัด 2 ชม.)

สรุปว่าอาทิตย์หน้าพิมต้องทำน้ำพริกมะขามทั้งหมด 16 โลสำหรับขายวันอาทิตย์ และอีก 18 โลที่เพื่อนๆ ออเดอร์กันมาในวันจันทร์ .. รวมเป็น 34 โล สงสัยผัดกันจนแขนกล้ามขึ้นแน่ ๆ เลย ^^

ป.ล. ไปอาบน้ำก่อนะนคะ เดี๋ยวมา

พี่เยาะขราา.า.า.า..า.

คุณสามีพิมเค้าบอกว่าตอนที่เค้าซื้อเจ้าที่คาดผมนี่ให้พิม พิมทำหน้าเหมือนคนที่ถูกหวยรางวัลที่ 1 สามงวดติดต่อกันเลยค่ะ ฮ่าๆ ... จริง ๆ พิมก็อายุเยอะแล้ว (เยอะกว่าแคชหลายปี) แต่แคชเค้ามักจะบอกว่าพิมเหมือนเด็ก ๆ อ่ะ (นิสัยนะคะ มิใช่หน้า ^^") ประมาณว่าต๊อง ๆ หน้าตายิ้มแย้มร่าเริงได้ตลอดเวลา แล้วก็พูดๆๆๆ เก่ง ไม่ทำตัวเครียด อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ เค้าก็เลยว่าพิมเหมือนเด็ก ๆ เข้ากับเค้าได้อย่างนั้นเลย

จะว่าไปพิมชอบมงกุฎดอกไม้นะคะพี่เยาะ สมัยเด็ด ๆ พิมเคยเอาดอกเข็มสีแดงอ่ะค่ะ มาเสียบก้านดอกให้ติดกับดอกอีกอันเป็นทำให้เป็นวง ๆ หรือไม่ก็ไปเด็ดช่อดอกจิกสีชมพู สีแดงที่อยู่แถวบ้านมาผูกด้วยหนังยางแล้วเอามาครอบหัวเป็นมงกุฎดอกไม้อ่ะค่ะพี่ แล้วก็เอาดอกโมกพวงมาติดหูทำเป็นตุ้มหู คิดๆ ไปแล้วก็รู้สึกว่า เออ มันน่ารักดีนะเนี่ย แต่ถ้าสมัยนี้พิมมาทำ ที่บ้านต้องว่าบ้าแน่ ๆ เลยค่ะ แห๊ะๆ

งั้นไว้คราวหน้าพิม request เป็นพิมใส่มงกุฎดอกไม้นะคะพี่ ^^

ป.ล. ที่คาดหัวในภาพนี่ พิมซื้อเองเมื่อวันก่อน อันละ 20 บาทค่ะ

น้องรถถัง ..... เพื่อนพี่บอกว่าพี่ใส่ที่คาดผมอันนี้แล้วเหมือนสาวฮาวาย บางคนก็ว่าเหมือนสาวบ้านป่า ฮ่าๆ น้องรถถังว่าเหมือนม่ะ

พี่ดาค่ะ ... ตกลงที่ทำงานพี่ดาเป็นยังไงบ้างค่ะ แล้วมีใครได้รับอันตรายไหม พี่ดาปลอดภัยดีใช่ไหมอ่ะค่ะพี่ ไว้ว่างๆ สะดวก ๆ พี่ดาค่อยมาเยี่ยมเยียนพิมก็ได้ค่ะพี่ พิมยังขายอีกนานนนนนนน (รอให้พิมผอมกว่านี้ก่อนก็ได้ค่ะ ตอนนี้เขิ๊ลลลลลลลลเขิน ตัวจะเท่าถัง 200 ลิตรอยู่แล้ว ฮี่ๆ)

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผานมาขายดีมากค่ะพี่ ขายตั้งแต่ราว ๆ 7 โมงเช้า ประมาณ 10 โมงก็หมดเกือบทุกอย่างเลยอ่ะค่ะ ของที่ทำไปขายวันนั้นก็มี

- น้ำพริกมะขามผัด 16 โล .. หมดค่ะ ลูกค้าบอกว่าทำมามากกว่านี้สิ จริงๆก็อยากทำมากกว่านี้นะคะ แต่ผัดไม่ไหว แค่นี้แขนขาก็ปวดไปหมดเลยค่า
- ขนมจีนน้ำพริกกุ้งสด .. ทำไป 80-90 ชุด หมดค่ะ
- ขนมจีนน้ำยากะทิ .. 70 กว่าชุด เหลือ 2-3 ชุด
- ยำหนังหมูแบบโบราณ .. ใส่น้ำพริกเผา มะพร้าวคั่ว มะม่วงซอยประมาณนี้ ทำไปเต็มหม้อเบอร์ 40 .. หมด
- แกงขี้เหล็กใส่หมูย่างปลาย่าง .. ทำไปเต็มหม้อเบอร์ 44 หมดค่ะ
- ต้มยำกะทิหัวปลีกับไก่ เต็มหม้อเบอร์ 40 .. เหลือกลับมา 3-4 ถุง

สรุปว่าดีค่ะพี่ แต่ก็เหนื่อยมากเลย พอกลับถึงบ้านตอน 11 โมงกว่า ยังไม่ทันได้ทำอะไร มานั่งหน้าคอมส์ แป๊บเดียวหลับคาคอมส์เลยค่ะ พอรู้สึกตัวอีกทีก็เที่ยงแล้วเลยลุกไปนอน แต่ก็นอนไม่เต็มที่ อากาศมันร้อนมากตื่นมาตอน 8 โมงเย็น พอประมาณ 4 ทุ่มกว่าก็เริ่มง่วง อยู่ดี ๆ กับหลับคาคอมส์ไปอีกซะงั้นค่ะ (ที่บอกพี่ ๆ เมื่อวันนั้นแหละค่ะ) ก็เลยต้องลุกไปนอนจริง ๆ แล้วแหละ และตื่นมาอีกทีก็เที่ยงกว่าของอีกวันเลยค่ะพี่ นอนนานมาก สงสัยเพราะอดนอนไปซะ 1 คืน ร่างกายมันเลยนอนชดเชยอ่ะค่ะพี่ ^^

คุณสามีพิม (แคช) เค้าเป็นคนน่ารักค่ะพี่ จริงๆ เค้าก็ไม่ค่อยหวานไม่ค่อยกุ๊กกิ๊กหรอกค่ะ แต่พิมประเภทอยากได้แล้วชอบอ้อน อ้อนบ่อย ๆ เค้าก็จะรำคาญเลยซื้อให้ค่ะ อิอิ แต่จริงๆ ของส่วนใหญ่ที่พิมอยากได้จะราคาไม่แพงค่ะพี่ หลักร้อยอ่ะ ส่วนใหญ่จะ 2-3-400 ถ้าเป็นของแพงจะไม่กล้าอ้อนเค้าหรอกค่ะ (แต่รอเค้าถามว่าอยากได้ไหม) แห๊ะๆ

อ้อๆ เกือบลืมพี่ดาค่ะ นี่แผนที่ร้านพิมค่ะ รับรองหาไม่ยาก ยิ่งตัวพิมนี่หาไม่ยากเลย อ้วนๆ กลมๆ เม้าท์เก่ง ๆ ชอบใส่เสื้อสีชมพูค่ะ อิอิ

พี่มดค่ะ ....... พี่มดกลับมาเมืองไทยสิ้นเดือนนี้เหรอค่ะ แล้วอยู่ยาวไปจนถึงพฤศจิกายนเลยเหรอ แอบดีใจ เพราะอยู่ยาวอย่างนี้ คงได้มีโอกาสเจอพี่มดคนสวยกับหลาน ๆ แน่ ๆ เลย แต่พิมเองก็มีวี่แววจะไปบ้านส้องช่วงตุลาค่ะพี่ แต่ยังไม่รู้วันไหนเลย กะว่าจะไปประมาณอาทิตย์นึง ถ้าไปช่วงเวลาเดียวกันก็คงดีเน๊าะค่ะพี่

พี่พานาค่ะ ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยเหรอค่ะเนี่ย ไม่เป็นไรค่า ไว้พี่พานาสะดวก ๆ ค่อยมานะคะ ว่าแต่เด็กๆ บ้านพี่พานา (ใช่ไหมค่ะ ที่เสื้อเขียว เสื้อขาว) หน้าตาดีมากเลยค่ะ โตขึ้นต้องหล่อมาก ๆ เลย

ว่าแต่พิมเห็นตลาดของมือสองแบบที่บ้านพี่นี่แล้วชอบจังเลยค่ะ อากาศเย็นสบาย เดินช๊อปปิ้งของมือสองไปเรื่อย ๆ ชอบมากๆ เลยค่ะพี่ แต่ที่เมืองไทยคงจะไม่มีโอกาสอย่างนี้ เพราะเช้าทีไรคนเมืองไทยโดยเฉพาะคนกรุงเทพฯ เร่งรีบกันแทบจะทุกคนเลยอ่ะค่ะ เรื่องที่จะมาเดินสบายๆ อย่างนี้ถ้าไม่ใช่การไปออกกำลังกายตามสวนสาธารณะก็คงจะไม่มีแน่ ๆ เลยอ่ะค่ะ

พี่ดา พี่มด น้องรถถัง ... พิมก็เป็นหนอนหนังสือเหมือนกันนะคะ สมัยเด็ก ๆ นี่ชอบอ่านการ์ตูนผู้หญิงมาก โตขึ้นมาหน่อยเปลี่ยนแนวเป็นเรื่องสั้น กลอน กับการ์ตูนผู้ชาย พอเริ่มเรียนตรีก็เปลี่ยนแนว How to บ้าง pocket book อ่านขำ ๆ บ้าง หนังสือแนววิทยาศาสตร์บ้าง หนังสือต่างประเทศพวกหนังสือเกี่ยวกับปลาเกี่ยวกับต้นไม้บ้าง พอแก่ตัวมาหน่อย (อย่างตอนนี้) นี่ชอบหนังสือประเภทให้ข้อคิด ประเภทปรัชญา ประเภทแนะนำแนวทางการดำเนินชีวิตมากๆ เลยอ่ะ

ส่วนหนังสือประเภทที่ไม่ค่อยได้อ่านก็คือ หนังสือนวนิยายนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่ไม่ค่อยได้อ่านค่ะ ^^"

อ้อๆ พี่ดาค่ะ พี่ดาชอบเพชรพระอุมาเหรอค่ะ พิมไม่เคยอ่านจากหนังสือจริง ๆ แต่เคยอ่านบางตอนจาก PFD file แต่สมัยวัยสะรุ่นตอนเรียตรี พิมชอบหนังสือของครูน้อย อินทนนท์ ผู้แต่งเรื่องล่องไพรมากๆ เลยค่ะ (เพราะสมัยนั้นพิมชอบเข้าป่า ขึ้นภู ปีนเขา ครั้งละเป็นอาทิตย์ ๆ เลยค่ะ) แต่พอโตมาก็ไม่ค่อยได้อ่านล่ะ

หนังสือของพิมตั้งแต่พิมอ่านมา พิมเก็บไว้แทบจะทุกเล่มเลยค่ะ ตอนแรกก็เก็บใส่ตู้หนังสือ (มีอยู่ 2 ตู้) เก็บไปเก็บมามันล้นค่ะ ก็เลยเก็บใส่กล่องโทรทัศน์ กล่องเบียร์เอาไว้จนมีอยู่ 8-9 กล่อง แม่ก็เริ่มบ่นว่ากินที่บ้าน พิมก็เลยตัดใจเอาไปบริจาคให้รร.ต่างจังหวัดซะ 7-8 กล่องค่ะ เหลือไว้แต่ที่รักมาก ๆ อยู่แค่กล่องเดียวเท่านั้น (แต่ก็กล่องใหญ่) ไว้วันไหนมีโอกาส จะไปรื้อมาถ่ายรูปให้ดูกันนะคะ

งานอดิเรกของพิมนอกจากหัดทำอาหารทำขนมเมนูใหม่ ๆ แล้ว ก็จะมีตัดเย็บเสื้อผ้าค่ะ แต่ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมานี่ยุ่งมากเลย ไม่ได้ตัดสักกะตัว ตอนนี้ไปซื้อผ้ามาใหม่ 7-8 ชิ้น ว่าจะเริ่มตัดใหม่อีกรอบแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้ตัดเก่งอะไร ตัดแค่พอได้เป็นตัว แบบเดิม ๆ คิดว่ามีโอกาสก็จะไปเรียนเพิ่มเติมอ่ะค่ะ ^^ ... แล้วนอกจากตัดเย็บ พิมก็จะชอบอ่านหนังสือค่ะ พิมจะใช้เวลาอ่านหนังสือประมาณวันละ 1 ชม. นอกนั้นก็ทำความสะอาดบ้านบ้าง เก็บผ้าพับผ้ารีดผ้า ทำงาน ทำอาหารให้คุณสามี ให้ที่บ้านทาน ก็หมดวันแล้วอ่ะค่ะ อยากมีเวลาเยอะ ๆ กว่านี้เหมือนกัน เพราะมีสิ่งที่อยากจะทำเยอะไปหมดเลยค่า

ว่าแต่แอบอิจฉาคนที่ทำงานบริษัทจังเลยค่ะ สมัยพิมทำงานบริษัทก็อยากทำงานส่วนตัวนะ รู้สึกว่ามันสบายดี แต่พอทำงานส่วนตัวแล้ว รู้สึกได้เลยว่าทำงานบริษัทสบายกว่า อาจจะเพราะทำงานส่วนตัวเนี่ย พิมต้องทำเองทุกอย่าง ลงมือทุกอย่าง ... ไว้กิจการดี ๆ กว่านี้ จะหาเด็กมาช่วย ถึงตอนนั้นนั้นคงจะรู้สึกสบายกว่านี้อ่ะค่ะ

วันนี้พิมขอตัวไปนอนก่อนนะคะพี่ ๆ น้อง ๆ ...... แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเม้าท์อีกทีจ้า

คิดถึงทุกคนนะค่ะ
แต่ช่วงนี้พ่อบ้านใช้คอมเขียนแบบ รถถังเลยต้องอาศัยจังหวะ เอิ๊ก เอ๊ก

ปล.พี่พิม ไม่ว่าจะเอาอะไรมาสวมก็ดูน่ารักทั้งนั้น น่ารักที่ตัว
มากกว่าดอกไม้ รถถังไม้เคยเจอตัวเป็นพี่พิมแต่มั่นใจว่า น่ารัก
เพราะตัวอักษร ภาษามันก็สื่อได้
เป็นง๊ายยย. อ่านขาด เน๊าะพี่ดาเน๊าะ พี่มดเนอะ พวกชอบอ่านนิยาย
จะมีจินตนาการและอ่านคนจาก ภาษาเขียนที่แสดงออก

ไปล่ะ เด๊ว สายค่ะ

เพื่อนๆๆ วันนี้ขอเล่าเรื่องไฟไหม้

พี่ดาค่ะ ... ตกลงที่ทำงานพี่ดาเป็นยังไงบ้างค่ะ แล้วมีใครได้รับอันตรายไหม พี่ดาปลอดภัยดีใช่ไหมอ่ะค่ะพี่ ไว้ว่างๆ สะดวก ๆ พี่ดาค่อยมาเยี่ยมเยียนพิมก็ได้ค่ะพี่ พิมยังขายอีกนานนนนนนน (รอให้พิมผอมกว่านี้ก่อนก็ได้ค่ะ ตอนนี้เขิ๊ลลลลลลลลเขิน ตัวจะเท่าถัง 200 ลิตรอยู่แล้ว ฮี่ๆ)

ที่ทำงานพี่ไม่เป็นอะไร อาคารอยู่ติดกับห้างฯ ความสูงสามสิบหกชั้น ช่วงเกิดเหตุพี่อยู่บิ๊กซีใกล้ๆ กัน เห็นคนออกไปมุงเราก็ไม่ได้สนใจคิดว่ามีรถชนกันสักพักชักแยะ เลยถามคนที่เดินเข้ามาว่าเกิดอะไร เขาบอกไฟไหม้ชั้น 6 โรงหนัง วิ่งกลับมาเลยแล้วลำบากมากหน้าห้างคนไม่ยอมออกไปไหน พอพ้นออกมาก็อยู่บนสะพานลอย ทั้งคนทั้งรถถนนบางนา-ตราด โทรศัพท์ไม่มีช่องสัญญาณเพราะทุกคนโทรหมด ถ้าธุระก็ไม่เป็นไรพวกโทรบอกคนที่อยู่นอกที่เกิดเหตุซิน่าโมโหมาก กลัวพวกไม่รู้
พี่ช่วงกลับมาที่อาคารลิฟท์ฝั่งพี่ยังใช้งานได้อยู่รีบขึ้นมาเลย ลูกค้าเด็กๆ ดันวิ่งตาม รปภ. พนักงานต้องวิ่งตามหาอีก พี่ให้ พนง .ชายอยู่กับพี่หนึ่งคน ตรวจความเรียบร้อย และให้เป็นเพื่อน ขาลงลิฟท์ปิดแล้ว เดินลงสงสารคนแก่ๆ เด็กๆ มาก ลงไปเอารถชั้นใต้ดินเหม็นกลั่นไหม้มาก แต่ควันมาไม่ถึงจะเอาไปไว้ข้างบน แต่โดนไล่ให้ออกหมด โทรหาน้องชาย หลานสาวไม่ค่อยติด ญาติเราเอ่ย ลูกค้าเอ่ย เขาก็โทรเช็คว่าเราออกมาได้หรือยัง หลายครั้งแล้วที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่เป็นวันธรรมดากลางวัน คนไม่มาก อาคารมักไม่แจ้งให้ทราบต้องอาศัยรู้จักคนที่อยู่ในส่วนของอาคารจะได้ข้อมูล ตอนที่ห้างเวิล์ดเทรดโดนเผาเหมือนกัน เขาหนีกันหมดอาคารแล้วเราทำงานไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว รปภ.มาแจ้ง เจ๊เขาไปกันหมดแล้วนั้นถึงรู้วันนั้นทำงานที่ออฟฟิศอยู่คนเดียว ลงมารถไม่มีเหลือแล้ว ครั้งนี้เหมือนกันลงมาตรงส่วนสำนักงานอาคารด้านล่าง ผู้จัดการนั่งดูวงจรติดเฉย อาคาร ได้รับแจ้งจากห้างฯแล้วต้องประสานต่ออฟฟิศต่างๆ ในตึกไม่ใช่เฉย ลูกค้าหลายคนโวยเรา พี่เอาเบอร์อาคารให้ลูกค้าโทรไปคุยเองเพราะพี่เป็นผู้เช่าไม่ใช้ผู้จัดการอาคารไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบ
วันนั้นเหนื่อย เพราะเป็นหว่งคนที่อยู่ในตึกมากกว่า กลัวจะตกใจกันบ้างคนพี่เป็นสวมเสื้อคลุมลงมาอย่างเดียว พวกทำ สปาเพราะที่อาคารพวกความสวยความงามสปาแยะมาก เจ็บใจสุดทุกคนออกหมดกริ้งดัง
ห้างฯและอาคารกลัวเสียความเน่าเชื่อถือ ซ้อมดับเพลิงไฟไหม้ แต่ไม่ได้รวมถึงลูกค้าที่ต้องจัดการอย่างไรถ้าเกิดเหตุจริง
ความกลัว ความตกใจ แตกตื่นมันเป็นสิ่งควบคุมยากมากๆ คนที่ซ้อมก็เถอะเอาจริงคุมตัวเองได้แค่ไหน
คนที่อยู่ในโรงหนังที่เกิดเหตุไม่รู้เรื่องเลยไปบอกให้เขาออก โดยบอกว่าไม่มีอะไร ออกมาควันเต็มไปหมดแล้ว มองแทบไม่เห็นทาง หายใจไม่ออก ทุกคนแย่งกันหนีออกมาก เหยียบกันซะโรงหนังมีเป็นสิบโรง เสาร์-อาทิตย์อีก ต้องเทน้ำใส่ผ้าแล้วปิดจมูกออก บันไดหนีไฟใช้ไม่ได้ มีบันไดเลื่อยตัวเดียวลงจากชั้นหก มาชั้นห้าออกลานจอดรถไม่ได้อีกปิดปรับปรุง ต้องวิ่งมาถึงชั้นสาม แล้วถึงวิ่งออกมาลานจอดรถ ทุกคนทิ้งรถ
เป็นอุทาหรณ์นะว่า ไปตามอาคาร ตึกสูง ตัองมองทางหนีที่ไล่ไว้บาง บ้างที่เขียนว่ามีทางหนีไฟ ก็ต้องถามอีกว่าเปิดได้ไหม หลายที่ทางหนีไฟใช้ไม่ได้มักล๊อคกุญแจไว้กันคนด้านนอกเข้าไป เกิดเหตุคนด้านในออกไม่ได้ บางคนล๊อคเพราะกลัวคนหนีไปดูดบุหรี่ บางก็กลัวพวกวัยรุ่นหรือคนทั่วไป ไปทำอะไรที่ไม่ดีกัน ตอนนี้ของดกิจกรรมดูหนังชั่วคราว โดยส่วนตัวไม่อยากแค่ให้มีบันไดหนีอย่างเดียว อยากให้มีไฟทาง กรณีอาคารไฟดับให้ตามไฟทางไป
ขอโทษทุกคนที่สาธยายซะยาว

หนูพิม พี่เห็นสาวออฟฟิศ เอาที่คาดเหมือนที่พิมซื้อคาดเดินกันตรึม น้องสาวคาดไปขายของด้วยนะ ขายของแต่งตัวสวยๆๆ ได้ พิมจ๋าสามีซื้อของให้ใครบ้างไม่ปลื้ม ยิ่งใครสามีไม่โรแมนซ์ได้สักชิ้นวันนั้นยิ้มทั้งวัน บ้างคนให้ซื้อของกุ๊กกิ๊กแนวนี้ยากมากขอบอก

หนูพิมเห็นรายการอาหารแล้วอยากกินมาก โดยเฉพาะยำหนังหมูแบบโบราณ .. ใส่น้ำพริกเผา มะพร้าวคั่ว มะม่วงซอย น้ำลายสอ นานเอามากๆ ต้องบอกว่าเป็นยี่สิบปีที่ไม่เคยกินเพราะหลายคนเปลี่ยนมายำเป็นใหม่เขาบอกว่าเสียเร็วเพราะมีมะพร้าว ขนมจีนน้ำพริกกุ้งสดอีก ส่วนมากเจอแต่ถั่วกุ้งไม่เห็น พี่คุยกับเพื่อนๆ ที่ไปคุยขยายสาขาครัวไว้ให้พิมว่าถ้าได้ไปจะไปซื้อกับข้าวมาชิมก่อนแล้วจะส่งข่าวเพื่อนๆ อด

หนูพิมจ๋า เราสองคนเข้าข่ายหลอกเด็กนะเนี๊ยมีสามีเด็กกว่าทั้งคู่ เกิดเดือนเดี่ยวกันนะ ตัวกลมเหมือนกันอยู่ใกล้กันเลขแปดแนวนอน สามีชอบบอกว่า ดาหลายชั้นแล้วนะสมเด็จรุ่นไหน พุงจ๊ะหลายชั้น แล้วก็บ่นว่าพี่ขี้อ้อน เพราะพี่ชอบบอกให้เขาทำโน้นทำนี้ แต่พี่ว่าพี่ไม่ได้อ้อนนะแต่เขาบอกว่าอ้อน แล้วบอกให้พี่ซื้อไปซื้อของเพราะพี่ไม่พัง ไม่ขาดไม่ซื้อ เขาจะบอกดาไปซื้อเถอะไปเลือกเอา ซื้ออะไรคิดก่อน สามีพี่ไม่เข็มงวดเท่าของพี่มด ขอโทษมดนะที่ใช้สิทธิพาดพิง ประธานอนุญาตแล้ว

หวัดดีมด เรื่องเบอร์โทรดาจะส่งไปให้ที่เมล ส่วนกลับมาไทยแล้วทำธุระเต็มที่ ถ้าเราจะได้เจอกันแล้วแต่โอกาสนะ นานๆ กลับมาที่เจอพ่อ แม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อนๆ เถอะ เขาก็คิดถึงมดและลูกเหมือนกัน ไหนตระเวนของกินที่ไม่ได้กินมานาน ดาเข้าใจจ๊ะ

รถถัง เขียน: สวัสดี รถถัง
พี่ขอคุยกับพ่อบ้านน้องนิด คุณพ่อบ้านพักงานชั่วโมงหนึ่งให้รถถังมาคุยกับเพื่อน พ่อบ้านไปทำกับข้าว แล้วนั่งดูการ์ตูนให้สบายใจก่อน หนึ่งชั่วโมงกลับมา รถถังพี่ขออนุญาตแล้วส่งสารให้พ่อบ้านด้วยจ๊ะ

ส่วนน้องสาว วันนี้เป็นแม่หมอ (ดู) น้องลายทายพี่ดาอีกคน ตาม ตัวอักษร ภาษามันก็สื่อได้ เป็นง๊ายยย.อ่านขาด ถ้าแม่น ลูกค้าพี่มด พี่เยาะ ยืนต่อคิวแล้วจ๊ะ ใช่พวกชอบอ่านนิยาย จะมีจินตนาการและอ่านคนจาก ภาษาเขียนที่แสดงออก ทุกครั้งคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกทุกครั้ง สามีต้องเอาเท้ายัน ตื่นๆ ล้อเล่น พี่เดาบุคลิกรถถังนะ เป็นคนขี้เหงาและขี้อายหรือเปล่า แต่อารมณ์ศิลปินนะ ประเภทถ้าอยู่เฉยๆ อย่างยุ่งหรือทำให้เสียอารมณื เดาว่าเป็นคนอารมณ์ดี เป็นผู้หญิงแถวกลาง ไม่ชอบแถวหน้า ในรูปดาวล้อมเดือนตัวเล็กเลยโดนยันมาข้างนอก
หมอเดาพอทายถูกบางไหมน้อง ถ้าไหวจะตั้งโต๊ะคู่ใต้ต้นมะขามคู่รถถัง

พี่เยาะขา
น้องดาไม่รบกวนนะค่ะ พี่จะได้ทำภาระกิจทางศาสนาอย่างมีความสุข รอแขกกลับจะช่วยเก็บบ้านเสร็จงานขอข้าวหมกจานหนึ่งเป็นค่าแรงค่ะพี่

มาแล้ว พาดพิงสามีมดได้เต็มที่ กรั่กๆๆๆ แต่แม่สามีเจ้าระเบียบกว่านั้นนะ แบบฝุ่นสักนิดก็ไม่มีในบ้านอ่ะ

ดา เขียน:
จ้า

พิม Enya เขียน:
พี่รอตารางสอบออกวันที่ 5 กันยา แล้วถึงจะแพลนวันที่แน่นอนค่ะน้องพิม พี่ว่าพี่มีโอกาสไปเยี่ยมน้องพิมที่ตลาดแน่ๆ เลย หุหุหุ

หนูพิม มด รถถัง เย็นนี้จะทำไก่ย่าง ลาบวุ้นเส้น ข้าวเหนียว หมักไก่ไว้แล้ว แช่ข้าวเหนียว เผื่อแล้ว เย็นนี้ตั้งวงเลยนะ ให้พ่อบ้านมาด้วย

สวัสดีคับพี่เยาะ ไม่ได้คุยกันหลายวันคับ How r u?

พิม Enya เขียน:
นี่ถ้ามีธนู กับ ลูกดอก สักอันน่ะ รับรอง ใช่เลย ฮิๆๆ

ดา เขียน:
จ้า ขอเผ็ดๆ พริกเจ็ดเม็ดหนึ่งที่